Bezpośrednie reakcje psychiczne w następstwie wydarzenia traumatycznego – wybrane zagadnienia

• Autorzy: Misterska Ewa , Borysiak Mariusz
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Sytuacje traumatyczne niemal u każdego człowieka powodują wyraźną, często bardzo gwałtowną reakcję psychiczną. Natychmiastowa reakcja większości osób w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia lub bycia świadkiem takiego zdarzenia, stanowi mieszankę reakcji odrętwienia, zagubienia, szoku czy wycofania. Możliwe reakcje fizyczne (m. in. dreszcze, bóle mięśniowe, palpitacje serca, płytki oddech, zawroty głowy) stanowią oznaki lęku, napięcia emocjonalnego lub silnego stresu. Objawy ostrej reakcji na stres są naturalnym wyrazem radzenia sobie człowieka z przeciążeniem psychicznym następującym po konfrontacji z zagrożeniem zdrowia i / lub życia. Rozwinięcie się ostrego zaburzenia stresowego wskazuje na nieadekwatnie zwiększoną intensywność tych objawów. Wczesne praktyczne i społeczne wsparcie oraz opieka psychospołeczna mają charakter profilaktyczny, a ich celem jest zapobieganie rozwojowi długoterminowych problemów natury psychologicznej. Ich zakres uzależniony jest od intensywności objawów, stopnia, w jakim one zakłócają funkcjonowanie psychospołeczne pacjenta oraz czasu ich trwania od wydarzenia traumatycznego.

• Wydawca: Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa z siedzibą w Poznaniu
• Czasopismo: Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”
• Rocznik: 2013
• Tom: 6
• Numer: 4(21)
• Strony: 235-241

Twórcy

autor

Misterska Ewa

• Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa w Poznaniu

autor

Borysiak Mariusz

• Komenda Policji w Gostyniu

Bibliografia

• American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Text Revision. Washington 2000
• Borys B., Sytuacje ekstremalne i ich wpływ na stan psychiczny człowieka. Psychiatria 2004
• Centre for Trauma, Resilience and Growth (CTRG). Sposoby radzenie sobie z traumatycznymi przeżyciami. Porady w zakresie zdrowia psychicznego dla osób dorosłych. Nottinghamshire Healthcare NHS Trust. www.nottinghamshirehealthcare.nhs.uk/trauma
• Dąbkowska M., Rozpoznawanie zespołu stresu pourazowego. Neuropsychiatria i Neuropsychologia 2008
• Europejska Sieć do spraw Stresu Traumatycznego (TENTS). Interwencje w następstwie katastrof. 2009. http://www.coe.int/t/dg4/majorhazards/ressources/virtuallibrary/materials/poland/_~82~TENTS_interwencje_-_broszur?a_Polish_FINAL.pdf
• Heitzmann J., Psychiatryczna diagnoza zespołów pourazowych-klinika, orzecznictwo. Psychiatria w Praktyce Ogólnolekarskiej 2002
• Helzer J.E., Robins L.N., McEvoy L., Post – traumatic stress disorder in the general population. Findings of the epidemilogic catchment area survey. New England Journal of Medicine 1987
• Popiel A., Trauma, stresor traumatyczny – czym jest uraz psychiczny? http://psychiatria.mp.pl/choroby/show.html?id=74803
• Shalev A.Y., Peri T., Caneti L., Schreiber S., Predictors of PTSD in injured trauma survivors. American Journal of Psychiatry. 1996
• World Health Organization. Klasyfikacja Zaburzeń Psychicznych i Zaburzeń Zachowania w ICD – 10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Kraków-Warszawa 1997Zawadzki B., Strelau J., Zaburzenia pourazowe jako następstwo kataklizmu. Nauka 2008

Identyfikatory

ISSN

1899-3524