Charakter prawny opłaty reklamowej i jej elementy konstrukcyjne

• Autorzy: Święch-Kujawska Katarzyna

Warianty tytułu

EN

LEGAL NATURE OF THE ADVERTISING FEE AND IST CONSTRUCTION ELEMENTS

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Daniny publiczne są najistotniejszą kategorią dochodów publicznych. Zalicza się do nich m.in. opłaty, które można zdefiniować jako świadczenia publicznoprawne, przymusowe, bezzwrotne, pieniężne oraz odpłatne. Mogą one stanowić dochody budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Jedną z opłat publicznych jest opłata reklamowa. Pobierana jest na podstawie uchwały organu stanowiącego gminy, będąc dochodem własnym gminy. W opracowaniu przedstawiono cechy charakterystyczne wskazanego świadczenia daninowego, przesądzające o jego charakterze prawnym. Zaprezentowano również poszczególne elementy konstrukcyjne opłaty reklamowej. Posłużono się metodą analizy tekstów aktów prawnych, literatury przedmiotu, a także wykorzystano dorobek judykatury. Sformułowano wnioski de lege lata i de lege ferenda.

EN

In 2015 the catalogue of public levies was extended to cover the advertising fee. The legal basis for its application was specified in the law on local taxes and fees. It is a commune own revenue, where the commune was equipped with a wide array of tax authority in terms of shaping statutory components of this levy. The aim of this study in to define the legal character of the advertising fee and its structural elements, taking into account the principles of the extent and collection of the performance in question. The systematics of the study were determined by the outlined research field. Subsequently, general questions were presented as well as an in-depth analysis of the applicable legal regulations. Against this background the de lege lata and the de lege ferenda conclusions were drawn.

Słowa kluczowe

PL

danina publiczna; opłata reklamowa; elementy konstrukcyjne

EN

public tribute; advertising fee and its construction elements

• Wydawca: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
• Czasopismo: Acta Iuris Stetinensis
• Rocznik: 2019
• Numer: 25
• Strony: 137-152

Twórcy

autor

Święch-Kujawska Katarzyna

• Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego

Bibliografia

• Adam L., Mazurkiewicz M., Opłaty, w: System instytucji prawno-finansowych PRL, t. III, red. M. Weralski, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1985.
• Antonów D., Charakter prawny opłaty reklamowej, „Finanse Komunalne” 2017, nr 1–2.
• Borszowski P., Stelmaszczyk K., Komentarz do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w: Podatki i opłaty lokalne. Podatek rolny. Podatek leśny. Komentarz, Lex 2016.
• Brzezicki T., Kara za niezgodne z prawem umieszczenie reklamy, „Przegląd Podatkowy” 2016, nr 8.
• Gliniecka J., Opłaty publiczne w Polsce. Analiza prawna i funkcjonalna, Bydgoszcz– Gdańsk 2007.
• Hadel M., Opłata reklamowa jako instrument kształtowania gminnej polityki przestrzennej, „Finanse Komunalne” 2016, nr 7–8.
• Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, red. M. Haczkowska, Lex 2014.
• Krzywoń A., Podatki i inne daniny publiczne w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Najnowsze tendencje, „Przegląd Sejmowy” 2012, nr 1.
• Nałęcz A., Estetyka przestrzeni publicznej w samorządzie terytorialnym, „Samorząd Terytorialny” 2015, nr 11.
• Pahl B., Podatki i opłaty lokalne. Teoria i praktyka, Lex 2017.
• Ruśkowski E., Salachna J., Ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Komentarz, Warszawa 2004.
• Ustawa krajobrazowa. Komentarz do przepisów wprowadzonych w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu, red. A. Fogel, Warszawa 2016.
• Wronkowska S., Zieliński M., Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r., Warszawa 2012.
• Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2019 (MP z 2018 r., poz. 745).
• Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U z 2018 r., poz. 1445 z późn.zm.).
• Ustawa z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. nr 78, poz. 483 z późn.zm.).
• Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem instrumentów ochrony krajobrazu (Dz.U. poz. 774 z późn.zm.)
• Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1945).
• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.)
• Wyrok NSA 24 marca 2009 r., sygn. II GSK 812/08, Lex nr 529874.
• Wyrok NSA z 12 grudnia 2018 r., sygn. II FSK 1897/18, www.nsa.gov.pl.
• Wyrok NSA z 20 czerwca 2017 r., sygn. IFSK 997/15, LEX 2337592.
• Wyrok TK z 16 marca 2010r., sygn. K 24/2008, OTK-A 2010, nr 3, poz. 22.
• Wyrok WSA z 11 sierpnia 2017 r., sygn. IISA/Łd 523/17, Lex nr 2353893.
• Wyrok WSA z 12 marca 2012 r., sygn. II SA/Bd 1373/11, www.nsa.gov.pl.
• Wyrok WSA z 19 lutego 2009 r., sygn. I SA/Kr 1106/08, www.nsa.gov.pl.
• Wyrok WSA z 20 maja 2008 r., sygn. II SA/Wr 204/08, www.nsa.gov.pl.
• Wyrok WSA z 25 sierpnia 2016 r., sygn.VI SA/Wa 554/16, Lex nr 2185936.
• Wyrok WSA z 6 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Gl 662/06, www.nsa.gov.pl.
• Wyrok WSA z 6 lutego 2013 r., sygn. III SA/Po 1124/12, www.nsa.gov.pl.

Identyfikatory

DOI

10.18276/ais.2019.25-08