Komizm jako rewizjonistyczna kategoria historycznoliteracka

• Autorzy: Maciej Michalski
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

In my paper I present some arguments why comical texts were underestimated in history of literature. There are terminological, axiological, bound with context and ideological problems with the comicality. I propose to review a history of literature from 18th according to 4 comical discourses: satirical, ironical, grotesque and parodying. First one (typical for the 18th) is related to Hobbes theory of laughter and expresses subjects dominance over a criticized object, that is laughed at. Irony in its romantic type is aimed at subject itself and its laughter is auto ironical. Twenties century grotesque reveals subject as immersed in an absurd world. Grotesque laughter is hysterical. Subject in parody (typical for postmodernism) is immersed in textual world and laughs, because recognizes well-known and recontextualized conventions.

• Wydawca: Wydawnictwo Naukowe AP
• Czasopismo: Świat Tekstów. Rocznik Słupski
• Rocznik: 2007
• Tom: 5
• Strony: 193-204
• Opis fizyczny: Oryginalny artykuł naukowy

Daty

wydano

2007-12-01

Twórcy

autor

Maciej Michalski

• Uniwersytet Gdański,

Bibliografia

• M. Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais’go. Przeł. A. i A. Goreniowie. Warszawa 1982
• R. Barthes, S/Z. Przeł. M. P. Markowski, M. Gołębiewska. Warszawa 1999
• M. Bukowska-Schielmann, Wartość śmiechu. W: Tymczasowa rzeczywistość. Gdańsk 2004
• T. van Dijk, Badania nad dyskursem. W zb.: Dyskurs jako struktura i jako proces. Przeł. G. Grochowski. Warszawa 2001
• A. Główczewski, Komizm w komunikacji literackiej. Acta Universitatis Nicolai Coperni-ci, Filologia Polska LX – Nauki Humanistyczno-Społeczne, z. 366, 2004
• M. Grzędzielska, T. Kostkiewiczowa, Satyra. W zb.: Słownik literatury polskiego oświe-cenia. Red. T. Kostkiewiczowa. Wrocław 1991
• S. Hall, Foucault: Power, Knowledge and Discourse. W zb.: Discourse. Theory and Practice. A Reader. Red. M. Wetherell, S. Taylor, S. Yates. London-Thousad Oakes-New Delhi 2001
• L. Hutcheon, A Theory of parody. The Teachings of twenties-century art forms. New York-London 1985
• L. Hutcheon, Irony’s Edge. London and New York 1995
• M. Janion, Czyn i klęska. Rzecz o tragizmie. W: Tragizm, historia, prywatność. Kraków 2000
• W. Kayser, Próba określenia istoty groteskowości. W zb.: Groteska. Red. M. Głowiński. Gdańsk 2003
• L. Kołakowski, O śmiechu. W: Mini wykłady o maxi sprawach. Seria druga. Kraków 2000
• C. Lang, Autobiography in the Aftermath of Romanticism. ,,Diacritics” Winter 1982
• O. Marquard, Śmiech jest małą teodyceą. W: Apologia przypadkowości. Warszawa 1994
• T. Michałowska, Komizm. W zb.: Słownik literatury staropolskiej. Red. T. Michałowska. Wrocław 1990
• D.S. Muecke, Ironia: podstawowe klasyfikacje. W zb.: Ironia. Red. M. Głowiński. Gdańsk 2002
• R. Nycz, Język modernizmu. Wrocław 1997
• R. Nycz, Tezy o mimetyczności. W: Tekstowy świat. Warszawa 1993
• J. Onimus, Groteska jako struktura świadomości. „Pamiętnik Literacki” 1979, z. 4
• H. Plessner, Uśmiech. W: Pytanie o conditio humana. Wybór pism. Wybrał, opracował i wstępem opatrzył Z. Krasnodębski, przeł. M. Łukasiewicz, Z. Krasnodębski, A. Za-łuska. Warszawa 1988
• S. Sawicki, Problematyka aksjologiczna w nauce o literaturze. W: Wartość – sacrum – Norwid. Lublin 1994
• D. Siwicka, Fredro na Polach Elizejskich. W zb.: Romantyzm. Janion. Fantazmaty. Red. D. Siwicka i M. Bieńczyk. Warszawa 1996
• W. Szturc, Ironia romantyczna. Warszawa 1992

Identyfikatory

ISSN

1643-4668