Trzy niby‑odsłony – trudności Petroniuszowego Satyrikonu z odbiorem w kulturze polskiej

• Autorzy: Arndt Aleksandra

Warianty tytułu

EN

Three kind of views. The difficulties of Petronius’ Satyricon presence in Polish culture

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The Satyricon of Petronius (first century AD) is one of the masterpieces of world literature. While in Europe it was regularly translated from the seventeenth century, these translators in Poland caught him until the early twentieth century. First the most famous part of the work, The Banquet of Trimalchio, translated Leopold Staff. Subsequently, Satyricon was translated by Mieczysław Brożek (1968) and Leszek Wysocki (2011). Unfortunately, the translations will not be permanently engraved in Polish culture. The causes of this condition were the lack of ability of some translators, improper practices of publishing and finally the excessive conservatism of the critics.

Słowa kluczowe

EN

Petronius; Satyricon; Polish translations

• Wydawca: Księgarnia Akademicka
• Czasopismo: Między Oryginałem a Przekładem
• Rocznik: 2014
• Tom: 26
• Strony: 53-77

Twórcy

autor

Arndt Aleksandra

• Uniwersytet Adama Mickiewicza

Bibliografia

• Albrecht von, M., (1992), Geschichte der römischen Literatur. Von Andronicus bis Boethius. Mit besonderer Berücksichtigung für die Neuzeit, K.G. Saur Verlag, München.
• Cytowska, M., Szelest, H. (1992), Literatura rzymska. Okres cesarstwa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Holzberg, N., (2003), Powieść antyczna, przeł. M. Wójcik, Homini, Kraków.
• Jarniewicz, J. (2012), Gościnność słowa. Szkice o przekładzie literackim, Znak, Kraków.
• Kołodziejczyk, S. (1963), „Literatury starożytne”, Rocznik Literacki, s. 382-398.
• Kołodziejczyk, S. (1968), „Literatury starożytne”, Rocznik Literacki, s. 485-481.
• Korpanty, J. (2004), „O nowy przekład «Satyryków» Petroniusza, Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae 16, s. 93-101.
• Korpanty, J. (2012), „Petroniusz Arbiter, «Satyrikon», tłumaczenie polskie i komentarz Leszek Wysocki”, Nowy Filomata 2, 16.
• Krawczuk, A. (2005), Spotkania z Petroniuszem, Iskry, Warszawa.
• Malinowski, G. „Od poetów do profesorów – uwagi na temat przekładów I ody Safony «Modlitwa do Afrodyty»”, Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae 16, s. 5-26.
• Pannwitz, R. (1928), „Traducción y filólogos”, w: Vega, M.A. (red.) (1994), Textos clásicos de teoría de la traducción, Cátedra, Madrid, s. 297-298.
• Petroniusz (1963), Uczta Trymalchiona, przeł. L. Staff, Czytelnik, Warszawa.
• Petroniusz (1968), Satyryki, przeł i oprac. M. Brożek, Ossolineum, Wrocław.
• Petroniusz Arbiter (2011), Satyrikon, tłum pol. i komentarz L. Wysocki, Polska Akademia Umiejętności, Kraków, Biblioteka Przekładów z Literatury Starożytnej 17.
• Plezia, T. (1998), Słownik łacińsko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Sinko, T. (1957), „De reconstructione fabulae Menippeae Petronii”, Meander 12, s. 79.
• Wesenberg, W. (2007), „Zur Wanddekoration im Hause des Trimalchio”, w. Castagna, L., Lefévre, E. (red.), Studien zu Petron und seiner Rezeption. Studi su Petronio e sulla sua fortuna, de Gruyter, Berlin, s. 267-283.

Identyfikatory

DOI

10.12797/MOaP.20.2014.26.04