Diagnoza penitencjarna sprawców przestępstw

• Autorzy: Friedrich Wiola

Warianty tytułu

EN

Penitentiary Diagnosis of Crime Offenders

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Jednym z podstawowych standardów wykonywania kary pozbawienia wolności jest jej indywidualizacja, czyli zróżnicowanie oddziaływań, polegające na dostosowaniu ich do osobowości skazanego oraz celów wykonania kary. Prawidłowo przeprowadzona diagnoza psychologiczna, a szczególnie diagnoza penitencjarna powinna dobrze opisywać badane zjawisko. Diagnoza penitencjarna powinna obejmować opis obrazu klinicznego osoby pozbawionej wolności oraz podstawowe wskazania resocjalizacyjne. Opracowanie powstało na podstawie literatury przedmiotu, aktów prawnych i dostępnych wyników badań. Celem tego opracowania jest ukazanie diagnozy wykonywanej na potrzeby wymiaru sprawiedliwości, która ma charakter ciągły i powinna być przeprowadzana na każdym etapie odbywania kary. Efektem prawidłowo sporządzonego orzeczenia psychologiczno-penitencjarnego powinno być umieszczenie osadzonego w odpowiednim typie, rodzaju zakładu karnego oraz właściwym systemie odbywania kary pozbawienia wolności, a następnie prawidłowe dobranie środków wychowawczych, które mogą implikować skuteczność kary pozbawienia wolności.

EN

One of the basic standards of serving the punishment of imprisonment is its individualization, which means varying interactions consisting in adjusting them to the personality of the offender and the purposes of executing the sentence. A properly served psychological diagnosis, especially the penitentiary diagnosis, should describe the studied phenomenon well. The content of the penitentiary diagnosis should include a description of the clinical picture of an imprisoned person and basic social rehabilitation indications. The paper was written on the basis of literature on the subject, legislation and available research results. The aim of this paper is to characterize the diagnosis performed for the needs of justice, which is continuous and should be performed at every stage of imprisonment. The effect of a properly formed psychological and penitentiary decision should be the placement of a prisoner in a suitable type, kind of prison and appropriate system of serving imprisonment, followed by the correct selection of educational measures which may imply the efficiency and effectiveness of the punishment of imprisonment.

Słowa kluczowe

PL

przestępcy; diagnoza psychologiczna; penitencjarystyka; izolacja więzienna

EN

offenders; psychological diagnosis; penitentiary system; prison isolation

• Wydawca: Fundacja Pedagogium
• Czasopismo: Resocjalizacja Polska
• Rocznik: 2015
• Numer: 9/2015
• Strony: 43-54

Daty

wydano

2015-06-30

Twórcy

autor

Friedrich Wiola

• Uniwersytet Śląski

Bibliografia

• [1] Braun P., 2013, Osoba niepełnosprawna w izolacji penitencjarnej, „Niepełnosprawność – Zagadnienia, Problemy, Rozwiązania”, nr II(7).
• [2] Ciosek M., 1993, Izolacja więzienna, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
• [3] Ciosek M., 2001, Psychologia sądowa i penitencjarna, PWN, Warszawa.
• [4] Ciosek M., Kmiecik K., 1987, Psychologia kliniczna: wprowadzenie do psychologii sądowo-penitencjarnej, skrypt, Gdańsk.
• [5] Frączek A., 1966, Pojęcie i zakres diagnozy psychologicznej, [w:] Problemy diagnozy psychologicznej w klinice psychiatrycznej, (red.) Susułowska M., „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Psychologiczno-Pedagogiczne”, nr 10, Kraków.
• [6] Gałecki P., Depko A., Eichstaedt K., Talarowska M., 2013, Prognoza społeczno-kryminologiczna – podstawowe zagadnienia, „Seksuologia po Dyplomie – Kwartalnik Specjalistyczny”, nr 3, styczeń.
• [7] Hołyst B., 2013, Podstawy i zakres indywidualnej prognozy kryminologicznej, „Probacja”, nr 1.
• [8] Ireland J.L., Ireland C.A., 2011, Personality Structure Among Prisoners: How Valid is the Five-Factor Model, and can it Offer Support for Eysenck’s Theory of Criminality?, „Criminal Behaviour and Mental Health”, nr 21.
• [9] Korwin-Szymanowski G., 2011, Cel diagnoza, „Forum Penitencjarne” nr 154, rok XIV.
• [10] Lewicki A., Paryzek L., Waligóra B., 1978, Podstawy psychologii penitencjarnej, [w:] Psychologia kliniczna, (red.) Lewicki A., PWN, Warszawa.
• [11] Machel H., 1994, Wprowadzenie do pedagogiki penitencjarnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
• [12] Nieciuński S., 1990, Bimodalna diagnoza psychologiczna dla potrzeb sądu, [w:] Współczesna sądowa ekspertyza psychologiczna – niewykorzystane możliwości, (red.) Grcar M., Instytut Ekspertyz Sądowych, Kraków.
• [13] Niewiadomska I., 2007, Osobowościowe uwarunkowania skuteczności kary pozbawienia wolności, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
• [14] Paluchowski W.J., 2007, Diagnoza psychologiczna. Proces – narzędzia – standardy, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
• [15] Paluchowski W.J. (red.), 1983, Z zagadnień diagnostyki osobowości, PAN, Wrocław.
• [16] Paprzycki L.K., 2011, Problematyka psychiatryczna i psychologiczna w prawie i postępowaniu karnym. Granice kompetencji biegłych i organów procesowych, „Chowanna”, t. 2(37).
• [17] Pytka L., 2005, Pedagogika resocjalizacyjna, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.
• [18] Reykowski J., 1966, Przedmiot diagnozy psychologicznej, [w:] Problemy diagnozy psychologicznej w klinice psychiatrycznej, (red.) Susułowska M., „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Psychologiczno-Pedagogiczne”, nr 10, Kraków.
• [19] Rode D., 1989, Struktura i funkcje podkultury więziennej w zakładzie karnym dla kobiet, niepublikowana praca doktorska, Uniwersytet Śląski, Katowice.
• [20] Stemplewska-Żakowicz K., 2009, Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, GWP, Gdańsk.
• [21] Sacks J.Y., McKendrick K., Hamilton Z., Cleland Ch.M., Pearson F.S., Banks S., 2008, Treatment Outcomes for Female Offenders: Relationship to Number of Axis I Diagnoses, „Behavioral Sciences and the Law”, nr 26.
• [22] Szczepanik P., 2003, Kara pozbawienia wolności a wychowanie, Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Uniwersytetu Warszawskiego, Kalisz–Warszawa.
• [23] Tomaszewski T. (red.), 1976, Psychologia, PWN, Warszawa.
• [24] Wysocka E., 2008, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa.
• [25] Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 maja 1989 r. w sprawie regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności (Dz.U. Nr 31, poz. 166).
• [26] Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie zasad organizacji i warunków przeprowadzania badań psychologicznych i psychiatrycznych w ośrodkach diagnostycznych (Dz.U. 2000 Nr 29, poz. 369).
• [27] Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 sierpnia 2003 roku w sprawie sposobu prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz.U. Nr 151, poz. 1469).
• [28] Ustawa z dnia 26 lipca 1939 r. o organizacji więziennictwa (Dz.U. Nr 68, poz. 457).
• [29] Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.).
• [30] Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 z późn. zm.).
• [31] Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie powołania ośrodków diagnostycznych z dnia 20 października 2000 r. (Dz.U. Nr 4, poz. 14).

Identyfikatory

ISSN

2081-3767