Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego jako nowy organ polityki regulacyjnej

• Autorzy: Kraś Ireneusz

Warianty tytułu

EN

The European Systemic Risk Board as a new body of the regulatory policy

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł poświęcony jest Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) jako nowej instytucji polityki regulacyjnej Unii Europejskiej. Celem opracowania jest analiza wykorzystania narzędzi, jakimi dysponuje ta instytucja, do realizacji wspomnianej polityki. ERRS stanowi filar działań makroostrożnościowych w nadzorze nad systemem finansowym UE. W opracowaniu zostały przedstawione podstawowe narzędzia, jakimi dysponuje ERRS w realizacji polityki regulacyjnej, czyli zalecenia, ostrzeżenia oraz ostrzeżenia poufne. Następnie autor porusza kwestie wpływu wiarygodności i odpowiedzialności ERRS na realizację polityki regulacyjnej. W końcowej części artykułu dokonuje oceny realizacji polityki regulacyjnej oraz proponuje zmiany. W zakończeniu autor przedstawia argumenty pozytywnie weryfikujące przedstawioną hipotezę oraz ją osłabiające.

EN

The article deals with the European Systemic Risk Board as a new institution of regulatory policy of the European Union. The aim of this work is to analyse using the tools and methods used to realize this policy. The European Systemic Risk Board makes up a macro-prudential pillar in supervising the financial system of the European Union. In this research paper, the most important tools for realization of regulatory policy are shown. There are warnings, confidential warnings and recommendations. Next, the author raises the question of the influence of credibility and responsibility of the Board for realization of regulatory policy. In the last part of the article, the evaluation of the realization of the regulatory policy is discussed and some changes are suggested. In the conclusion, the author shows arguments for and against this hypothesis.

Słowa kluczowe

PL

system finansowy; instytucje Unii Europejskiej; polityka regulacyjna; nadzór makroostrożnościowy

EN

financial system; institutions of the European Union; regulatory policy; macro-prudential supervising

• Wydawca: Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych, Uniwersytet Warszawski
• Czasopismo: Przegląd Europejski
• Rocznik: 2017
• Numer: 2(44)
• Strony: 62-81

Daty

wydano

2017

Twórcy

autor

Kraś Ireneusz

• Instytut Prawa, Ekonomii i Administracji Wydziału Prawa, Administracji i Zarządzania Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

Bibliografia

• DOBRZAŃSKA Anna (2014), Polityka makroostrożnościowa – zagadnienia instytucjonalne. Teoria i dotychczasowe doświadczenia w Unii Europejskiej, „Materiały i Studia”, nr 307.
• DYREKTYWA 2013/36/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE, Dz.U., L 176 z 27.6.2013, s. 338.
• EUROPEJSKA RADA DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO (2016), Raport roczny, https://www.esrb.europa.eu/pub/pdf/ar/2015/esrbar2015.pl.pdf?9d8f6147a393e1f7f87aeb66e1cfe2d3 (05.01.2017)
• FEDOROWICZ Magdalena (2013), Nadzór nad rynkiem finansowym Unii Europejskiej, Warszawa.
• FEDOROWICZ Magdalena (2011), Porównanie koncepcji normatywnych nowego europejskiego nadzoru finansowego oraz Europejskiego Systemu Banków Centralnych – wybrane zagadnienia, „Studia Europejskie”, nr 2.
• KOBIERSKA Zuzanna (2011), Architektura nadzoru finansowego w Unii Europejskiej po kryzysie finansowym, w: Wiesława Przybylska-Kapuścińska (red.), Reakcje rynku na kryzys finansowy, Warszawa.
• KOMISJA EUROPEJSKA (2009), Komunikat Komisji, Europejski nadzór finansowy, KOM (2009) 252, wersja ostateczna.
• KOMISJA EUROPEJSKA (2014), Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie celów i organizacji Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS), SWD (2014) 260, final.
• KRAŚ Ireneusz (2016), Rozwiązania instytucjonalne w polityce makroostrożnościowej Unii Europejskiej, w: Ireneusz Kraś (red.), Zarządzanie gospodarcze UE w drugiej dekadzie XXI w., Warszawa.
• LEMONNIER Mariola (2016), Rola badań porównawczych i interdyscyplinarnych w kwestiach rynku i nadzoru finansowego, w: Anna Jurkowska-Zeidler, Marcin Olszak (red.), Prawo rynku finansowego. Doktryna, instytucje, praktyka, Warszawa.
• NADOLSKA Aleksandra (2014), Komisja Nadzoru Finansowego w nowej instytucjonalnej architekturze Europejskiego Nadzoru Finansowego, Warszawa.
• NIEBORAK Tomasz (2010), Globalny kryzys finansowy – istota, przyczyny, konsekwencje, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, z. 4.
• NOWAK-FAR Artur (2009), Narzędzia Unii Europejskiej w przeciwdziałaniu skutkom światowego kryzysu finansowego, w: Joachim Osiński (red.), Zrozumieć kryzys, t. 3: Unia Europejska wobec kryzysu ekonomicznego, Warszawa.
• EUROPEJSKI BANK CENTRALNY (2015), Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 lutego 2015 r. w sprawie przeglądu celów i organizacji Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, (CON/2015/4), Dz. Urz. UE, C 192/1.
• EUROPEJSKI KOMITET EKONOMICZNO-SPOŁECZNY (2014), Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie sprawozdania Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego funkcjonowania Europejskich Urzędów Nadzoru i Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESNF), COM (2014), 509 final, Dz. Urz. UE, C 251.
• OSTALECKA Agnieszka (2011), Nowa architektura nadzoru finansowego Unii Europejskiej, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, vol. XLV, 2.
• OSTALECKA Agnieszka (2012), Konwergencja w sferze nadzoru finansowego w Unii Europejskiej – istota i kierunki podejmowanych działań, „Nauki o Finansach”, nr 3 (12).
• PAWŁOWICZ Leszek, WIERZBA Roman (2007), Sieć bezpieczeństwa a integracja rynków finansowych w Unii Europejskiej, „Bank i Kredyt”, nr 8―9.
• ROZPORZĄDZENIE 575/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012, Dz. U., L 176 z 27.6.2013).
• ROZPORZĄDZENIE 1092/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, Dz. Urz. UE, L 331 z 15.12.2010.
• ROZPORZĄDZENIE 1093/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE, Dz. Urz. UE, L 331 z 15.12.2010.
• ROZPORZĄDZENIE 1094/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE, Dz. Urz. UE, L 331 z 15.12.2010.
• ROZPORZĄDZENIE 1095/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE, Dz. Urz. UE, L 331 z 15.12.2010.
• ROZPORZĄDZENIE 1024/2013 Rady (UE) z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz. Urz. UE, L 287 z 29.10.2013, s. 63 (rozporządzenie ustanawiające jednolity mechanizm nadzorczy).
• SMAGA Paweł (2011), Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego i wyzwania przed nią stojące, ”Bezpieczny Bank”, nr 1 (43).
• SZPRINGER Włodzimierz (2014), Instytucje nadzoru w sektorze finansowym. Kierunki rozwoju, Warszawa.
• TFUE, Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz. Urz. UE 2016, C 202.
• THE HIGH-LEVEL GROUP (2009) on Financial Supervision in the UE, chaired by Jacques de Larosiere. Report, Brussels, 25 February, https://ec.europa.eu/info/system/files/de_larosiere_report_en.pdf (07.01.2017).
• ZALECENIE ERRS/2015/1 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie uznawania i ustalania wskaźników bufora antycyklicznego dla ekspozycji wobec państw trzecich, Dz. Urz. UE, C 97/1.
• ZALECENIE ERRS/2015/2 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie oceny skutków transgranicznych oraz dobrowolnej wzajemności środków polityki makroostrożnościowej, Dz. Urz. UE, C 97/9.
• ZALECENIE ERRS/2014/1 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie wytycznych dotyczących ustalania wskaźników bufora antycyklicznego, Dz. Urz. UE, C 293/1.
• ZALECENIE ERRS/2012/1 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie funduszy rynku pieniężnego, Dz. Urz. UE, C 146/1.
• ZALECENIE ERRS/2012/2 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie finansowania instytucji kredytowych, Dz. Urz. UE, C 119/1.
• ZALECENIE ERRS/2011/1 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczące kredytów w walutach obcych, Dz. Urz. UE, C 342/1.
• ZALECENIE ERRS/2011/2 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie finansowania instytucji kredytowych denominowanego w dolarach amerykańskich, Dz. Urz. UE, C 72/1.
• ZALECENIE ERRS/2011/2 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie mandatu makroostrożnościowego organów krajowych, Dz. Urz. UE, C 41/1.
• ZALECENIE ERRS/2013/1 Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 4 kwietnia 2013 r. w sprawie celów pośrednich i instrumentów polityki makroostrożnościowej, Dz. Urz. UE, C 170/1.