Znaczenie kompetencji komunikacyjnych nauczyciela we współczesnej rzeczywistości szkolnej

• Autorzy: Pawelec Lidia , Pawelec Hubert
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Kompetencje komunikacyjne są obecnie zaliczane do kluczowych umiejętności jakie powinien posiadać współczesny nauczyciel. Kształcenie to proces nieustannego komunikowania się, na który składają się trzy podstawowe elementy – nadawca, odbiorca i komunikat. Wzajemne relacje nauczyciel-uczeń opierają się na komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Kompetencja komunikacyjna oznacza umiejętność porozumiewania się za pomocą języka, to wiedza na temat procesu komunikowania się oraz umiejętność efektywnego nadawania i odbierania komunikatów. Cel edukacyjny jest osiągnięty tylko wtedy, gdy komunikat dotrze do adresata i gdy jest przez niego właściwie odebrany i zrozumiany. Uczeń i nauczyciel są partnerami dialogu, w którym role nadawcy i odbiorcy zmieniają się. Dialog pomiędzy nimi jest specyficznym rodzajem komunikacji interpersonalnej. Jedną z najważniejszych zasad tego spotkania jest partnerstwo, które oznacza uznawanie oczekiwań, pragnień i potrzeb drugiej osoby, za tak samo ważne jak swoje. Komunikacja oparta na zasadach partnerstwa pozwala na przekazywanie swoich myśli i przeżyć w sposób bezpośredni, udzielanie informacji zwrotnych i ujawnianie własnego „ja”.

• Wydawca: Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa z siedzibą w Poznaniu
• Czasopismo: Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”
• Rocznik: 2014
• Tom: 7
• Numer: 3(24)
• Strony: 217-226

Twórcy

autor

Pawelec Lidia

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

autor

Pawelec Hubert

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Bibliografia

• Czerepaniak-Walczak M., Między dostosowaniem a zmianą. Elementy emancypacyjnej teorii edukacji, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Szczecin 1995
• Czerwińska E., Kopczewski M., Kierowanie aktywizujące, podstawą wychowania i budowy tożsamości patriotycznej nauczyciela. (w:) Edukacyjne zagrożenia i wyzwania młodego pokolenia, WSB. Poznań 2009
• Denek K., O nowy kształt edukacji, Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”. Toruń 1998
• Koć-Seniuch G., Indywidualny charakter kompetencji komunikacyjnej nauczyciela. (w:) W. Kojsa, R. Mrózek (red.), Komunikacja – Dialog – Edukacja, Wyd. Uniwersytetu Śląskiego. Cieszyn 1998
• Koć-Seniuch G., O kompetencji komunikacyjnej nauczyciela, „Ruch Pedagogiczny” 1994, nr 1/2
• Kwieciński Z., Śliwerski B., Podręcznik akademicki. Pedagogika, PWN. Warszawa 2004
• Łobocki M., O podmiotowym traktowaniu uczniów w procesie wychowania, „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne” 1987, nr 1-2
• Makles B., Komunikacja jako problem badawczy dydaktyki. (w:) J. Półturzycki, E. Wesołowska (red.), Współczesne kierunki modernizacji dydaktyki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Toruń 1993
• Morbitzer J., Nauczyciel w społeczeństwie informacyjnym. (w:) K. Denek, T. Koszczyc, M. Lewandowski, Edukacja jutra, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe. Wrocław 2003
• Sikorski M., Kompetencje komunikacyjne nauczycieli, „Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych” 2010, Rocznik II.
• Skulicz D., Język dialogi w edukacji wczesnoszkolnej. (w:) W. Kojsa, R. Mrózek (red.), Komunikacja – Dialog – Edukacja, Wyd. Uniwersytetu Śląskiego. Cieszyn 1998
• Smoleń J., Formacja ludzka katechetów, „Paedagogia Christiana” 2009, nr 2
• Sztejnberg A., Komunikacyjne środowisko nauczania i uczenia się, Wydawnictwo Astrum. Wrocław 2006
• Szymczak M., Słownik Języka Polskiego, PWN. Warszawa 1978
• Śnieżyński M., Dialog edukacyjny przepustką do szkoły jutra.(w:) K. Denek, T. Koszczyc, M. Lewandowski, Edukacja jutra, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe. Wrocław 2004
• Zieliński J., Edukacja poprzez dialog edukacyjny, „Chowanna” 2007, t. 2, R. 50

Identyfikatory

ISSN

1899-3524