PIĄTY POZIOM POLSKIEJ RAMY KWALIFIKACJI W KONTEKSTACH EDUKACJI I RYNKU PRACY

• Autorzy: Stępnikowski Andrzej

Warianty tytułu

EN

5TH LEVEL OF POLISH QUALIFICATION FRAMEWORK IN THE CONTEXTS OF EDUCATION AND LABOUR MARKET

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

Social sciences acknowledge certain group of trades as “professions”. They are connected with professional identification and ethics. Those competencies together with readiness for continuous education and critical thinking are ingredients of modern professional. 5. Level of Polish Qualification Framework stands as a symbol of professionalism and readiness for constant self-development. That kind of abilities should characterize craft-masters and future graduates of post-liceum schools. There is a need for further development of curricula of those graduates as they should represent much higher level of competencies than technicians. They should be called masters, technologists and qualified specialists. This article should give the reader some knowledge on the specifics of full and partial qualifications destined for 5th level of Polish Qualification Framework, especially that some of new implemented solutions are not sufficiently developed yet.

PL

Nauki społeczne uznają pewną grupę zawodów jako „profesje”. Są one powiązane z etyką i identyfikacją zawodową. Są to kompetencje – wspólnie z gotowością do udziału w edukacji ustawicznej i krytycznego myślenia – które stanowią składową współczesnego profesjonalisty. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o umiejscowienie profesjonałów w Polskiej Ramie Kwalifikacji (PRK), odpowiedź na pytanie, co ich wyróżnia i gdzie jest ich miejsce – czy w systemie oświaty, czy tylko poza nim? Piąty poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji uznać można za symbol profesjonalizmu i gotowości do ciągłego samorozwoju. Ten rodzaj zdolności powinien charakteryzować mistrzów w rzemiośle i przyszłych absolwentów szkół policealnych. Jest jednak potrzeba dalszego rozwoju podstaw programowych dla tych absolwentów szkół policealnych, ponieważ powinni reprezentować oni znacznie wyższy poziom kompetencji niż technicy. Powinni być oni nazywani mistrzami, specjalistami dyplomowanymi lub technologami. Artykuł ma przybliżyć czytelnikom specyfikę kwalifikacji pełnych i cząstkowych przypisanych do piątego poziomu PRK, tym bardziej że część nowo wprowadzonych rozwiązań wymaga jeszcze dopracowania.

Słowa kluczowe

PL

edukacja ustawiczna; kompetencje; kwalifikacja; rama kwalifikacji

EN

continual education; competences; qualifications; qualification framework

• Wydawca: Institute of Labor and Social Studies, Warsaw
• Czasopismo: Polityka Społeczna
• Rocznik: 2020
• Tom: 47
• Numer: 4(553)
• Strony: 8-16

Twórcy

autor

Stępnikowski Andrzej

• Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Technologii Eksploatacji w Radomiu

Bibliografia

• Chmielecka, E., Kraśniewska N., red., 2017. Poziom 5 – brakujące ogniwo. Podsumowanie. Warszawa: Fundacja Rektorów Polskich.
• Drogosz-Zabłocka, E., 2012. Egzamin zawodowy. Podstawy prawne potwierdzania kwalifikacji. W: U. Jeruszka, red. Unowocześnianie metod i form kształcenia zawodowego w Polsce. Diagnoza i oczekiwane kierunki zmian. Warszawa: IPiSS.
• Drucker, P.F., 2010. Zarządzanie XXI wieku – wyzwania. Warszawa: „Wydawnictwo Rzeczpospolita”. Juchniewicz, N., 2016. Trendy technologiczne, czyli krótki wstęp do przyszłości. Foresight społeczny w obszarze technologii komunikacyjno-informacyjnych. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
• Kwiatkowski, S.T., 2017. Znaczenie kształcenia społeczno-emocjonalnego w rozwijaniu kluczowych kompetencji współczesnych nauczycieli. W: S.T. Kwiatkowski, D. Walczak, red. Kompetencje interpersonalne w pracy współczesnego nauczyciela. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
• Prószyński, M., 2001. Rzemieślniczy system potwierdzania kwalifikacji zawodowych. W: M. Piotrowski, A. Kirejczyk A., Jakość kształcenia w uzyskiwaniu kwalifikacji zawodowych. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji, Związek Zakładów Doskonalenia Zawodowego.
• Sławiński, S., Dębowski, H., red., 2013. Raport referencyjny. Odniesienie Polskiej Ramy Kwalifikacji na rzecz uczenia się przez całe życie do Europejskiej Ramy Kwalifikacji. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
• Stępnikowski A.W., 2019. Raport desk research z projektu pn. Dostosowanie kształcenia i szkolenia zawodowego w obszarze branżowym „Z” MEDYCZNO-SPOŁECZNYM do potrzeb rynku pracy poprzez zaangażowanie przedstawicieli pracodawców i pracowników na wszystkich etapach jego programowania. Warszawa: Konfederacja Lewiatan.
• Stępnikowski, A. W., 2020. Mistrz w rzemieślniczym przygotowaniu zawodowym. Kompetencje społeczne i pedagogiczne. Radom: Wydawnictwo Naukowe – Łukasiewicz Instytut Technologii Eksploatacji.
• Szlosek, F., 2018. Znaczenie informacji o zawodach w edukacji formalnej i pozaformalnej. Polityka Społeczna, numer tematyczny 1, s. 26–27.
• Wołk, Z., 2017. Kultura pracy profesjonalisty. Warszawa: Difin SA.
• Zagrodzka W.J., 2019. Przygotowanie zawodowe w ocenie absolwentów kursów kwalifikacyjnych zawodowych oraz pracodawców. Autoreferat. Warszawa: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej.
• Ziewiec-Skokowska, G., red., 2014. Zasady przypisywania kwalifikacji do poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji – wnioski z pracy zespołów branżowych. Warszawa: IBE.
• Żurek, M., 2001. Procedura tworzenia standardów kwalifikacji zawodowych we współpracy instytucji kształcących z pracodawcami. W: M. Piotrowski, A. Kirejczyk, Jakość kształcenia w uzyskiwaniu kwalifikacji zawodowych. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji, Związek Zakładów Doskonalenia Zawodowego.

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0014.1368