Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Coraz więcej osób bezrobotnych w Polsce, zagrożonych przede wszystkim długookresowym pozostawaniem bez pracy, wymaga stosowania wobec nich kilku instrumentów jednocześnie. Tradycyjne metody, takie jak: prace interwencyjne czy roboty publiczne nie zapewniają wariantowej metody jednoczesnego oddziaływania kilku przedsięwzięć. Programy specjalne są odmienną formą od tradycyjnych, właśnie poprzez wariantowość wyboru instrumentów dla ich uczestników, co w konsekwencji nie pozostaje bez wpływu na końcową efektywność programów. W artykule przedstawiono sześć istotnych cech, właściwych tylko programom specjalnym. Są to: - pragmatyzm w rozwiązywaniu problemu bezrobocia grup ryzyka, - adresowanie działań do określonych kategorii bezrobotnych, - łączenie kilku instrumentów w czasie trwania programu specjalnego, - kontrola zamierzeń w czasie trwania programu, - modyfikacja, przerwanie programu, gdy nie osiąga się celów, - inicjowanie programu zawsze kiedy pojawi się grupa ryzyka.
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000100000051