Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Kultura organizacyjna jest to osobowość, tożsamość organizacji. Przejawia się w zachowaniach i reakcjach pojedynczych pracowników i grup, w sposobie podejmowania decyzji, sądach i postawach. Jest usytuowana na tle kultury danego kraju. Omówiono problem wykorzystania kultury organizacyjnej jako narzędzia zarządzania. W Polsce różni się ona od etosu korporacyjnego rozwiniętych państw poprzez swą przeszłość (centralizacja decyzji, brak reguł rynkowych, stabilny system zatrudnienia, homogeniczność, egalitaryzm, brak elit). Problemem przyszłości ma być mały stopień unikania niepewności. Kolejnym wymiarem jest stosunek do czasu. Autorka przytacza opinie badaczy na temat kultury organizacyjnej polskich przedsiębiorstw. Wskazują one na tendencje biurokratyczne i dużą pasywność w zakresie przeprowadzania zmian. Dominuje więc zbiurokratyzowana kultura ról. Dobre rezultaty osiągnięto preferując typ kultury zadaniowej (współpraca, innowacyjność, elastyczność, promowanie kompetencji). Scharakteryzowano problem występujących zmian gospodarczych i kulturowych.
Czasopismo
Rocznik
Numer
Strony
9-13
Opis fizyczny
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000000111956