Podmiotowość społeczna a animacja. Uwagi na marginesie najnowszych raportów o kulturze.

• Autorzy: Ewa Bobrowska

Warianty tytułu

EN

The social agency and the animation. Reading the newest reports about the culture.

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W ostatnich latach ukazało się szereg raportów na temat kultury. Korzystając z tych opracowań można wyprowadzić pewne uogólnienia dotyczące animacji. Temu właśnie poświęcony jest niniejszy artykuł. W pierwszej części uwaga skupiona jest głównie na domach kultury, gdyż właśnie te instytucje są szczególnie predestynowane do podejmowania działań animacyjnych. Z dostępnych badań wynika jednak, że zdecydowana większość domów kultury nie podejmuje takiej aktywności i w rezultacie funkcjonuje w swoistej, strukturalnej pustce. Obserwacje te skłaniają do wniosku, że szczególnie w polskich warunkach bardzo istotny jest społeczny aspekt animacji i jej nastawienie na wytwarzanie struktur pomostowych umożliwiających pełną partycypację w działalności domu kultury. W drugiej części tekstu podjęta jest próba uporządkowania pola pojęciowego związanego z animacją, która zostaje odróżniona od upowszechniania kultury oraz organizowania czasu wolnego.

EN

Recently a few reports about the culture and cultural institutions has been appeared. Referring to them we are able to make some generalizations connected to the animation. In the present article we consider these problems. In the first part we pay attention on cultural centers (so called cultural houses) because the institutions are intended to take animation activities. However, it appears from available researches that majority of them does not take such a function. Thus, they are functioning in the structural vacuity. The observations lead to the conclusion that particularly in Polish circumstances social point of view is very important in animation. It would allow to create the bridge structure which could enable full participation in cultural house activities. In the second part of the article we are trying to arrange a set of notions which regards to the animation. We are also differentiate animation, dissemination of culture and organizing of leisure.

Słowa kluczowe

PL

animacja; dom kultury; upowszechnianie kultury; organizowanie czasu wolnego; podmiot; struktura

EN

animation; cultural centers; dissemination of culture; organizing free time; agent; structure

• Wydawca: Pedagogium Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Warszawie
• Czasopismo: Pedagogika Społeczna
• Rocznik: 2012 (R. XI)
• Numer: 1(43)
• Strony: 5 - 22

Daty

wydano

2012-03-2012-04

Twórcy

autor

Ewa Bobrowska

• Uniwersytet Jagielloński,

Bibliografia

• Białek-Graczyk M., Olejnik M., Ostrowski Ł., Theiss M., Kasprzak T., Jewdokimow M. (2009), Zoom na domy kultury. Diagnoza mazowieckich domów ¬kultury, www.zoomnadomykultury.pl (14.04.2011).
• Bobrowska E. (1997), Przemiany modelowe instytucji domu kultury, Wyd. UJ, Kraków.
• Bobrowska E. (2003), Wychowanie do demokracji w świetle założeń pedagogiki społecznej, [w:] T. Aleksander (red.), Środowiska wychowawcze i edukacja dorosłych w dobie przemian, Wyd. UJ, Kraków.
• Bobrowska E. (2009), Dom kultury jako instytucja społeczeństwa obywatelskiego, [w:] B. Jedlewska, B. Skrzypczak (red.), Dom kultury XXI wieku, Centrum Edukacji i Inicjatyw Lokalnych, Olsztyn.
• Chełmińska M. (1993), Warunki rozwoju kultury na szczeblu lokalnym, Instytut ¬Kultury, Warszawa.
• Czas wolny Polaków (2010), oprac. A. Stasik, CBOS www.cbos.pl, (14.04.2011).
• Fatyga B., Nowiński J., Kukułowicz T. (2009), Jakiej kultury Polacy potrzebują i czy edukacja kulturalna im ją zapewnia? Raport o problemach edukacji kulturalnej w Polsce dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, www.kongreskultury.pl, (14.04.2011).
• Fiternicka-Gorzko M., Gorzko M. (2010), Dwie strony arrasu i Willa Lentza: środowiskowe sposoby postrzegania obszaru kultury w Szczecinie, http://obserwatoriumkultury.nck.pl/ (14.04.2011).
• Hausner J., Głowacki J., Jakóbik K., Markiel K., Mituś A., Żabiński M. (2009), ¬Raport o finansowaniu i zarządzaniu instytucjami kultury, ¬www.kongreskultury.pl (14.04.2011).
• Jedlewska B. (2001), Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Wyd. UMCS, Lublin.
• Jedlewska B., Skrzypczak B. (red.) (2009), Dom kultury XXI wieku, Centrum Edukacji i Inicjatyw Lokalnych, Olsztyn.
• Knaś P., Kowalik W., Krzyżanowski Ł., Noworól Z. (2010), Sceny kulturowe a polityki kultury w Małopolsce. Raport z badań eksploracyjnych, Wyd. MIK, badania-w-kulturze.mik.krakow.pl
• Kowalewska A. (2004), Uczestnictwo w kulturze Polaków, [w:] A. Szpociński (red.), Różnorodność procesów zmian. Transformacja niejedno ma imię, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa.
• Lewenstein B, Theiss M. (2008), Kapitał społeczny, lokalne społeczeństwo obywatelskie, aktywizacja: zachodnie koncepcje, polskie doświadczenia, [w:] A. Kościański, W. Misztal (red.), Społeczeństwo obywatelskie. Między ideą a praktyką, Wyd. IFiS PAN, Warszawa.
• Litwinowicz M. (2011), wypowiedź na stronie Towarzystwa Inicjatyw Twórczych,
• Animator kultury – kto to taki, http://www.e.org.pl/dla/epyta3.html, (14.04.2011).
• Miłoszewski L., (2010), Domy kultury w województwie Śląskim, http://obserwatoriumkultury.nck.pl/files/2011-01-20/sub,pl,badania.html (14.04.2011).
• Mołda S., Skrzypczak B. (red.) (2003), Ośrodek kultury i aktywności lokalnej. W poszukiwaniu modelu instytucji społecznościowej, Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL, Warszawa.
• Putanam R. (1995), Demokracja w działaniu. Tradycje obywatelskie we współczesnych Włoszech, PWN, Warszawa.
• Putnam R. (2008), Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczonych, tłum. P. Sadura i S. Szymański, Wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
• Schindler A. (2004), Czym jest animacja społeczno-kulturalna? (szkic sytuacyjny), www.skiba.edu.pl (14.04.2011).
• Sułek A. (2009), Doświadczenie i kompetencje społeczne Polaków, [w:] Diagnoza społeczna 2009, www.diagnoza.com (14.04.2011).
• Sztopmka P. (2005), Socjologia zmian społecznych, Znak, Kraków.
• Theiss W., Skrzypczak B. (red.) (2006), Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym, Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL, Warszawa.
• Tillmann K.J. (1996), Teorie socjalizacji. Społeczność, instytucja, upodmiotowienie, PWN, Warszawa.
• Tyszka A. (1987), Kultura upaństwowiona w działaniu: mecenat, rynek, plan, ¬„Kultura i Społeczeństwo” nr 3.
• Weryński P. (2008), Polskie wzory uczestnictwa w sferze publicznej. Próba typologizacji postaw, [w:] A. Kościański, W. Misztal (red.), Społeczeństwo obywatelskie. Między ideą a praktyką, Wyd. IFiS PAN, Warszawa.