Artystyczne gry Anny Anthropy

• Autorzy: Strużyna Andrzej

Warianty tytułu

EN

ANNA ANTHROPY’S ART GAMES

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

Art games are unique works which go beyond offering players the fun of playing. As a mixed form placed between social games, new media art and tactical media, art games look for new challenges for players, aiming to enrich the reception experience. In this paper, art games are exemplified by selected works of Anna Anthropy, which – making use of the artistic convention – are becoming the metadiscoursive medium that encourages the player to critical reflection about video games and the user status.

Słowa kluczowe

EN

ART GAMES; ANNA ANTHROPY; VIDEO GAMES; GENDER

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland)
• Czasopismo: Homo Ludens
• Rocznik: 2014
• Numer: 1(6)
• Strony: 187-198
• Rodzaj publikacji: article

Twórcy

autor

Strużyna Andrzej

• Andrzej Strużyna, Uniwersytet Opolski, Wydział Filologiczny, pl. Kopernika 11, 45-040 Opole, Poland,

• Andrzej Strużyna, Uniwersytet Opolski, Wydział Filologiczny, pl. Kopernika 11, 45-040 Opole, Poland

Bibliografia

• Adams, E.W. (2007), Will Computer Games Ever Be A Legitimate Art Form?. W: A. Clark, G. Mitchell (red.), Videogames and Art (s. 255–264). Bristol-Chicago: Intellect Books.
• Anthropy, A. (10 września 2011), defend the land. Online: <http://auntiepixelante.com/?p=1247>.
• Anthropy, A. (1 kwietnia 2013), dys4ia post-partum. Online: <http://auntiepixelante.com/?p=1991>.
• Anthropy, A. (17 września 2011), lazer bitches. Online: <http://auntiepixelante.com/?p=1262>.
• Anthropy, A. (2011), Police Bear. Online: <http://www.auntiepixelante.com/policebear/>.
• Anthropy, A. (2012), Rise of the Videogame Zinesters: How Freaks, Normals, Amateurs, Artists, Dreamers, Dropouts, Queers, Housewives, and People Like You Are Taking Back an Art Form. New York: Seven Stories Press.
• AntyGry. Online: <http://antygry.blox.pl/html>.
• Baudrillard, J. (2005), Symulakry i symulacja. Warszawa: Wydawnictwo Sic!.
• Dovey, J., Kennedy, H.W. (2011), Kultura gier komputerowych (tłum. T. Macios, A. Oksiuta). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Eco, U. (1994), Lector in fabula. Współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych (tłum. P. Salwa). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Fernández-Vara, C. (2009), Play’s the Thing: A Framework to Study Games as Performance. Online: <http://digra.org:8080/Plone/dl/db/09287.52457.pdf>.
• Głowiński, M. (1998), Wirtualny odbiorca w strukturze utworu poetyckiego. W: tegoż, Prace wybrane. T. III. Dzieło wobec odbiorcy (s. 63-90). Kraków: Universitas.
• Kluszczyński, R.W. (2010), Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Najgorsze Gry Wszechczasów. Online: <http://www.najgorszegrywszechczasow.ubf.pl/news.php>.
• Ozimek, A. (13 października 2011). We are the 99 % – debata na Tumblr.com. Online: <http://www.newsfix.pl/index.php/2011/10/13/we-are-the-99-percent-debata-na-tumblr-com/>.
• Raczek, M. (2012), Subwersywna rzeczywistość artystycznych gier – gry komputerowe jako inspiracja taktyk polskich artystów. W: A. Pitrus (red.), Olbrzym w cieniu. Gry wideo w kulturze audiowizualnej (s. 103–114). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Szewczyk, O. (2013), Ciotka rewolucji. Polityka, 34, 76–77.