„Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój” (Mt 5,9) w interpretacji ojców Kościoła

• Autorzy: Czyżewski Bogdan

Warianty tytułu

EN

“Blessed are the peacemakers” (Mt 5:9) as Interpreted by the Church Fathers

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W pierwszych wiekach Kościoła bardzo chętnie komentowano Pismo Święte, zarówno Stary, jak i Nowy Testament. Ciekawą egzegezę odnoszącą się do siódmego błogosławieństwa: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi” (Mt 5,9) przekazali ojcowie Kościoła. Treścią artykułu jest patrystyczna interpretacja tego fragmentu z kazania Chrystusa na Górze. W swojej egzegezie pisarze wczesnochrześcijańscy porównują pokój do miłości i dlatego przestrzegają, by unikać grzechów, które burzą pokój i miłość (gniew i zazdrość). Wprowadzanie pokoju zależy przede wszystkim od samego człowieka, który powinien żyć w zgodzie z Bogiem, samym sobą i z bliźnimi. Czynić pokój oznacza panować nad cielesnymi popędami (wyższość rozumu nad ciałem), przekazywać nieskażoną wiarę, unikać podziałów w Kościele i troszczyć się o zachowanie jedności.

EN

: In the first centuries of the Church's history, the Scriptures – both the Old and the New Testaments – were eagerly commented upon. Thus an interesting exegesis of the Seventh Beatitude – Blessed are the peacemakers, for they shall be called sons of God (Mt 5:9) – was offered by the Church Fathers, and the article presents the patristic interpretation of this passage from the Sermon on the Mount. In their exegesis, early Christian writers compare peace to love, warning against committing the sins that disturb peace and love, namely anger and envy. Bringing peace depends primarily on a man himself, who ought to live in harmony with God, with others and with himself. To make peace is to have control over carnal desires (the superiority of the mind over the body), to transmit to posterity a steadfast faith, to avoid divisions in the Church, and to actively preserve unity.

Słowa kluczowe

PL

Pokój; ojcowie Kościoła; błogosławieństwa; interpretacja; jedność

EN

peace; Fathers of the Church; blessings; interpretation; unity

• Wydawca: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Czasopismo: Verbum Vitae
• Rocznik: 2016
• Tom: 30
• Strony: 231-257

Twórcy

autor

Czyżewski Bogdan

Bibliografia

• Abramowiczówna Z. (red.), Słownik grecko-polski, II: E-K (Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1960).
• Daniélou J., „Chronologie des oeuvres de Grégoire de Nysse”, Studia Patristica 7 (Berlin: Akademie Verlag 1966) I, 159-162.
• Drączkowski F., Kościół – Agape według Klemensa Aleksandryjskiego (Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL 1983).
• Étaix R., „Fragments inédits de l’Opus imperfectum in Matthaeum”, Revue Bénédictine 84 (1974) 271-300.
• Fiedrowicz M., Teologia ojców Kościoła (tł. W. Szymona) (Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2009).
• Gądecki S., Wstęp do Ewangelii synoptycznych (Gniezno: Gaudentinum 1992).
• Muszyński H.J., Błogosławieni Pana. Rozważania na temat błogosławieństw w Kazaniu na Górze (Gniezno: Gaudentinum 1996).
• Nautin P., „L’Opus imperfectum in Matthaeum et les Ariens de Constantinople”, Revue d’Histoire ecclesiastique 67 (1972) 381-408, 745-766.
• Nieścior L., „Głos Klemensa Aleksandryjskiego i Ewagriusza z Pontu w starożytnej dyskusji o apathei”, Ojcowie Kościoła wobec filozofii i kultury klasycznej. Zagadnienia wybrane (red. F. Drączkowski – J. Pałuki – M. Szram) (Lublin: Polihymnia 1998) 41-69.
• Ojcowie Kościoła komentują Biblię. Nowy Testament 1a (red. pol. T. Kołosowski) (Ząbki: Apostolicum 2011).
• Ratzinger J. – Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, I: Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, (tł. W. Szymona) (Kraków: Wydawnictwo M 2007).
• Sieben H.J., „Pseudo-Chrysostome”, Dictionnaire de spiritualité ascétique et mystique. Doctrine et histoire (red. M. Viller) (Paris: Beauchesne 1972) VIII, 362-369.
• Simonetti M., „Note sull’Opus imperfectum in Matthaeum”, Studi medievali (3 seria) 10 (1969) 117-200.
• Stanula E., Wprowadzenie; Orygenes, Komentarz do Ewangelii według Mateusza (ŹMT 10; Kraków: WAM 1998) 5-32.
• Stanula E., Wstęp; Św. Augustyn, O Kazaniu Pana na Górze (PSP 48; Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej 1989) 5-19.
• Szczur P., Oblicza miłości. Miłość daje się poznać w sposób wieloraki. Cnoty pokrewne i towarzyszące „agapē” według Klemensa Aleksandryjskiego (Lublin – Kielce: Jedność 2002).
• Szram M., „Od obrazu do podobieństwa Bożego. Dynamiczna koncepcja antropologii teologicznej w II-III wieku (Stanowisko Ireneusza i Orygenesa)”, Vox Patrum 22 (2002) t. 42-43, 359.
• Turzyński P., „Antropologia trytochomiczna Orygenesa”, Vox Patrum 35 (2015) t. 63, 35-46.