Możliwości przekazania spółce komunalnej kompetencji burmistrza do ustalania wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi

• Autorzy: dr hab. Wołowiec Tomasz , dr Reśko Dariusz
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Od 2013 do 2016 roku wiele rad gminy podjęło uchwały na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.)1 upoważniające - najczęściej - spółki komunalne do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczących gospodarowania odpadami komunalnymi. W ostatnim czasie w orzecznictwie sądów administracyjnych pojawiać zaczęły się jednak rozbieżności dotyczące dopuszczalności przekazywania na podstawie art. 39 ust. 4 u.s.g. kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do określenia w drodze decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 6o ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: u.u.c.p)2 wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

EN

From 2013 to 2016, many municipal councils passed resolutions pursuant to art. 39 paragraph. 4 of the Law on Local Self-Government to the utility companies to handle individual cases in the field of public administration concerning the management of municipal waste. Recently, the case law of the administrative courts began to appear discrepancies regarding the admissibility of the transfer on the basis of Article. 39 paragraph. 4 u.s.g. the competence of the mayor to determine by administrative decision referred to in Article. 6o paragraph. 1 of the Act on maintaining cleanliness and order in municipalities the fee for municipal waste management.

Słowa kluczowe

PL

decyzja administracyjna; gospodarka komunalna; opłaty za gospodarowanie odpadami; komunalnymi

EN

administrative decision; public utilities; fees for municipal; waste management

• Wydawca: Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP
• Czasopismo: Jedziemy do wód w...
• Rocznik: 2016
• Numer: 4
• Strony: 45-59

Daty

wydano

2016-12-29

Twórcy

autor

dr hab. Wołowiec Tomasz

• Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie

autor

dr Reśko Dariusz

• Wyższa Szkoła Biznesu – National-Louis University

Bibliografia

• R. Budzisz, [w:] Ustawa o samorządzie gminnym, Komentarz, pod red. P. Chmielnickiego, Warszawa 2013.
• R. Dowgier, Czy rada gminy może powierzyć czynności związane z wydawaniem decyzji określających opłatę za gospodarowanie odpadami omunalnymi innym podmiotom niż wójt, burmistrz (prezydent miasta)?, „Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych”, nr 7/2014.
• R. Dowgier, Ustalanie, pobór i windykacja opłaty za gospodarowanie odpadami jest wyłączną kompetencją wójta, burmistrza (prezydenta miasta), „Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych” nr 8/2016.
• A.K. Modrzejewski, Upoważnienie zarządu spółki komunalnej na podstawie art. 39 ust. 4 u.s.g. do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu utrzymania czystości i porządku, „Samorząd Terytorialny”, nr 4/2014.,
• P. Pietrasz, Komentarz do art. 143 Ordynacji podatkowej [w:] Dowgier R., Etel L., Kosikowski C., Pietrasz P., Popławski M., Presnarowicz S., Ordynacja podatkowa. Komentarz, opubl. LEX 2011.
• K. Sobieralski, Powierzenie spółce prawa handlowego utworzonej przez gminę orzeczniczych i egzekucyjnych kompetencji wójta w zakresie utrzymania czystości i porządku w gminie, „Nowe Zeszyty Samorządowe”, nr 2/2012.
• A. Skoczylas, [w:] Ustawa o samorządzie gminnym, Komentarz, pod red. R. Hausera i Z. Niewiadomskiego, Warszawa 2011.
• K. Ziemski, Możliwość przekazywania działań wykonawczych przez radę gminy, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, nr 3/2015.
• Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm.).
• Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250 ze zm.).
• Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250 ze zm.).
• Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 1966 nr 24 poz. 151, ze zm.).
• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.)
• Uchwała NSA z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. akt II FPS 3/16. Uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej w Bydgoszczy z dnia 27 lipca 2016 r. nr XIX/46/2016.
• Uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia 21 sierpnia 2013 r. nr 18/1051/2013.
• Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2013 r., sygn. akt II OSK 2409/13.
• Wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt II OSK 2289/14.
• Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Wr 688/14.
• Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 2477/14.
• Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt IV SA/Gl 489/14.
• Wyrok NSA z dnia 10 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1409/14.
• Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 2477/14.
• Wyrok NSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2013 r., sygn. akt II OSK 2409/13.
• Wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt II OSK 2289/14.
• Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 2477/14.
• Wyrok NSA w Warszawie z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt I OSK 701/08.

Identyfikatory

ISSN

1427-0900