Determinanty dialogu z interesariuszami w dużych jednostkach zainteresowania publicznego działających w Polsce1

• Autorzy: Krasodomska Joanna , Zarzycka Ewelina , Dobija Dorota

Warianty tytułu

EN

Determinants of stakeholder dialogue in large public interest entities operating in Poland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Cel: Celem przedstawionych w artykule badań jest identyfikacja czynników, które wpływa-ją na zaangażowanie dużych jednostek zainteresowania publicznego działających w Polsce w prowadzenie dialogu z interesariuszami i tym samym sprzyjają rozwojowi rachunkowo-ści opartej na dialogu. Metodyka/podejście badawcze: Przegląd literatury pozwolił na wskazanie potencjalnych czynników zwiększających szanse na rozwój rachunkowości opartej na dialogu. W celu wery-fikacji postawionych hipotez wykorzystano próbę 159 dużych jednostek zainteresowania publicznego. Dane do analiz zaczerpnięto ze sprawozdań (oświadczeń) na temat informacji niefinansowych opublikowanych za 2020 rok, informacji zamieszczonych na stronach internetowych oraz firmowych kontach w serwisach społecznościowych. W celu weryfikacji posta-wionych hipotez wykorzystano metodę regresji logistycznej. Wyniki: Zgodnie z wynikami badań stosowany standard raportowania niefinansowego oraz zorientowanie spółki na pracowników wpływają pozytywnie na proces dialogu z interesa-riuszami podejmowany przez badane jednostki, zwiększając szanse na rozwój rachunkowo-ści opartej na dialogu. Ograniczenia: Próba badawcza jest ograniczona do jednego kraju, a dane dotyczą ujawnień dokonywanych w jednym roku. Oryginalność/wartość: Artykuł poszerza wiedzę z zakresu rachunkowości, w szczególności dotyczącej czynników na wpływających na skłonność jednostek zainteresowania publicznego do prowadzenia dialogu z interesariuszami.

EN

Objective: The aim of the research presented in this article is to identify factors that influ-ence the involvement of large public interest entities that operate in Poland in conducting dialogue with stakeholders and thus foster the development of dialogue-based accounting. Methodology/research approach: The literature review identified potential factors that increase the chances of developing dialogic accounting. A sample of 159 large public interest entities was used to verify the hypotheses. Data were collected through content analysis of statements (reports) on non-financial information published for 2020, as well as infor-mation posted on their websites and corporate social media accounts. The logit regression method was used to verify the hypotheses. Results: Our findings suggest that the non-financial reporting standard used and the com-pany’s orientation towards employees may influence the dialogue process with stakehold-ers, increasing chances for the development of dialogic accounting. Limitations: The research sample is limited to one country, and the data were collected for one year only. Originality/value: The Article broadens accounting knowledge, in particular on the deter-minants that influence public interest entities’ involvement in stakeholder dialogue.

Słowa kluczowe

PL

interesariusze; rachunkowość oparta na dialogu; media społecznościowe

EN

stakeholders; dialogic accounting; social media

• Wydawca: Stowarzyszenie Księgowych w Polsce
• Czasopismo: Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
• Rocznik: 2021
• Numer: 45(3)
• Strony: 171-187

Twórcy

autor

Krasodomska Joanna

• Katedra Rachunkowości Finansowej, Instytut Finansów, Kolegium Ekonomii, Finansów i Prawa, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie,

autor

Zarzycka Ewelina

• Katedra Rachunkowości, Wydział Zarządzania, Uniwersytet Łódzki,

autor

Dobija Dorota

• Katedra Rachunkowości, Akademia Leona Koźmińskiego,

Bibliografia

• Adamczuk J. (2014), Media społecznościowe jako narzędzie kreowania wizerunku jednostek samorządowych na przykładzie samorządów lokalnych powiatu jeleniogórskiego, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, 332, s. 189–199.
• Al Farooque A.O., Ahulu H. (2017), Determinants of social and economic reportings: Evi-dence from Australia, the UK and South African multinational enterprises, Internation-al „Journal of Accounting & Information Management”, 25 (2), s. 177–200, DOI: 10.1108/IJAIM-01-2016-0003.
• Arenas D., Lozano J.M., Albareda L. (2009), The Role of NGOs in CSR: Mutual Perceptions Among Stakeholders, „Journal of Business Ethics”, 88 (1), s. 175–197, DOI: 10.1007/s10551-009-0109-x
• Banerjee S.B., Iyer E.S., Kashyap R.K. (2003), Corporate environmentalism: Antecedents and influence of industry type, „Journal of Marketing”, 67 (2), s. 106–122, DOI: 10.1509/jmkg.67.2.106.18604.
• Bellucci M., Manetti G. (2017), Facebook as a tool for supporting dialogic accounting? Evi-dence from large philanthropic foundations in the United States, „Accounting, Auditing & Accountability Journal”, 30 (4), s. 874–905, DOI:10.1108/AAAJ-07-2015-2122.
• Brown J. (2009), Democracy, sustainability and dialogic accounting technologies: taking pluralism, „Critical Perspectives on Accounting”, 20 (3), s. 313–342, DOI: 10.1016/ j.cpa.2008.08.002.
• Crane A., Livesey D. (2003), Are You Talking to me? – Stakeholder Communication and the Risks and Rewards of Dialogue, [w:] Andriof J., Waddock S., Husted B., Sutherland R.S. (eds.), Unfolding Stakeholder Thinking 2: Relationships, Communication, Reporting and Performance, Greenleaf, Sheffield, s. 39–45.
• De Villiers C., Marques A. (2016), Corporate social responsibility, country-level predisposi-tions, and the consequences of choosing a level of disclosure, „Accounting and Business Research”, 46 (2), s. 167–195, DOI:10.1080/00014788.2015.1039476.
• Driessen P.H., Kok R.A.W., Hillebrand B. (2013), Mechanisms for stakeholder integration: Bringing virtual stakeholder dialogue into organizations, „Journal of Business Re-search”, 66 (9), 1465–1472, DOI: 10.1016/j.jbusres.2012.09.009.
• Dumay J. (2016), A critical reflection on the future of intellectual capital: from reporting to disclosure, „Journal of Intellectual Capital”, 17 (1), s. 168-184, DOI: 10.1108/JIC-08-2015-0072.
• Dumay J., Guthrie J. (2017), Involuntary disclosure of intellectual capital: is it relevant?, „Journal of Intellectual Capital”, 18 (1), s. 29–44, DOI: 10.1108/JIC-10-2016-0102.
• Dyduch J. (2018), Methods of measurement of CSR disclosure level in corporate reporting, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiuˮ, 520, s. 46–53.
• Fernandez-Feijoo B., Romero S., Ruiz S. (2013), Effect of Stakeholders’ Pressure on Trans-parency of Sustainability Reports within the GRI Framework”, „Journal of Business Ethics”, 122 (1), s. 53–63, DOI: 10.1007/s10551-013-1748-5.
• Fifka M. S. (2013), Corporate Responsibility Reporting and its Determinants in Compara-tive Perspective a Review of the Empirical Literature and a Meta-analysis, „Business Strategy and the Environment”, 22 (1), s. 1–35, DOI: 10.1002/bse.729.
• Freeman R.E. (1984), Strategic Management: A Stakeholder Approach, Pitman, Boston.
• Gamerschlag R., Möller K., Verbeeten F. (2011), Determinants of voluntary CSR disclosure: empirical evidence from Germany, „Review of Managerial Science”, 5 (2/3), s. 233–262, DOI: 10.1007/s11846-010-0052-3.
• Gomez-Carrasco P., Michelon G. (2017), The Power of Stakeholders’ Voice: The Effects of Social Media Activism on Stock Markets, „Business Strategy and the Environment”, 26 (6), s. 855–872, DOI:10.1002/bse.1973.
• Grushina S. V. (2016). Collaboration by Design: Stakeholder Engagement in GRI Sustaina-bility Reporting Guidelines, „Organization & Environment”, 30 (4), s. 366–385, DOI: 10.1177/1086026616681612.
• Haski-Leventhal D. (2013), Employee Engagement in CSR: The Case of Payroll Giving in Australia, „Corporate Social Responsibility and Environmental Management”, 20 (2), s. 113–128, DOI: 10.1002/csr.1287.
• Ho L.C.J., Taylor M.E. (2007), An empirical analysis of triple-bottom line reporting and its determinants: evidence from the United States and Japan, „Journal of International Financial Management and Accounting”, 18 (2), s. 123–150, DOI: 10.1111/j.1467-646X. 2007.01010.x.
• Kaplan A. M., Haenlein M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media, „Business Horizons”, 53 (1), s. 59–68, DOI: 10.1016/j.bushor.2009.09.003.
• Kaur A., Lodhia S. (2018), Stakeholder engagement in sustainability accounting and reporting: A study of Australian local councils, „Accounting, Auditing & Accountability Journal”, 31 (1), s. 338–368, DOI: 10.1108/AAAJ-12-2014-1901.
• Kolk A., Perego P. (2010), Determinants of the adoption of sustainability assurance statements: an international investigation, „Business Strategy and the Environment”, 19 (1), s. 182–198, DOI: 10.1002/bse.643.
• Lardo A., Dumay J., Trequattrini R., Russo G. (2017), Social media networks as drivers for intellectual capital disclosure Evidence from professional football clubs, „Journal of Intellec-tual Capital”, 18 (1), s. 63–80, DOI: 10.1108/JIC-09-2016-0093.
• Lock I., Seele P. (2016), The credibility of CSR (corporate social responsibility) reports in Europe. Evidence from a quantitative content analysis in 11 countries, „Journal of Cleaner Production”, 122, s. 186–200, DOI: 10.1016/j.jclepro.2016.02.060.
• Manetti G., Bellucci M. (2016), The use of social media for engaging stakeholders in sustainability reporting, „Accounting, Auditing & Accountability Journal”, 29v (6), s. 985–1011, DOI: 10.1108/AAAJ-08-2014-1797.
• Marquardt D., Losa-Jonczyk A. (2018), Interaktywność w mediach społecznościowych pol-skich firm energetycznych, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Eko-nomicznego w Katowicach”, 376, s. 117–134.
• Mishra S., Suar D. (2010), Do stakeholder management strategy and salience influence corporate social responsibility in Indian companies?, „Social Responsibility Journal”, 6 (2), s. 306–327, DOI: 10.1108/17471111011051784.
• Moratis L., Brandt S. (2017), Corporate stakeholder responsiveness? Exploring the state and quality of GRI‐based stakeholder engagement disclosures of European firms, „Corporate Social Responsibility and Environmental Management”, 24 (4), s. 312–325, DOI: 10.1002/csr.1408.
• Pisano S., Lepore L., Lamboglia R. (2017), Corporate disclosure of human capital via LinkedIn and ownership structure An empirical analysis of European companies, „Journal of Intellectual Capital”, 18 (1), s. 102–127, DOI: 10.1108/JIC-01-2016-0016.
• Ramírez Y., Tejada Á. (2019), Digital transparency and public accountability in Spanish universities in online media, „Journal of Intellectual Capital”, 20 (5), s. 701–732, DOI: 10.1108/JIC-02-2019-0039.
• Rinaldi L., Unerman J., Tilt C. A. (2014), The role of stakeholder engagement and dialogue in the sustainability accounting and reporting process, [w:] Bebbington J., Unerman J., O’Dwyer B. (eds.), Sustainability Accounting and Accountability, Routledge, New York, pp. 86–107.
• Roszkowska P., Rewolucja w raportowaniu biznesowym. Interesariusze, konkurencyjność, społeczna odpowiedzialność, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2011.
• Salehi M., Tarighi H., Rezanezhad M. (2019), Empirical study on the effective factors of social responsibility disclosure of Iranian companies, „Journal of Asian Business and Economic Studies”, 26 (1), s. 34–55, DOI: 10.1108/JABES-06-2018-0028.
• Sanak-Kosmowska K. (2018), Rola serwisów społecznościowych w komunikacji marketingowej marki, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Kraków.
• Simnett R., Vanstraelen A., Chua W.F. (2009), Assurance on sustainability reports: an interna-tional comparison, „The Accounting Review”, 84 (3), s. 937–967, DOI: 10.2308/ ACCR.2009.84.3.937
• Skowron S., Skrzetuski R. (2015), Media społecznościowe jako narzędzie komunikacji firmy z klientem, „Handel Wewnętrzny”, 6 (359), s. 162–172.
• Stocker F., de Arruda M.P., de Mascena K.M.C., Boaventura J.M.G. (2020), Stakeholder engagement in sustainability reporting: A classification model, „Corporate Social Re-sponsibility and Environmental Management”, 27 (1), s. 2071–2080, DOI: 10.1002/csr.1947.
• Szczypa P., Lulek A. (2017), Media społecznościowe jako źródło informacji sprawozdaw-czych w przyszłości, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach”, 341, s. 346–355.
• Thomson I., Bebbington J. (2005), Social and environmental reporting in the UK: A peda-gogic evaluation, „Critical Perspectives on Accounting”, 16 (5), s. 507–533, DOI: 10.1016/ j.cpa.2003.06.003.
• Zarzycka E., Krasodomska J., Dobija D. (2021), Stakeholder engagement in corporate social practices and non-financial disclosures. A systematic literature review, „Central European Management Journal”, 3 (29), s. 112–135, DOI: 10.7206/cemj.2658-0845.43.
• CSRinfo (2011), Standardy AA1000. Narzędzie społecznej odpowiedzialności organizacji. Przewodnik dla biznesu, https://www.csrinfo.org/wp-content/uploads/2016/03/Standardy _AA1000_Przewodnik_CSRinfo_2011.pdf (dostęp 16.02.2021).
• Fundacja Standardów Raportowania (2020), https://standardy.org.pl/raporty-spolek (dostęp 01.02.2021).
• GRI (2020), GRI Standards Glossary 2020, https://www.globalreporting.org/standards/media/ 2594/gri-standard-glossary-2020.pdf (dostęp 16.02.2021).