Nowa resocjalizacyjna szkoła warszawska - twórcza resocjalizacja w kontekście kształcenia akademickiego

• Autorzy: Konopczyński Marek
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł przybliża koncepcję kształcenia w PEDAGOGIUM opartą na założeniach twórczej resocjalizacji. Artykuł prezentuje założenia teoretyczne, metodyczne, i dydaktyczne alternatywnego kształcenia w autorskiej uczelni. W Pedagogium kształce nie studentów oparte jest na stymulowaniu rozwoju struktur poznawczych i twórczych po przez aktywność teatralną, dramową, plastyczną, muzyczną i sportową, bo wiem tylko wychowawca o rozwinię tym potencjale twórczym ma szanse diagnozować i rozwijać potencjały wychowanków nie przystosowanych społecznie i w ten sposób realizować proces resocjalizacji, który jest alternatywny wobec tak zwanej resocjalizacji tradycyjnej.

• Wydawca: Fundacja Pedagogium
• Czasopismo: Resocjalizacja Polska
• Rocznik: 2010
• Numer: 1/2010
• Strony: 82-108

Daty

wydano

2010-12-31

Twórcy

autor

Konopczyński Marek

• PEDAGOGIUM Wyższa Szkoła Pedagogiki Resocjalizacyjnej w Warszawie

Bibliografia

• Ambrozik W. (1997), Dewiacje wychowawcze w środowisku wiejskim, Poznań.
• Ambrozik W. (1983), Sytuacja społeczna dziecka rodziny alkoholicznej w kulturowo zaniedbanym rejonie wielkiego miasta, Poznań.
• Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa.
• Aronson E., Wilson T.D., Akert R.M. (1997), Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań.
• Baumeister R.F. (red.) (1986), Public self and private self, New York, Springer-Verlag.
• Brown J.D. (1998), The self. New York, McGaw-Hill.
• Campbell D.T. (1990), Blind variation and selective retention in creative thought as in other knowledge process, Psychological Review no. 67.
• Campbell J. (1990), Self-esteen and clarity of the self-concept, Journal of Personality and Social Psychology no. 59.
• Cialdini R.B. (2004), Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk.
• Czapów Cz. (1978, 1980), Wychowanie resocjalizujące, PWN.
• Czapów Cz., Jedlewski S. (1971), Pedagogika resocjalizacyjna, Warszawa.
• Dąbrowski Z. (1979), Dezintegracja pozytywna, Warszawa.
• Doliński D. (2005), Techniki wpływu społecznego, Warszawa.
• Dudzikowa M. (1987), Wychowanie przez aktywne uczestnictwo, Warszawa.
• Dykcik W. (2001), Stanisława Kowalskiego koncepcja doskonalenia systemu wychowawczego w środowisku, [w:] S. Kawula (red.), Pedagogika Społeczna – dokonania – działalność – perspektywy, Toruń.
• Festinger L. (1957), A theory of Cognitive Dissonance, Stanford University Press.
• Fontana D. (1998), Psychologia dla nauczyciela, Poznań.
• Frąckowiak T. (2001), Arytmia egzystencji społecznej a wychowanie, Warszawa.
• Frąckowiak T. (2007), Dziecko edukacyjne i pomocowe. Oferty małych ojczyzn, Garmond.
• Fukuyama F. (2004), Koniec człowieka, Wyd. Znak, Kraków.
• Gertsmann S. (1982), Psychologiczne podstawy oddziaływań wychowawczych, Warszawa.
• Giddens A. (2001), Nowoczesność i tożsamość „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, Warszawa.
• Giddens A. (2006), Socjologia, Warszawa.
• Gnitecki J. (2001), Globalne problemy współczesnego świata w aspekcie edukacyjnym w cyklu życia, [w:] T. Frąckowiak (red.), Arytmia egzystencji społecznej a wychowanie, Warszawa.
• Goffman E. (2005), Piętno. Rozważania o zranionej tożsamości, Gdańsk.
• Jones E.E. (1990), Interpersonal perception, New York, Freeman.
• Kawula S. (2004), Człowiek w relacjach socjopedagogicznych. Szkice o współczesnym wychowaniu, Toruń.
• Kawula S. (red.) (2001), Pedagogika Społeczna – dokonania – działalność – perspektywy, Toruń.
• Kłoskowska A. (1972), Społeczne ramy kultury, PWN, Warszawa. Konopczyński M. (1996), Twórcza resocjalizacja, Editions Spotkania. Konopczyński M. (2006), Metody twórczej resocjalizacji, PWN, Warszawa. Konopnicki J. (1972), Niedostosowanie społeczne, Warszawa.
• Kowalski R.M., Leary M.R. (1990), Strategic self-presentation and The avoidance of aversive erents. Antecedents and consequences of self-euhancement and self-depreciation, Journal of Experimental Social Psychology, no. 26.
• Kowalski S. (1979), Socjologia wychowania w zarysie, PWN, Warszawa.
• Kwiatkowska H. (2005), Tożsamość nauczycieli. Między anomią a autonomią, Gdańsk.
• Kwieciński Z. (2002), Wykluczenie, Toruń.
• Leary M. (2004), Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, tł. A.M. Kacmajer, Gdańsk.
• Lockwood P., Kunda Z. (1999), Solient best selves can undermine inspiration by autstanding role models, Journal of personality and Social Psychology, no. 76.
• Lockwood P., Kunda Z. (1997), Superstar and Me. Predicting the impact of role models on the self, Journal of Personality and Social Psychology, no.73.
• £ukaszewski W. (1984), Szanse rozwoju osobowości, PWN, Warszawa.
• Marzec-Holka K. (2004), Dzieciobójstwo, przestępstwo uprzywilejowane czy zbrodnia, Bydgoszcz.
• Maslow A.H. (1959), Creativity in self-actualizing people, Michigan. Maslow A.H. (1986), W stronę psychologii istnienia, Warszawa. Melchior M. (1990), Społeczna tożsamość jednostki, Warszawa. Melosik Z. (1996), Tożsamość, ciało, władza, Poznań-Toruń.
• Mendel M. (red.) (2005), Animacje współpracy środowiskowej na wsi, Toruń. Mead G.H. (1975), Umysł – osobowość – społeczeństwo, PWN, Warszawa. Miller R.S. (1992), The nature and serevity of self-reported embarrassing circumstances, Personality and Social Psychology Bulletin no. 18.
• Modrzewski J. (2004), Socjalizacja i uczestnictwo społeczne, Poznań.
• Nęcka E. (2005), Psychologia twórczości, Gdańsk.
• Nikitorowicz J. (2005), Kreowanie tożsamości dziecka, Gdańsk. Pilch T., Lepalczyk I. (1995), Pedagogika społeczna, Warszawa. Pospiszyl K. (1998), Resocjalizacja, Warszawa.
• Pytka L. (2001, 2005), Pedagogika Resocjalizacyjna, Warszawa.
• Radlińska H. (1961), Pedagogika społeczna, Warszawa.
• Rosner K. (2003), Narracja, tożsamość i czas, Kraków.
• Roth D.L., Harris R.N., Snyder C.R. (1988), An individual differences measure of attributive and repudiative factics of favorable self-presentation, Journal of Social and Clinical Psychology, no. 6.
• Sobczak S. (2000), Celowość wychowania, Warszawa.
• Szczukiewicz P. (1998), Rozwój psychosomatyczny a tożsamość, Lublin.
• Szmajke A. (1999), Autoprezentacja – maski, pozy, miny, Olsztyn.
• Tesser A., Felson R.B., Suls J.M. (2004), Ja i tożsamość, tł. A. Karolczak, Gdańsk.
• Theiss W. (1997), Listy o pedagogice społecznej. Helena Radlińska, Aleksander Kamiński, Adam Uziembło, Żak, Warszawa.
• Theiss W. (1997), Radlińska, Żak, Warszawa.
• Tice D.M. (1992), Self-concept change and self-presentation the looking glass self is a magnifying glass, Journal of Personality and Social Psychology, no. 63.
• Tyszkowa M. (1990), Zdolności, osobowość i działalność uczniów, Warszawa.
• Urban B. (2005), Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych, Kraków.
• Winiarski M. (2000), Rodzina – szkoła – środowisko lokalne. Problemy edukacji środowiskowej, Warszawa.
• Winiarski M. (1992), Współdziałanie szkoły i środowiska. Aspekt socjopedagogiczny, Warszawa.
• Wilson J.Q. (1993), The moral sense. New York, Free Press.
• Wroczyński R. (1964), Pedagogika Społeczna, Warszawa.

Identyfikatory

ISSN

2081-3767