Gotowość do zmiany przestępczych kobiet i mężczyzn

• Autorzy: Biel Krzysztof

Warianty tytułu

EN

Readiness to change criminal women and men

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

Gotowość przestępców do resocjalizacji jest w naszym kraju nową kategorią. Tymczasem badania prowadzone w wielu krajach wskazują na jej przydatność w diagnozie i selekcji uczestników programów resocjalizacyjnych. Wiąże się to z większą efektywnością oddziaływań wobec skazanych i większą odpowiedzialnością skazanych za własny proces resocjalizacji. Niniejszy artykuł ma na celu prezentację głównych założeń i modeli gotowości do zmiany i ich przydatności w praktyce resocjalizacyjnej oraz ukazanie pilotażowych badań gotowości do zmiany wśród przestępczych kobiet i mężczyzn w Krakowie. Zastosowanie polskiej adaptacji kwestionariusza CVTRQ pozwoliło określić poziom gotowości skazanych, uwzględniając deficyty w poszczególnych skalach kwestionariusza i zmienne różnicujące grupę gotowych od niegotowych. Na koniec zaprezentowane zostaną wskazówki do dalszych badań.

EN

The readiness of offenders to social rehabilitation is a new category in our country. Meanwhile, the research conducted in many countries indicates its usefulness in the diagnosis and selection of participants of rehabilitation programmes. This entails more effective interaction with convicted persons and greater responsibility on the part of convicted people for their own social rehabilitation process. The aim of this article is to present the main assumptions and models of readiness for change and their usefulness in social rehabilitation practice and to present pilot studies of readiness for change among criminal women and men in Kraków. Application of the Polish adaptation of the CVTRQ questionnaire made it possible to determine the level of convicted persons’ readiness, taking into account deficits in particular scales of the questionnaire and variables differentiating the group of ready and not ready people. At the end, guidelines for further research will be presented.

Słowa kluczowe

PL

modele gotowości; gotowość do zmiany; kwestionariusze gotowości do zmiany; resocjalizacja; efektywność resocjalizacji

EN

readiness models; readiness for change; readiness for change questionnaires; social rehabilitation; effectiveness of social rehabilitation

• Wydawca: Fundacja Pedagogium
• Czasopismo: Resocjalizacja Polska
• Rocznik: 2017
• Numer: 14/2017
• Strony: 121–136

Daty

wydano

2017-12-31

Twórcy

autor

Biel Krzysztof

• Akademia Ignatianum w Krakowie,

Bibliografia

• Ambrozik W., 2016, Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę uspołecznienia systemu oddziaływań, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
• Bandura A., 1998, Health promotion from the perspective of social cognitive theory, „Psychology and Health”, nr 13, s. 623–649.
• Biel K., 2014, Model ryzyka i model dobrego życia w readaptacji skazanych, [w:] Konteksty resocjalizacji i readaptacji społecznej, (red.) Kusztal J., Kmiecik-Jusięga K., Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM, Kraków, s. 45–59.
• Bosma A.Q., Kunst M.J.J., Dirkzwager A.J.E., Nieuwbeerta P., 2015, Treatment readiness as a determinant of treatment participation in a Prison-Based Rehabilitation Program: An exploratory study, „International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology”, s. 1–17.
• Burrowes N., Needs A., 2009, Time to contemplate change? A framework for assessing readiness to change with offenders, „Aggression and Violent Behavior”, nr 14, s. 39–49.
• Casey S., Day A., Howells K., Ward T., 2007, Assessing suitability for offender rehabilitation. Development and validation of the treatment readiness questionnaire, “Criminal Justice and Behavior”, 34, nr 11, s. 1427–1440.
• Day A., Casey S., Ward T., Howells K., Vess J., 2010, Transitions to better lives. Offender readiness and rehabilitation, Villan Publishing, Portland.
• Howells K., Day A., 2003, Readiness for anger management: Clinical and therapeutical issues, „Clinical Psychology Review”, nr 2, s. 319–337.
• Machel H., 2003, Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna, ARCHE, Gdańsk.
• Maruna S., Mann R., 2006, Fundamental attribution errors? Re-thinking cognitive distortions, „Legal and Criminological Psychology”, nr 11, s. 155–177.
• Mossiere A., Serin R., 2014, A critique of models and measures of treatment readiness in offenders, „Aggression and Behavior”, nr 19, s. 383–389.
• Muskała M., 2016, „Odstąpienie od przestępczości” w teorii i praktyce resocjalizacyjnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
• Prochaska J.O., DiClemente C.C., Norcross J.C., 2008, Zmiana na dobre, Instytut Amity, Warszawa.
• Prochaska J.O., Norcross J.C., 2006, Systemy psychoterapeutyczne. Analiza transteoretyczna, Instytut Psychologii Zdrowia PTP, Warszawa.
• Serin R., Kennedy S., 1997, Treatment readiness and responsivity: Contributing to effective correctional programming, Correctional Service of Canada.
• Sturgess D., Woodhams J., Tonkin M., 2016, Treatment engagement form the perspective of the offender: Reasons for noncomplition of treatment – a systematic review, „International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology”, nr 60, s. 1873–1896.
• Walters G.D., 2002, The Psychological Inventory of Criminal Thinking Styles (PICTS): A review and meta-analysis, „Assessment”, nr 9, s. 278–291.
• Ward T., Day A., Howells K., Birgden A., 2004, The multifactor offender readiness model, „Aggression and Violent Behavior”, nr 9, s. 645–673.

Identyfikatory

ISSN

2081-3767

DOI

10.22432/pjsr.2017.14.09