Culture as a distinctive feature of an ethnic group (based on the example of translated handwritten literature of Polish-Lithuanian Tatar)

• Autorzy: Joanna Kulwicka-Kamińska
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article is focused on Tatar ethnic group. It tries to show on its example, how one can be open on other cultures without losing one’s identity and how to persevere in a different cultural environment. It refers to Tatars’ religious writings as the source helpful in maintaining cultural identity. An example of connection between Tatar translations and European tradition of translation, is used to characterize both permeation of cultures and features which served to build cultural separateness of Tatars living in the Grand Duchy of Lithuania.

Słowa kluczowe

EN

diachronic linguistics; cultural heritage; research of texts; translation and interpretation; Kitab studies; Koran; Tatar ethnic group

• Wydawca: Sciendo
• Czasopismo: Journal of Language and Cultural Education
• Rocznik: 2016
• Tom: 4
• Numer: 2
• Strony: 138-152

Daty

wydano

2016-05-01

online

2016-07-14

Twórcy

autor

Joanna Kulwicka-Kamińska

• University of Mikołaj Kopernik in Toruń, Poland,

Bibliografia

• АНТОНОВИЧ, А. К. (1968). Белорусские тексты, писанные арабским письмом, и их графико-орфографическая система. Вильнюс.
• ТАРЕЛКА, M. & СЫНКОВА, I. (2009). Адкуль пайшлі ідалы. Μіньск.
• ADAMCZYK, M. (1980). Biblijno-apokryficzne narracje w literaturze staropolskiej do końca XVI wieku. Poznań.
• BIELSKI, M. (1564). Kronika.
• BORAWSKI, P. & DUBIŃSKI, A. (1986). Tatarzy polscy. Dzieje, obrzędy, legendy, tradycje. Warszawa.
• DROZD, A. (1995a). O twórczości literackiej Tatarów w dobie staropolskiej. Tatarzy w Europie i na świecie. Poznań, 33-47.
• DROZD, A. (1995b). Tatarska wersja pieśni-legendy o św. Hiobie. Poznańskie Studia Polonistyczne, 2, Seria Literacka. Poznań, 163-195.
• DROZD, A. (1996). Staropolski apokryf w muzułmańskich księgach. (Tatarska adaptacja Historyji barzo cudnej o stworzeniu nieba i ziemie Krzysztofa Pussmana). Poznańskie Studia Polonistyczne, 3, Seria Literacka. Poznań, 95-134.
• DROZD, A. (2004). Koran staropolski. Rozważania w związku z odkryciem tefsiru mińskiego z 1686 roku. Rocznik Biblioteki Narodowej, 36. Warszawa, 237-248.
• DUFALA, K. (2008-2009). Legenda o św. Grzegorzu w kitabie Tatarów - muzułmanów Wielkiego Księstwa Litewskiego, In A. Gadomski, Cz. Łapicz (Eds.), Chrestomatia teolingwistyki (pp. 205-220). Symferopol.
• KONOPACKI, A. (2010). Życie religijne Tatarów na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego w XVI-XIX wieku. Warszawa.
• KULWICKA-KAMIŃSKA, J. (2013). Przekład terminologii religijnej islamu w polskich tłumaczeniach Koranu na tle biblijnej tradycji translatorycznej. Toruń.
• ŁAPICZ, CZ. (1986). Kitab Tatarów litewsko-polskich. (Paleografia. Grafia. Język). Toruń.
• ŁAPICZ, Cz. (2008). Glosy, komentarze, objaśnienia etc., czyli o pozakoranicznych dopiskach w rękopiśmiennych tefsirach muzułmanów Wielkiego Księstwa Litewskiego, In T. Bairašauskaitė, H. Kobeckaitė, G. Miškinienė (Eds.), Orientas Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos Visuomenės Tradicijoje: Totoriai ir Karaimai (pp. 69-80). Vilnius.
• ŁYSZCZARZ, M. (2013). Młode pokolenie polskich Tatarów. Olsztyn-Białystok.
• PALECZNY, T. (2008). Socjologia tożsamości. Kraków.
• RADZISZEWSKA, I. (2010). Chamaiły jako typ piśmiennictwa religijnego muzułmanów Wielkiego Księstwa Litewskiego (na podstawie słowiańskiej warstwy językowej), Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Toruń (in press).
• SUTER, P. (2004). Alfurkan Tatarski. Der litauisch-tatarische Koran-Tefsir. Köln- Weimar-Wien.
• WALCZAK, B. (1993). Komu zawdzięczamy polski język literacki? In I. Bajerowa, M. Karpluk, & Z. Leszczyński (Eds.), Język a chrześcijaństwo (pp. 23-42). Lublin.
• WARMIŃSKA, K. (1999). Tatarzy polscy. Tożsamość religijna i etniczna. Kraków.
• WELSCH, W. (1999). Transculturality - the Puzzling Form of Cultures Today, Spaces of Culture: City, Nation, World. London: Sage, 194-213.
• WELSCH, W. (2002). Rethinking identity in the age of globalization - a transcultural perspective. Aesthetics & Art Science, No. 1, 85-94.
• Zasady wydawania tekstów staropolskich. (1955). Wrocław.

Identyfikatory

DOI

10.1515/jolace-2016-0021