Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2016 | 2/38 | 161-184
Tytuł artykułu

Przebaczenia u osób religijnych w świetle badań nad uważnością

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Warianty tytułu
EN
Forgiveness Among Religious Peoples in the Light of Mindfulness Research
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Pomimo tego, że przebaczenie jest pojęciem, które stosunkowo niedawno pojawiło się w psychologii, badacze zgodnie definiują je jako: 1) przebaczenie decyzyjne – obdarowywanie przebaczeniem sprawcy bez eliminacji negatywnej emocjonalności (akt interpersonalny); 2) przebaczenie emocjonalne – przebaczenie, które obejmuje zmiany emocjonalne i motywacyjne wobec sprawcy cierpienia (predyspozycja intrapsychiczna). Przebaczenie jest szczególnie cenione w chrześcijaństwie oraz specyficznie rozumiane (odmienne niż dominujące w psychologii, psychoterapii czy u osób z ogólnej populacji). Według ludzi religijnych przebaczenie bowiem nie ma granic, żal nie jest konieczny do uzyskania przebaczenia, a za to konieczne jest pojednanie ze sprawcą. Sugeruje to, że przebaczenie może przynosić negatywne skutki oraz być niebezpieczne, szczególnie dla chrześcijan znajdujących się w abuzywnej sytuacji. U wielu bowiem z nich pojawiają się symptomy stresu pourazowego PTSD połączone z występowaniem nasilonego poczucia winy i wstydu na skutek przyjmowanych wierzeń religijnych (specyfika rozumienia pojęcia przebaczenia) oraz interpretacji dotyczącej współodpowiedzialności za negatywne wydarzenia („Jestem winny”, „Mój błąd”). W związku z tym proponuje się, że ważnymi elementami przebaczenia dla ludzi religijnych powinno być występowanie oznak przeproszenia, żalu, wyrzutów sumienia oraz pragnienia pojednania ze strony sprawcy oraz aby przebaczenie mogło się odbywać bez jakiejkolwiek interakcji ze sprawcą. W celu zapobieżenia negatywnym konsekwencjom przyjmowanej definicji przebaczenia, jaka występuje u ludzi religijnych, szczególnie korzystne mogą okazać się treningi uważności.
EN
Albeit a relatively young construct in psychological research, researchers have consistently characterized forgiveness as: 1) decisional forgiveness is the experience of granting forgiveness without eliminating the emotion (interpersonal act), 2) emotional forgiveness is forgiveness that includes changes in emotion and motivation toward the offender (intrapersonal predisposition). Forgiveness is at the core of Christianity and Christians understand the specific concept of the meaning of forgiveness. Most religious people suggest that forgiveness is limitless, repentance is unnecessary, but reconciliation is necessary for forgiveness (there is no consensus within psychology and psychotherapy and the general population). This suggests that forgiving maybe malignant and dangerous for religious peoples, especially in abusive situations. Many of them present with symptoms - from relationship discord to posttraumatic stress PTSD - that are complicated by guilt and shame over religious beliefs (specificity of the definition of forgiveness) and perceived wrongdoing (“I’m am guilty”, “It is my fault”). It is proposed that the presence of an apology, repentance, remorse, and a desire for reconciliation of the offender is the important part of forgiveness for religious peoples and forgiving can occur without any interaction with the forgiven (interpersonal act). It is argued that mindfulness trainings can be useful for Christian coping with stress and malignant consequences of the supposed definition of a forgiveness.
Rocznik
Tom
Strony
161-184
Opis fizyczny
Twórcy
Bibliografia
  • Adams, Gabrielle S., Xi Zou, M. Ena Inesi, Madan M. Pillutla. „Forgiveness is not always divine: When expressing forgiveness makes others avoid you”. Organizational Behavior and Human Decision Processes 126 (2015): 130–141.
  • Anderson-Mooney, Amelia J., Marcia Webb, Nyaradzo Mvududu, Anna M. Charbonneau. „Dispositional forgiveness and meaning-making: The relative contributions of forgiveness and adult attachment style to struggling or enduring with God”. Journal of Spirituality in Mental Health 2 (2015): 91–109.
  • Bass, Ellen, Laura Davis. The courage to heal. New York: Harper Perennial, 1994.
  • Cornish, Marilin A., Nathaniel G. Wade. „Working through past wrongdoing: Examination of a self-forgiveness counseling intervention”. Journal of Counseling Psychology 3 (2015): 521–528.
  • Currier, Joseph M., Kent D. Drescher, Jason M. Holland, David W. Foy. „Spirituality, Forgiveness, and Quality of Life: Testing a Mediational Model with Military Veterans with PTSD”. International Journal for the Psychology of Religion 2 (2015).
  • Davis, Don E., I in.. „Forgiving the self and physical and mental health correlates: A meta-analytic review”. Journal of Counseling Psychology 2 (2015) 329–335.
  • Elliot, Barbara A. „Forgiveness Therapy: A clinical intervention for chronic disease”. Journal of Religious Health 50 (2011): 240–247.
  • Enright, Robert D. „Counseling within the forgiveness triad: On forgiving, receiving forgiveness, and self-forgiveness”. Counseling and Values 40 (1996): 107– –126.
  • Enright, Robert D., Catherine T. Coyle. „Researching the process model of forgiveness within psychological interventions”. W: Dimensions of forgiveness, red. Everett L. Worthington, 139–161. Radnor, P A: Templeton Foundation Press, 1998.
  • Enright, Robert D., Richard P. Fitzgibbons. Helping clients forgive: An empirical guide for resolving anger and restoring hope. Washington, DC: American Psychological Association, 2000.
  • Enright, Robert D., Suzanne Freedman, Julio Rique. „The psychology of interpersonal forgiveness”. W: Exploring forgiveness, red. Robert D. Enright, Joanna North, 46–62. Madison: University of Wisconsin Press, 1998.
  • Gassin, Elisabeth A., Gregory J. Lengel. „Forgiveness and attachment: a link that survives the grave?” Journal of Psychology and Theology 4 (2011): 316–329.
  • Good, Marie, i in., „God will forgive: Reflecting on God’s love decreases neurophysiological responses to errors”. Social Cognitive and Affective Neuroscience 10 (2015): 357–363.
  • Hargreave, Terry D., James N. Sells. „The development of a forgiveness scale”. Journal of Marital and Family Therapy 23 (1997): 41–62.
  • Jeanette Knutson, Robert D. Enright, Benjamin Garbers. „Validating the developmental pathway of forgiveness”. Journal of Counseling and Development 86 (2008): 193–199.
  • Johns, Keri N., Elizabeth S. Allen, Kristina Coop Gordon. „The relationship between mindfulness and forgiveness of infidelity”. Mindfulness. Advance online publication 1 (2015).
  • Katz, Jennifer i in. „Individual differences in self-appraisals and responses to dating violence scenarios”. Violence and Victims 3 (1997): 265–276.
  • Macaskill, Ann. „Defining forgiveness: Christian clergy and general population perspectives”. Journal of Personality 73 (2005): 1237–1267.
  • McCullough, Michael E. „Forgiveness as human strength: Theory, measurement, and links to well-being”. Journal of Social and Clinical Psychology 19 (2000): 43–55.
  • McCullough, Michael E., Kenneth I. Pargament, Carl E. Thoresen. „The psychology of forgiveness”. W: Forgiveness: Theory, research and practice, red. Michael E. McCullough, Kenneth I. Pargament, Carl E. Thoresen, 1–14. New York, NY: The Guilford Press, 2001.
  • Michael E. McCullough, Everett L. Worthington. „Religion and the forgiving personality”. Journal of Personality 67 (1999): 1141–1164.
  • Munzert, Jörn, Britta Lorey, Karen Zentgraf. „Cognitive motor processes: the role of motor imagery in the study of motor representations”. Brain Research Reviews 2 (2009): 306–326.
  • Newberg, Andrew B., Eugene G. d’Aquili, Stephanie K. Newberg, Verushka deMarici. „The neuropsychological correlates of forgiveness”. W: Forgiveness: Theory, research and practice, red. Michael E. McCullough, Kenneth I. Pargament, Carl E. Thoresen, 91–110. New York, NY: The Guilford Press, 2001.
  • Newberg, Andrew B., Stephanie K. Newberg. „Incorporating stress management into clinical practice”. Hospital Physician 6 (1998): 52–58.
  • Pargament, Kenneth I., Mark S. Rye. „Forgiveness as a method of religious coping”. W: Dimensions of forgiveness, red. Everett L. Worthington, Jr., 59–78. Radnor, P A: Templeton Foundation Press, 1998.
  • Rye, Mark S., i in.. „Religious perspectives on forgiveness”. W: Forgiveness: Theory, research and practice, red. Michael E. McCullough, Kenneth I. Pargament, Carl E. Thoresen, 17–40. New York, NY: The Guilford Press, 2001.
  • Siegel, Daniel J. Mindsight: The new science of personal transformation. New York: Bantam, 2010.
  • Slagter, Helen A., i in. „Mental training as a tool in the neuroscientific study of brain and cognitive plasticity”. Frontiers in Human Neuroscience 5 (2011): 187–202.
  • Thompson, Laura Y., C. R. Snyder, L. Hoffman, S. T. Michael, H. N. Rasmussen, L. S. Billings, L. Heinze, J. E. Neufeld, H. S. Shorey, J. C. Roberts, D. E. Roberts. „Dispositional forgiveness of self, others, and situations”. Journal of Personality 73 (2005): 313–359.
  • Wade, Nathaniel G., Chad V. Johnson, Julia E. Meyer. „Understanding concerns about interventions to promote forgiveness: A review of the literature”. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training 1 (2008): 88–102.
  • Worthington, Everett L. „The Pyramid Model of Forgiveness: Some Interdisciplinary Speculations about Unforgiveness and the Promotion of Forgiveness”. W: Dimensions of forgiveness, red. Everett L. Worthington, Jr., 107–138. Radnor, P A: Templeton Foundation Press, 1998.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.desklight-cc3307e1-c077-4a22-91fe-ecfa2fb20d42
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.