Czy egzaminatorzy języka polskiego znają podstawy normy składniowej polszczyzny?

• Autorzy: Agata Hącia

Warianty tytułu

EN

Do examiners know the basic Polish language syntax rules?

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł przedstawia wyniki badania sprawdzającego, czy egzaminatorzy języka polskiego znają wybrane zasady poprawności składniowo-semantycznej. Sprawdzane reguły zna około połowy badanych, a przeciętnie 15% egzaminatorów myli się każdorazowo, podejmując decyzję składniową (w omawianym zakresie). Odpowiedzi jednej trzeciej badanych nie pozwalają na stwierdzenie, jaki jest poziom ich kompetencji składniowych. Wyniki omawianych zadań wskazują na to, że bardzo często egzaminatorzy języka polskiego kierują się w rozstrzygnięciach poprawnościowych intuicją (podobnie jak przeciętni użytkownicy języka), a nie znajomością skodyfikowanej normy ani wiedzą mającą podbudowę teoretyczną.

EN

This paper presents research assessing examiners’ knowledge of selected rules of syntax and semantic correctness in the Polish language. About half the examiners demonstrated knowledge of the set of rules, but about 15% completely failed to score on the syntax exercise (in regard of this research). The replies of one third of respondents did not allow unequivocal assessment of their level of syntactic competence. The results of the research tasks indicated that examiners of the Polish language often follow their intuition in decisions about language correctness (in the same way as ordinary language users), rather than using codified knowledge of standards or knowledge of the theoretical background.

Słowa kluczowe

PL

składnia; semantyka; dydaktyka języka polskiego; kompetencje językowe

EN

syntax; semantics; teaching the Polish language; language competences

• Wydawca: Instytut Badań Edukacyjnych
• Czasopismo: Edukacja
• Rocznik: 2013
• Numer: 4(124)
• Strony: 67–89

Daty

wydano

2013-12-31

Twórcy

autor

Agata Hącia

• Instytut Badań Edukacyjnych

Bibliografia

• Bańko, M. (2002). Wykłady z polskiej fleksji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Buttler D., Kurkowska, H. i Satkiewicz, H. (1976). Kultura języka polskiego. Zagadnienia poprawności gramatycznej. Warszawa: PWN.
• Doroszewski, W. (1951). Rozmowy o języku. Seria II. Warszawa–Kraków: Polskie Radio – Biuro Wydawnictw.
• Doroszewski, W. (1964). O kulturę słowa (wyd. II). Warszawa: Polski Instytut Wydawniczy.
• Doroszewski, W. i Kurkowska, H. (red.). (1980). Słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: PWN.
• Dubisz, S. (red.). (2003). Uniwersalny słownik języka polskiego PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Gruszczyński, W. i Bralczyk, J. (red.). (2002). Słownik gramatyki języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
• Hącia, A. (2013). Czy można sprawdzić wiedzę egzaminatorów języka polskiego dotyczącą ortografii i interpunkcji? Edukacja, 122(2) 2, 100–125.
• Heinz, A. (1965). System przypadkowy języka polskiego. Kraków: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Jadacka, H. (2006). Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Markowski, A. (2003). Język polski. Poradnik profesora Andrzeja Markowskiego. Warszawa: Wilga.
• Markowski, A. (red.). (2004). Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Narodowy Korpus Języka Polskiego (bdw). Pobrano z: http://nkjp.pl/

Uwagi

http://www.edukacja.ibe.edu.pl/images/numery/2013/4-4-hacia-czy-mozna-sprawdzic-2.pdf

Identyfikatory

ISSN

0239-6858