Rap story. Biograficzne aspekty uczenia się odczytane z twórczości Taco Hemingwaya

• Autorzy: Pryszmont Martyna

Warianty tytułu

EN

Rap story. Biographical aspects of learning in Taco Hemingway’s texts

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The paper focuses on the analysis of biographical aspects of learning in the works of Taco Hemingway – a modern generation rap artist. In recent years, rap has been gaining popularity and has moved from the underground to the mainstream. Rap texts are both forms of expression and an educational practice focusing on the hardships of daily existence (Michalak, 2010: 33). This becomes particularly meaningful from the perspective of adults for whom the main advantage of learning, also informal, is its pragmatic nature. Another advantage is the biographical character of rap, which makes it more authentic and convincing. For this reason, the analysis presented herein focuses on the texts of one of the most recognised rap artists, Taco Hemingway. The goal of the study was to explore the biographical aspects of learning found in Taco Hemingway’s texts. The research was conducted under the interpretativist paradigm using the document analysis method. The results present not only the elements of biography in the artist’s work but also important life events and turning points, which show how he has learned throughout the course of his private and artistic life.

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie biograficznych aspektów uczenia się Taco Hemingwaya – rapującego artysty współczesnego pokolenia. Muzyka rap zyskała w ostatnich latach na popularności i przeniosła się z podziemia do mainstreamu. Teksty rapowe są zarówno formą ekspresji, jak też rodzajem praktyki edukacyjnej, zorientowanej na trudy codziennej egzystencji (Michalak, 2010: 33). Nabiera to szczególnego charakteru w perspektywie dorosłych, dla których pragmatyczny charakter edukacji, także nieformalnej, stanowi jej szczególną zaletę. Inną jest niewątpliwie biograficzny charakter twórczości raperów, dzięki czemu przekaz staje się bardziej autentyczny i przekonujący. Z tego powodu autorka artykułu przedmiotem swojej analizy uczyniła twórczość jednego z najbardziej rozpoznanych raperów, tj. Taco Hemingwaya. Celem badań uczyniła analizę biograficznych aspektów uczenia się odczytanych z twórczości tego artysty. Swoje poszukiwania badawcze umieściła w paradygmacie interpretatywnym i posłużyła się metodą analizy dokumentów. Wyniki analizy unaoczniają nie tylko elementy biografii wplecione w twórczość rapera, ale także ważne wydarzenia życiowe i punkty zwrotne, które ukazują uczenie się rapera w biegu życia – prywatnego i artystycznego.

Słowa kluczowe

PL

muzyka rap; Taco Hemingway; biograficzne uczenie się; nieformalne uczenie się

EN

rap music; Taco Hemingway; biographical learning; informal learning

• Wydawca: Zielona Góra University Press
• Czasopismo: Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
• Rocznik: 2023
• Tom: 24
• Strony: 221-240

Daty

wydrukowano

2023

online

2023

Twórcy

autor

Pryszmont Martyna

• Uniwersytet Wrocławski, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Edukacji Dorosłych i Studiów Kulturowych,

Bibliografia

• Alheit, P. (2011) Podejście biograficzne do całożyciowego uczenia się. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 3(55), 7-21.
• Bieńkowska, M. (2018) Rola kultury hip-hop w kształtowaniu się tożsamości młodzieży – wybrane konteksty. Studia Edukacyjne, 5, 457-467.
• Dąbrowska-Cydzik, J. (2020) Wyzwanie #hot16challenge2 opanowało polski internet, zabrano ponad 1,8 mln zł na szpitale. „Najgorętszy viral roku” [online]. Dostępny na: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/wyzwanie-hot16challenge2-zbiorka-na-czym-polega-ile-udalo-sie-zebrac-na-polskie-szpitale [18.08.2021].
• Demetrio, D. (2000) Autobiografia. Terapeutyczny wymiar pisania o sobie. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Dubas, E. (2011) Uczenie się z biografii Innych – wprowadzenie. W: E. Dubas i W. Świtalski (red.) Uczenie się z biografii innych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 5-11.
• Dubas, E. i Świtalski, W. (red.) (2011a) Uczenie się z (własnej) biografii. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Dubas, E. i Świtalski, W. (red.) (2011b) Uczenie się z biografii innych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Golonka-Legut, J. (2018) Muzyka popularna jako źródło refleksji nad dorosłością. Album „The Dark Side Of The Moon” grupy Pink Floyd jako droga do (z)rozumienia istoty dorosłości i przygotowania się do niej. Edukacja Dorosłych, 1, 59-72.
• Grochocki, D. (2010) Sposoby nadawania znaczeń przestrzeni miejskiej przez różne nurty muzyki hip-hop. W: M. Bonoszkiewicz, F. Czech i P. Winskowski (red.) Miasto. Między przestrzenią a koncepcją przestrzeni. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego [ebook].
• Illeris, K. (2006) Trzy wymiary uczenia się. Poznawcze, emocjonalne i społeczne ramy współczesnej teorii uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo DSWE TWP.
• Jakubowski, W. (2021) Edukacja w popkulturze. Popkultura w edukacji (szkice z pedagogiki kultury popularnej). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Jarvis, P. (2012) Transformatywny potencjał uczenia się w sytuacjach kryzysowych. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 3(59), 127-135.
• Kacperczyk, A. (2012) Badacz i jego ciało w procesie zbierania i analizowania danych – na przykładzie badań nad społecznym światem wspinaczki. Przegląd Socjologii Jakościowej, 8, 32-63.
• Kleyff, T. (2014) Rzut oka wstecz. W: D. Węcławek, M. Flint, T. Kleyff, A. Cała i K. Jaczyński (red.), Antologia polskiego rapu. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 10-23.
• Kowalewicz, P. (2019) Samplowanie – o co w tym wszystkim chodzi? [online]. Dostępny na: https://www.legalnakultura.pl/pl/prawo-w-kulturze/prawo-w-praktyce/news/3364,samplowanie-o-co-w-tym-wszystkim-chodzi [22.08.2021].
• Kozłowska, M. (2012) Ideologia hip-hopowa na przykładzie tekstów hip-hopowych. Kultura – Społeczeństwo – Edukacja, 2, 119-133.
• Kurantowicz, E. (2012) O społecznym uczeniu się we współczesnym dyskursie andragogicznym. Wątpliwości zebrane. Dyskursy Młodych Andragogów, 13, 13-20.
• Kusiak, R. (2018) Wizerunek rodziny we współczesnym przekazie muzyki hip-hopowej. Biuletyn Edukacji Medialnej, 2, 27-43.
• Majewski, P. (2015) Rap jako muzyka tożsamościowa: od czarnego getta do polskiego pop-nacjonalizmu. Sprawy Narodowościowe, 47, 57-79.
• Mastalski, A.S. (2014) Rap jako rodzaj współczesnej melorecytacji. W: M. Miszczyński (red.) Hip-hop w Polsce. Od blokowisk do kultury popularnej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 105-123.
• Matczak, M. (2021) Jak wychować rapera. Bezradnik. Kraków: Społeczny Instytutu Wydawniczy Znak.
• Melosik, Z. (1996) Rap, walka o znaczenia i pedagogika. Kultura Współczesna, 1-2, 136-151.
• Mezirow, J. (1997) Transformative learning: Theory to practice. W: P. Cranton (red.) Transformative learning in action: Insights from practice – New directions for adult and continuing education. San Fransisco: Jossey-Bass Publishers, 5-12.
• Michalak, M. (2010) Hip-hop jako EDUtainment, czyli twórcza edukacja przez rozrywkę. W: M. Kołodziejski (red.) Wielorakie wymiary twórczości codziennej w teorii i praktyce edukacyjnej. Płock: Wyd. PTINTPAP, 29-39.
• Ogonowska, A. (2016) Trajektorie rozwoju (pop)tożsamości a problemy niekompatybilności umysłu. W: W. Jakubowski (red.) Pedagogika kultury popularnej – teorie, metody i obszary badań. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 287-305.
• Pleskot-Makulska, K. (2007) Teoria uczenia się transformatywnego autorstwa Jacka Mezirowa. Rocznik Andragogiczny, 14, 81-96.
• Pryszmont, M. (2020) „NASZE POKOLENIE TAMAGOTCHI” – obraz dorosłości w polskich utworach rapowych. Edukacja Dorosłych, 2, 63-84.
• Rapley, T. (2010) Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Rose, T. (1994) Black Noise: Rap Music and Black Culture in Contemporary America. Hanover: Music culture series.
• Sawicki, K. (2013) Młodzieżowa kultura hip-hop jako tekst wielokulturowy. Ars Inter Culturas, 2, 95-104.
• Shusterman, R. (1998) Estetyka pragmatyczna. Żywe piękno i refleksja nad sztuką. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Skibińska, E. (2009) Dydaktyka biograficzna – nowy obszar poznawczy andragogiki czy nowa utopia? Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2(46), 51-70.
• Stephens, G. (1992) Interracial Dialogue in Rap Music. Call-and-Response in Multicultural Style. New Formation, 16, 68-70.
• Struzik, J. (2011) Konstrukt gender w Polskiej kulturze hip-hopu. W: K. Slany, B. Kowalska i M. Ślusarczyk (red.) Kalejdoskop genderowy: w drodze do poznania płci społeczno-kulturowej w Polsce. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 323-339.
• West, L. (2003) Wstęp. Obszary sporu: badania nad edukacją i całożyciowym uczeniem się w Wielkiej Brytanii. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(21), 9-19.
• Wójciuk, A. (2017) Ekspresywność języka subkultury hip-hopowej. Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, 18, 67-79.

Identyfikatory

ISSN

2084-2740

DOI

https://doi.org/10.34768/dma.vi24.665