Anonimowy panegiryk hippiczny – próba wyłączenia ze Zbieranej drużyny Wirydarza poetyckiego

• Autorzy: Kosmala Paula

Warianty tytułu

EN

An anonymous equestrian panegyric – an attempt to exclude “Wirydarz poetycki” from the collection of poems “Zbierana drużyna”

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The article presents the poem “Laudes konia” from Andrew Lubieniecki’s sylva in comparison with “O tymże alio modo” from Jakub Teodor Trembecki’s “Wirydarz poetycki”. The study attempts to determine the authorship of the work, as well as a biographical search. The work is also shown against the background of other hippie works of the period.

Słowa kluczowe

PL

Laudes konia, Andrzej Czaplic, Wirydarz poetycki, Andrzej Lubieniecki, poezja, barok

EN

“Laudes konia”, Andrew Czaplic, “Wirydarz poetycki”, Andrew Lubieniecki, poetry, Baroque

• Wydawca: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
• Czasopismo: Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
• Rocznik: 2022
• Tom: 2 (17)
• Strony: 21-33

Daty

wydano

2023-11

Twórcy

autor

Kosmala Paula

• Uniwersytet Śląski,

Bibliografia

• Bibliografia podmiotowa
• Chmielowski, B. (1754). Nowe Ateny. Część 3 albo Supplement. Lwów: Drukarnia J.K.M. Coll. Soc. Jesu.
• Chmielowski, B. (2022). Nowe Ateny. Nowy zwierzyniec. Oprac. J. Kroczak. Wrocław: Atut Oficyna Wydawnicza.
• Dorohostajski, K. (1861). Hippika to jest księga o koniach, potrzebna i krotochwilna młodości zabawa, przez Krzysztofa Dorohostajskiego ku pożytkowi ludzi rycerskich na jasność wydana, Kraków:.
• Dynarski, K., Jankowski, A. (red.) (2013). Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Poznań: Pallotinum.
• Haur J. K. (1679). Ziemiańska generalna ekonomika. Kraków: typis Universitatis.
• Karmanowski, O. (1890). Wiersze różne. Oprac. J. Plebański. Warszawa: druk Józefa Filipowicza.
• Kochanowski, J. (1991). Fraszki. Oprac. J. Pelc. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Kochanowski, P. (1968). Gofred abo Jeruzalem wyzwolona. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Kochowski, W. (1859). Wespazyana z Kochowa Kochowskiego Epigramata polskie, po naszemu: Fraszki. Oprac. K. J. Turowski. Kraków: Biblioteka Polska.
• Kochowski, W. (1991). Utwory poetyckie. Wybór. Oprac. M. Eustachiewicz. Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Morsztyn, Z. (1975). Wybór wierszy. Oprac. J. Pelc. Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Potocki, W. (2003). Wojna chocimska. Oprac. A. Brückner. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Rej, M. (1956). Żywot człowieka poczciwego. Oprac. J. Krzyżanowski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Stoiński, J. (2022). Pieśni mięsopustne. W: Barłowska, M. (red.), Okruchy. Studia o wierszach odnalezionych w rękopisach XVII wieku (s. 185–317). Katowice: Wydawnictwo UŚ. Sylwa Andrzeja Lubienickiego. Rkps Centrale Bibliotheek Rotterdam 527.
• Szymonowic, Sz. (1921). Szymona Szymonowicza Sielanki (1614) i inne wiersze polskie. Oprac. J. Łoś. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.
• Trembecki, J. T. (1910). Jakuba Teodora Trembeckiego Wirydarz poetycki. T.1. Oprac. A. Brückner. Lwów: Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej.
• Bibliografia przedmiotowa
• Barłowska, M. (2022). Okruchy. Studia o wierszach odnalezionych w rękopisach XVII wieku. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
• Buchwald-Pelcowa, P. (1972). Nieznane i zapomniane wiersze Hieronima Morsztyna. W: R. Pollak (red.), Miscellanea staropolskie, T. 4 (s. 263–279). Wrocław: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.
• Boniecki, A. (1900). Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 3. Warszawa: Gebethner i Wolff.
• Czapski, M. (1985). Historya powszechna konia. T. 2. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
• Dziechcińska, H. (red.) (1980). Z dziejów życia literackiego w Polsce XVI i XVII wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Dziechcińska, H. (red.) (1990). Staropolska kultura rękopisu. Warszawa: IBL PAN.
• Gajl, T. Herbarz polski. Pobrane z: http://gajl.wielcy.pl/ (15.06.2022).
• Górecka-Bruzda, A., Lewczuk, D., Tischner, M. (2020). Dobre praktyki w hodowli i chowie koni z rekomendacjami Polskiego Związku Hodowców Koni. Warszawa: Polski Związek Hodowców Koni.
• Grześkowiak, R. (2003). Barokowy tekst i jego twórcy. Studia o edycji i atrybucji poezji „wieku rękopisów”. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
• Grześkowiak, R. (2009). „Przestawać na male”. O kanon poezji Olbrychta Karmanowskiego. Barok, 16 (2), 131–141.
• Grześkowiak, R. (2012). Trynki i czworaki. O zawrotnej karierze pewnego typu sentencji w dawnej literaturze. Pobrane z: https://www.wilanow-palac.pl/trynki_i_czworaki_o_zawrotnej_karierze_pewnego_ typu_sentencji_w_dawnej_literaturze.html (15.06.2022).
• Hanusiewicz, M. (2004). Pięć stopni miłości. O wyobraźni erotycznej w polskiej poezji barokowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.
• Janion, M. (2009). Bohater, spisek, śmierć. Wykłady żydowskie. Warszawa: W.A.B.
• Karpiński, A. (2003). Tekst staropolski. Studia i szkice o literaturze dawnej w rękopisach. Warszawa: IBL PAN.
• Kobielus, S. (2002). Bestiarium chrześcijańskie. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
• Kot, S. (1939). Dysputacyj braci polskich katalog z rękopisu Andrzeja Lubienieckiego młodszego. Reformacja w Polsce, 9–10, 456–458.
• Kot, S. (1987). Polska złotego wieku a Europa. Studia i szkice. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Krauze-Karpińska, J. (2009). „Wirydarz poetycki” Jakuba Teodora Trembeckiego. Studium filologiczne. Łódź: IBL PAN.
• Łoziński, W. (1937). Życie polskie w dawnych wiekach. Warszawa: Wydawnictwo J. Przeworskiego.
• Michałowska, T. (red.) (1990). Słownik literatury staropolskiej (średniowiecze, renesans, barok). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Niesiecki, K. (1839). Herbarz polski Kaspra Niesieckiego powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza. T. 3. Lipsk: Breitkopf i Haertel.
• Partyka, J. (1990). Rękopiśmienne księgi szlacheckie – źródła i inspiracje. W: H. Dziechcińska (red.), Staropolska kultura rękopisu. Warszawa: IBL PAN.
• Pelc, J. (1966). Zbigniew Morsztyn. Arianin i poeta. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Sawicka, A. (2002). Koń w życiu szlachty w XVI–XVIII w. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Słomak, I. (2013). Poetyckie i prozatorskie „sylwy” – wobec tradycji retorycznej. Śląskie Studia Polonistyczne, 3 (2), 271–297.
• Starzyńska-Ruszkowska, Z. (1938). Koń w sztuce polskiej. Polska, 22 (4), 1–8.
• Tazbir, J. (1956). Walka z Braćmi Polskimi w dobie kontrreformacji. Odrodzenie i Reformacja w Polsce, 1, 165–207.
• Tazbir, J. (1961). Stanisław Lubieniecki, przywódca ariańskiej emigracji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Uruski, S. (1905). Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 2. Warszawa: Gebethner i Wolff.
• Witek, A. (2020). Symbolika i znaczenie konia w kulturze i sztuce na przestrzeni wieków. Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies, 6, 373–387.
• Ziembiński, J. (2006). Trzy końskie wiersze z epoki baroku: od hipologicznej fraszki do lirycznej pamiątki. W: R. Ocieczek, M. Walińska (red.), Sarmackie theatrum III (s. 47–77). Katowice: Wydawnictwo UŚ.

Identyfikatory

DOI

10.26485/me.2022.2-02