Historia języka polskiego – „wczoraj, dziś i jutro”

• Autorzy: Stanisław Dubisz

Warianty tytułu

EN

The history of Polish language – „yesterday, today, tomorrow”

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The beginning of the history of Polish language as a language studies branch date from the works of Aleksander Brückner and Jan Baudouin de Courtenay. The history of this discipline can be divided into three periods: earlygrammatical, structuralisticly-sociologic and sociolinguisticly-communicative. The modern language history was subject to such transformations as general language studies, which are considered as one of the branches of science that are used to interpret the sphere culture.

• Wydawca: Księgarnia Akademicka
• Czasopismo: LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa
• Rocznik: 2010
• Numer: 2(10)
• Strony: 45-51

Twórcy

autor

Stanisław Dubisz

• Uniwersytet Warszawski, Warszawa

Bibliografia

• BAJEROWA I., 1964, Kształtowanie się systemu polskiego języka literackiego w XVIII wieku,Wrocław
• BAJEROWA I., 1969, Strukturalna interpretacja historii języka, „Język Polski” XLIX, z. 2,s. 81–103.
• BAJEROWA I., 1986, Polski język ogólny XIX wieku. Stan i ewolucja, t. I: Ortografi a i fonologia,Katowice.
• BAJEROWA I., 1992, Polski język ogólny XIX wieku. Stan i ewolucja, t. II: Fleksja, Katowice.
• BAJEROWA I., 2000, Polski język ogólny XIX wieku. Stan i ewolucja, t. III: Składnia. Synteza,Katowice.
• BAJEROWA I., 2003, Zarys historii języka polskiego 1939–2000, Warszawa.
• BARTMIŃSKI J., 2006, Językowe podstawy obrazu świata, Lublin.
• BAUDOUIN DE COURTENAY J., 1922/1983, Zarys historii języka polskiego, [w:] J. Baudouinde Courtenay, Dzieła wybrane, Warszawa, s. 99–186.
• BORAWSKI S., 1995, Tradycja i perspektywy. Przeszłość i przyszłość nauki o dziejach językapolskiego, Wrocław.
• BORAWSKI S., 2000, Wprowadzenie do historii języka polskiego. Zagadnienia historiozofi czne,Warszawa.
• BORAWSKI S., 2005, Podstawy idei poznawczej studiów nad dziejami używania języka. Esejo diachronii, [w:] S. Borawski (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, ZielonaGóra, s. 13–62.
• BRÜCKNER A., 1913, Dzieje języka polskiego, Lwów–Warszawa, wyd. II (wyd. I, 1906).
• DECYK-ZIĘBA W., DUBISZ S. (red.), 2008, Glosariusz staropolski. Dydaktyczny słownik etymologiczny,Warszawa.
• DŁUGOSZ-KURCZABOWA K., DUBISZ S., 2006, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa.
• DUBISZ S., 2002, Język – Historia – Kultura (wykłady, studia, analizy), t. I, Warszawa.
• DUBISZ S., 2005, Komunikacja publiczna w dziejach polszczyzny i jej retoryczne podłoże,[w:] S. Borawski (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, Zielona Góra, s. 213–252.
• DUBISZ S., 2006, Problem periodyzacji dziejów języka polskiego, [w:] H. Karaś (red.), Czynićsłowami. Studia ofi arowane Krystynie Długosz-Kurczabowej, Warszawa, s. 134–140.
• DUBISZ S., 2007, Język – Historia – Kultura (wykłady, studia, szkice), t. II, Warszawa.
• DUBISZ S., 2009, Dzieje języka polskiego jako problem badawczy w pracy historyka języka,„Poradnik Językowy” z. 3, s. 19–34.
• KALINA K., 1883, Historia języka polskiego, t. I: Formy gramatyczne języka polskiego dokońca XVIII wieku, Lwów.
• KARAŚ M., 1970, Historia języka polskiego w ujęciu Z. Klemensiewicza, „Poradnik Językowy”z. 3, s. 139–150.
• KARDELA H., (red.), 1994, Podstawy gramatyki kognitywnej, Warszawa.
• KLEMENSIEWICZ Z., 1956, Zagadnienia i założenia historii języka polskiego, „Pamiętnik Literacki”z. 3−4.
• KLEMENSIEWICZ Z., 1974, Historia języka polskiego, Warszawa.
• KLESZCZOWA K., 1998, Staropolskie kategorie słowotwórcze i ich perspektywiczna ewolucja.Rzeczowniki, Katowice.
• KOZARYN D., 2009, Językowy obraz faz życia ludzkiego w utworach Mikołaja Reja, Szczecin.
• KURYŁOWICZ J., 1956, L’apophonie en indoeuropéen, Kraków.
• LAKOFF G., JOHNSON M., 1988, Metafory w naszym życiu, Warszawa.
• LANGACKER R. W., 1995, Wykłady z gramatyki kognitywnej, Kazimierz nad Wisłą, grudzień1993, red. H. Kardela, Lublin.
• LEGOMSKA J., 2006, Organizacja leksyki wokół pojęcia PAŃSTWO w dawnej polszczyźnie: PAŃ-STWO – WŁASNOŚĆ, [w:] E. Koniusz, S. Cygan (red.), Staropolszczyzna piękna i interesująca,t. I, Kielce, s. 257–268.
• LEHR-SPŁAWIŃSKI T., 1947, Język polski. Pochodzenie, powstanie, rozwój, Warszawa.
• MILEWSKI T., 1967, Językoznawstwo, Warszawa.
• NIEWIARA A., 2009, Kształty polskiej tożsamości. Potoczny dyskurs narodowy w perspektywieetnolingwistycznej (XVI–XX w.), Katowice.
• OSTASZEWSKA D., 2001, Postać w literaturze. Wizerunek staropolski, Katowice.
• OSTASZEWSKA D. (red.), 2002, Polszczyzna XVII wieku. Stan i przeobrażenia, Katowice.
• PISARKOWA K., 1984, Historia składni języka polskiego, Wrocław.
• ROSPOND S., 1971, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa.
• SKUBALANKA T., 1984, Historyczna stylistyka języka polskiego. Przekroje, Wrocław.
• SŁOŃSKI S., 1934, Historia języka polskiego w zarysie, Warszawa.
• STIEBER Z., 1952, Rozwój fonologiczny języka polskiego, Warszawa.
• SZLIFERSZTEJNOWA S., 1964, Historia języka a gramatyka historyczna w studiach polonistycznych,„Poradnik Językowy” z. 7, s. 317–324.
• TYRPA A., 2006, Kontakty dawnych Polaków z innymi nacjami odbite w leksyce, frazeologiii przysłowiach, [w:] E. Koniusz, S. Cygan (red.), Staropolszczyzna piękna i interesująca,t. II, Kielce, s. 39–46.
• WALCZAK B., 1995, Zarys dziejów języka polskiego, Poznań.
• WITOSZ B., 2001, Kobieta w literaturze. Tekstowe wizualizacje od fi n de siècle’u do końcaXX wieku, Katowice.
• WOŹNIAK E., 2007, Ofi ary i krzywdziciele. Studium postaci w przedtrydenckim piśmiennictwiepasyjnym, Łódź.