Niedookreślenie, dekonkretyzacja i zmienne językowe – o quasi-tautologicznych układach typu ten i ten, to i to, tak a tak

• Autorzy: Żabowska Magdalena

Warianty tytułu

EN

Underclarification, substantiation and language variables. On quasi-tautological arrangements of the ten i ten, to i to, tak a tak type

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The paper analyses the semantic-syntactic description of expressions of the ten i ten, tak a tak (‘such and such’, ‘so and so’) type. These are not units of language but rather constructions which result from the filling of slots meant for anaphoric pronouns in such arrangements as _i i _i and _i a _i. In contrast to the _i i _j arrangement, the discussed idiomatic constructions express a reference to single elements, and hence are not tautological. The paper formulates the following hypotheses: a) expressions of this kind are used in sentences which refer to a different act of speech (potential or real) but instead of designating an element in the current utterance, they recount a reference made in the adduced utterance; b) the analysed constructions act as “position markers” in a sentence, but despite that, they cannot be interpreted as logical variables because they preserve the characteristics of linguistic expressions.

Słowa kluczowe

EN

pronouns; reference; anaphora; quasi-tautology; variables

• Wydawca: Księgarnia Akademicka
• Czasopismo: LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa
• Rocznik: 2017
• Numer: 23
• Strony: 115-129

Twórcy

autor

Żabowska Magdalena

Bibliografia

• Bogusławski A., 1977, O interpretacji zdań z wyrażeniami okazjonalnymi, „Przegląd Humanistyczny” 21, s. 39–56.
• Bogusławski A., 1984, Polskie nieidentyfikacyjne wyrażenia osobowo-referencjalne, „Polonica” X, s. 49–71.
• Bogusławski A., Danielewiczowa M., 2005, Verba polona abscondita. Sonda słownikowa III, Warszawa.
• Dobaczewski A., 2009, Operacje iterujące w języku polskim (Wprowadzenie do opisu), „Poradnik Językowy” nr 9, s. 26–36.
• Geach P.T., 1980, Reference and generality. An examination of some medieval and modern theories, London.
• Grzegorczykowa R., 1990, Problemy referencji, [w:] eadem, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa, s. 120–133.
• Grzegorczykowa R., 2015, Jeszcze o odróżnianiu określeń temporalnych deiktycznych od wyznaczających narracyjnie (anaforycznych), „LingVaria” (nr specjalny), s. 61–75. DOI: 10.12797/LV.10.2015.1SP.06.
• Hirschová M., 2008, Deiktické výrazy v reprodukované řeči, „Sborník prací Filozofické fakulty Brnĕnské Univerzity” A 56, „Linguistica Brunensia”, s. 137–144.
• ISJP: M. Bańko (red.), Inny słownik języka polskiego, Warszawa 2000.
• Karolak S., 2001, O pojęciach określoności i nieokreśloności, [w:] idem, Od semantyki do gramatyki. Wybór rozpraw, Warszawa, s. 315–335.
• Kleszczowa K., 2014, Zaimkowy rodowód wybranych partykuł, [w:] A. Moroz, P. Sobotka, M. Żabowska (red.), Maiuscula linguistica. Studia in honorem Professori Matthiae Grochowskisextuagesimo quinto dedicata, Warszawa, s. 131–140.
• Lyons J., 1977, Semantics, t. 2, Cambridge.
• NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego, www.nkjp.pl.
• Nowaczyk A., 1999, Gramatyka i prawda, „Biblioteka Myśli Semiotycznej”, 44, Warszawa.
• Padučeva E.V., 1992, Wypowiedź i jej odniesienie do rzeczywistości (Referencyjne aspekty znaczenia zaimków), Warszawa.
• Padučeva E.V., 2016, Местоимения деконкретизации (такой-то и др), [w:] Русская корпусная грамматика, [on-line:] http://rusgram.ru/index (dostęp: 25 I 2017).
• Poddleskaya V.I., 2010, Parameters of typological variations of placeholders, [w:] N. Amiridze, B.H. Davis, M. Maclagan (red.), Fillers, Pauses and Placeholders, Amsterdam − Philadelphia, s. 11–32.
• SGPP: M. Grochowski, A. Kisiel, M. Żabowska, Słownik gniazdowy partykuł polskich, Kraków 2014.
• SJPD: W. Doroszewski (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1958–1969.
• Sudo Y., 2008, Japanese wh-doublets and metalinguistic variables, „Toronto Working Papers in Linguistics” 28, s. 341–356, [on-line:] http://twpl.library.utoronto.ca/index.php/twpl/article/view/6152/3141 (dostęp: 25 I 2017).
• Topolińska Z., 1976, Wyznaczoność tzw. argumentów zdarzeniowych predykatu, „Otázky slovanské syntaxe” IV/1, s. 187–184.
• Topolińska Z., 1977, “Referencja”, “koreferencja”, “anaphora”…, „Slavica Slovaca” 12 (3), s. 225–232.
• Topolińska Z., 1984, Składnia grupy imiennej, [w:] M. Grochowski, S. Karolak, Z. Topolińska, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, Warszawa, s. 301–389.
• USJP: S. Dubisz (red.) Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2004.
• Wajszczuk J., 1997, System znaczeń w obszarze spójników polskich. Wprowadzenie do opisu, Warszawa.
• Wierzbicka A., 1971, Metatekst w tekście, [w:] M.R. Mayenowa (red.), O spójności tekstu, Wrocław, s. 105–121.
• Żurowski S., 2014, Kontekstowa interpretacja wyrażeń o tzw. znaczeniu ogólnym, [w:] W. Pskit (red.), Semantyczne i pragmatyczne aspekty komunikacji. Od deminutywów do gestów, Łódź, s. 27–50.

Identyfikatory

DOI

10.12797/LV.12.2017.23.08