Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Warianty tytułu
The Phenomenology of Lucim
Języki publikacji
Abstrakty
W artykule analizuję znaczenie dwóch książek naukowych wydanych w Polsce w latach 70. XX wieku, dla kształtu i rozwoju działań artystycznych realizowanych w Lucimiu przez Bogdana i Witolda Chmielewskich oraz Wiesława Smużnego. Chodzi o prace Gastona Bachelarda Wyobraźnia poetycka oraz Mircei Eliadego Sacrum–mit–historia. Obu myślicieli wiąże się z fenomenologią, ale w każdym wypadku jest to swoista fenomenologia daleka od pierwowzoru Husserla. Prace te zapraszały poprzez swoją szeroką, otwartą formułę do stawiania pytań skierowanych zarówno do swojego cogito, jak i do otaczającej rzeczywistości. Poruszały zagadnienia istotne od strony epistemologicznej, jak i ontologicznej, na etycznej kończąc. Z tych pojemnych i erudycyjnych myśli artyści lucimscy wysnuwali swoje koncepcje tworzenia i oddziaływania sztuki. Kategorie Eliadego stanowiły pewien trzon ich dociekań, a bachelardowska wizja stanowiła jego dopełnienie. Artyści stwierdzili, iż jedyną drogą do tworzenia nowej, społecznej sztuki jest propozycja ujawnienia i wzmacniania dawnych wartości, ale i poszukiwanie nowych symboli i obrazów, bliskich i zrozumiałych dla lucimian. Tą drogą była dla nich – po lekturze Eliadego – kultura ludowa jako wartość ostateczna, trwała i uniwersalna, bo odnosząca się do archetypów i podstawowych symboli: ognia, ziemi, wody, powietrza i przestrzeni, a więc kategorii poddanych wnikliwej bachelardowskiej analizie. Na styku tych dwóch koncepcji wykreowali oni własną wizję fenomenologii, dotarcia, w oparciu o archetypy ludowej kultury, do nowych obszarów doświadczenia zarówno swojego, jak i mieszkańców Lucimia.
An analysis of the significance of two scientific publications issued in Poland during the 1970s for the shape and development of artistic undertakings pursued in Lucim by Bogdan and Witold Chmielewski and Wiesław Smużny. The works in question are Gaston Bachelard’s Wyobraźnia poetycka / On Poetic Imagination and Reverie and Mircea Eliade’s Sacrum – mit – historia. Both authors are associated with phenomenology, but in each case this specific phenomenology is distant from the Husserlian original. The publications’ expansive and wide formula invited to pose questions addressed both to one’s cogito and to surrounding reality. In doing so they dealt with problems essential from the epistemological and ontological points of view, all the way to the ethical one. From those capacious and erudite thoughts artists active in Lucim derived their conceptions of the creation and impact of art. The categories devised by Eliade comprised a sui generis core of their quests, supplemented by the Bachelardian vision. The artists in question claimed that the sole path towards creating new social art is a proposal of disclosing and reinforcing old values, but also a search for new symbols and images, familiar and lucid to the Lucim artists. In their case this path – having read Eliade’s publications – was folk culture conceived as an ultimate, durable, and universal value due to its references to archetypes and fundamental symbols: fire, earth, water, air, and space, i.e. categories subjected to Bachelardian meticulous analysis. At the meeting point of those two conceptions they created their own vision of phenomenology and reached, upon the basis of the archetypes of folk culture, new domains of experience, both their own and that of the inhabitants of Lucim.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Numer
Strony
51-55
Opis fizyczny
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.desklight-ddabd83f-5744-4d29-a9ee-adde5b1b69b9