Czy wolno nie stylizować?

• Autorzy: Brzozowski Jerzy

Warianty tytułu

EN

Can we not stylize?

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The article discusses the problem of colloquializing and archaizing of literary style in translation. The author agrees with Antoine Berman that such stylistic measures are difficult and result in many failed translation attempts but he considers stylization necessary and possible. His point of departure is Odile Schneider‑Mizony’s concept of “fictitious colloquiality” (oralité fictive) which leads to the creation of “spoken archi‑language”; in his opinion, the model of such translation in Poland is provided by the works of Zofia Chądzyńska. The author argues that this way of translating can be applied to other types of style, including archaizing, as proved by the successful translations done by Tadeusz Boy‑Żeleński and Andrzej Nowak.

Słowa kluczowe

EN

stylization in translation; archaization in translation; spoken archi‑language

• Wydawca: Księgarnia Akademicka
• Czasopismo: Między Oryginałem a Przekładem
• Rocznik: 2015
• Tom: 30
• Strony: 165-177

Twórcy

autor

Brzozowski Jerzy

• Uniwersytet Jagielloński

Bibliografia

• Adamowicz‑Pośpiech, A. (2012), Polifonia języków w przekładach Bronisława Zielińskiego, w: Fast, P., Osadnik, W.M. (red.), Wielcy tłumacze, „Śląsk” Wydawnictwo Naukowe – Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych, Katowice.
• Almodóvar, P. (2006), Volver, tłum. M. Chrobak, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków.
• Anonim (1140‑1200/ 2003), Pieśń o Cydzie, tłum. A.L. Czerny, Zielona Sowa, Kraków (wyd. I: 1970).
• Anonim (1461‑1462), Wiersz o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego, Kraków, [on‑line] http://staropolska.pl/sredniowiecze/poezja_swiecka/wiersz_o_zabiciu.html – 25.01.2016.
• Anonim (przed 1508/1998), Z przygód imć pana Amadisa z Walii, jako też innych wiernych druhów jego, tłum. R. Jarocka‑Nowak, A. Nowak, Oficyna Literacka, Kraków.
• Berman, A. (1985/2009), Przekład jako doświadczenie obcego, w: Bukowski, P., Heydel, M. (red.), Współczesne teorie przekładu, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków.
• Brumme, J. (2012), Traducir la voz ficticia, De Gruyter, Berlin.Conrad, J. (1920/2005), „List do C.S. Evansa z 2 X 1920”, w: Davies, L. (red.), The Collected Letters of J. Conrad, t. VII, s. 174 (przekład A.A.‑P.), Cambridge University Press.
• Gołębiowski, Ł. (1830), Ubiory w Polszcze od najdawniejszych czasów aż do chwil obecnych sposobem dykcjonarza ułożone i opisane, A. Gałęzowski i Komp., Warszawa.
• House, J. (1977), A Model for Translation Quality Assessment, Verlag Narr, Tübingen.
• Krasnowolski, A., Niedźwiedzki, W. (1920), M. Arcta Słownik staropolski, Wydawnictwo M. Arcta, Warszawa.
• Manrique, J. (1477), Coplas por la muerte de su padre, [on‑line] http://www.cervantesvirtual.com/obra‑visor/obra‑completa–/html/ff6c9480‑82b1‑11df‑acc7‑002185ce6064_4.html – 25.01.2016.
• Manrique, J. (1477/1997), „Strofy, które złożył był don Juan Manrique na śmierć Mistrza Zakonu Santiago, don Rodryga Manrique, rodzica swojego”, w: Bracia ochotni sławić imię Chrysta… Czyli garść okruchów ze skarbca hiszpańskiej poezji nabożnej, wybór, tłum. i wstęp A. Nowak, Oficyna Literacka, Kraków.
• Österreicher, W. (1996), „Lo hablado en lo escrito. Reflexiones metodológicas y aproximación a una tipología”, w: Kotschi, T., Österreicher, W., Zimmermann, K. (red.), El español hablado y la cultura oral en España e Hispanoamérica, Iberoamericana, Frankfurt am Main–Madrid.
• Piwkowska, A. (1999), „Opinia o «chirurgicznej precyzji» Stanisława Barańczaka”, Zeszyty Literackie, 65, Warszawa.
• Puig, M. (1969), Boquitas pintadas, Editorial Sudamericana, Buenos Aires.
• Puig, M. (1975), Przeklęte tango, tłum. Z. Chądzyńska, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
• Rajewska, E. (2012), „Emily Dickinson i jej «cień». O przekładach Ludmiły Mariańskiej”, w: Fast, P. (red.), Wielcy tłumacze (33 tom serii „Studia o Przekładzie”), Katowice, Śląsk.
• Rojas, F. de (1502/1962), Celestina, tłum. K. Zawanowski, Warszawa, PIW.
• Sadkowska, M. (2013), La oralidad fingida en „Boquitas pintadas” de Manuel Puig y su traducción al polaco, praca magisterska, Uniwersytet Jagielloński, Kraków (niepublikowana).
• Schneider‑Mizony, O. (2010), „Traduire ou simuler l’oralité”, Glottopol. Revue de sociolinguistique en ligne, 15, Rouen.
• Wilczek, P. (2001), „Archaizowanie przekładu. Polskie tłumaczenia «Sonetu X» Johna Donne’a”, w: tenże, Dyskurs, przekład, interpretacja. Literatura staropolska i jej trwanie we współczesnej kulturze, Gnome, Katowice.

Identyfikatory

DOI

10.12797/MOaP.22.2015.30.12