Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2019 | 1(51) | 37-56
Tytuł artykułu

Znaczenie modelu westminsterskiego w kształtowaniu się pozycji ustrojowej parlamentu w Papui–Nowej Gwinei

Warianty tytułu
EN
The importance of the Westminster model in shaping the political position of the parliament in Papua New Guinea
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Artykuł przedstawia problematykę dotyczącą pozycji ustrojowej parlamentu w jednym z największych państw subregionu Południowego Pacyfiku – Papui–Nowej Gwinei. Kształtując swój system prawno-ustrojowy, państwo to obficie czerpało z praktyki brytyjskiej. Ów proces zapoczątkowany w pierwszej dekadzie XX wieku na skutek rządów australijskich, trwał do momentu osiągnięcia przez to państwo niepodległości w 1975 roku. W jego konsekwencji przyjęto wszystkie podstawowe cechy demokracji westminsterskiej wraz z unitarną formą rządów oraz unikameralnym parlamentem. Przeprowadzona analiza pozwoliła wskazać, że charakter papuaskiej demokracji ewoluował na przestrzeni lat, w związku z czym część elementów modelu westminsterskiego stała się nieadekwatna i mało skuteczna. Przemiany te dotyczyły głównie nadrzędnych struktur państwowych, w tym parlamentu. Obecnie jest to organ w coraz większym stopniu kontrolowany przez egzekutywę, który zatracił swój pierwotnie przedstawicielski charakter. W opracowaniu zastosowano metodę analizy źródeł prawa i analizy krytycznej oraz metodę opisową. Tekst podzielony został na trzy zasadnicze części oraz wstęp i zakończenie.
EN
The article presents the issues of the political position of the parliament in one of the largest states of the South Pacific subregion – Papua New Guinea. Shaping its legal and political system, the state profoundly derived from the British practice. This process was initiated in the first decade of the 20th century as a result of Australian rule, which had lasted by that time the state gained its independence in 1975. As a consequence, all the basic features of Westminster democracy were adopted, with the unitary form of government and the unicameral parliament. The analysis allowed to indicate that the character of Papuan democracy has evolved over the years, and therefore some elements of the Westminster model have become inadequate and not very effective. These changes concerned mainly superior state structures, including the parliament. It is a body increasingly controlled by the executive nowadays, that lost its original representative character. In this article, the author has adopted the following research methods: an analysis of legal sources and a critical analysis as well as a descriptive method. The text was divided into three main parts and the introduction and the conclusion.
Rocznik
Numer
Strony
37-56
Opis fizyczny
Daty
wydano
2019
Twórcy
  • Bydgoska Szkoła Wyższa
Bibliografia
  • ---
  • BAKER Kerryn (2018), Women’s Representation and Electoral System Reform in Papua New Guinea: The Limitations of Limited Preferential Voting, „Asia and the Pacific Policy Studies”, t. 5, nr 2.
  • BANKS Glenn (2008), Understanding ‘resource’ conflicts in Papua New Guinea, „Asia Pacific Viewpoint”, t. 49, nr 1.
  • CIA WORLD FACTBOOK (WWW), https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/pp.html (12.12.2017).
  • COHILL Werner (2017), Too many parliamentary committees in PNG Parliament, http://www.devpolicy.org/too-many-committees-png-parliament-20171221/ (21.12.2017).
  • COMMONWEALTH SECRETARIAT (2012), Report of the Commonwealth Observer Group: Papua New Guinea National Elections: June – July 2012, London.
  • COMMONWEALTH SECRETARIAT (2017), Report of the Commonwealth Observer Group: Papua New Guinea Elections: June – July 2017, London.
  • CONSTITUTION OF THE INDEPENDENT STATE OF PAPUA NEW GUINEA (1975), http://www.paclii.org/pg/legis/consol_act/cotisopng534 z 16.09.1975.
  • DORAN Stuart Robert (red.) (2006), Australia and Papua New Guinea 1966 – 1969, Canberra.
  • ELECTORAL COMMISSION OF PNG (WWW), http://www.pngec.gov.pg/irc/voter-info/more-about-lpv-(leaflet) (08.10.2018).
  • ELECTORAL LAW (NATIONAL ELECTIONS) REGULATION (2007), http://www.pngec.gov.pg/docs/ default-source/our-laws/electoral-law-(national-elections)-regulation-2007.pdf?sfvrsn=2 (08.10.2018)
  • EVINS Rory (1990), The Papua New Guinea Constitution: Australia’s Role in its Development, 1960-75, http://speedysnail.com/pacific/png.html (12.12.2017).
  • FRAENKEL Jon (2013), Post-Colonial Political Institutions in the South Pacific Islands: A Survey, w: David Hegarty, Darrell Tyron (red.), Politics, Development and Security in Oceania, Canberra.
  • HOADLEY Stephen (2005), Pacific Island Security Management by New Zealand & Australia: Towards a New Paradigm, „Working Paper”, nr 20.
  • HOWES Stephen (2014), PNG’s elections: the most expensive in the world, and getting worse, http://www.devpolicy.org/pngs-elections-the-most-expensive-in-the-world-and-getting-worse-20140512/ (12.05.2014).
  • KALKULATOR WALUTOWY (WWW), https://pl.coinmill.com/PGK_PLN.html#PGK=1 (05.10.2018).
  • LAKHANI Sadaf, WILLMAN Alys M. (2012), Drivers of crime and violence in Papua New Guinea, „Briefing Note”, nr 2.
  • LIJPHART Arend (1984), Democracies. Patterns of Majoritarian and Consensus Government in Twenty-One Countries, New Haven and London.
  • MAY Ronald James (2008), Political Parties in Papua New Guinea, w: Roland Rich, Luke Hambly, Michael G. Morgan (red.), Political Parties in the Pacific Islands, Canberra.
  • MAY Ronald James (2004), State and society in Papua New Guinea: the first twenty-five years, Canberra.
  • MOORE Clive (1998), Papua and New Guinea’s Political Development to 1967, w: Clive Moore, Mary Kooyman (red.), A Papua New Guinea Political Chronicle 1967-1991, Bathurst.
  • MOORE Clive (2003), New Guinea: Crosssing Boundaries and History, Honolulu.
  • NATIONAL PARLIAMENT OF PAPUA NEW GUINEA (WWW), http://www.parliament.gov.pg/about/parliament (13.12.2017).
  • O’CONNELL James, ALLEN Jim (2004), Dating the colonization of Sahul (Pleistiocene Australia- New Guinea): a review of recent research, „Journal of Archaeological Science”, nr 31.
  • OKOLE Henry (2005), Papua New Guinea’s Brand of Westminster: Democratic Traditions Overlaying Melanesian Cultures, w: Haig Patapan, John Wanna, Patrick Weller (red.), Westminster Legacies: Democracy and Responsible Government in Asia and the Pacific, Sydney.
  • ORGANIC LAW ON THE INTEGRITY OF POLITICAL PARTIES AND CANDIDATES (2003), http://aceproject.org/ero-en/regions/pacific/PG/papua-new-guinea-organic-law-on-the-integrity-of/view z 15.10.2003.
  • OSÓBKA Przemysław (2012), Systemy konstytucyjne państw Oceanii, Warszawa.
  • PAPUA NEW GUINEA: HISTORY (WWW), http://thecommonwealth.org/our-member-countries/papua-new-guinea/history (13.12.2017).
  • PAXTON John (red.) (1975), The Statesman’s Year-Book 1975-1976, London – Basingstoke.
  • PIOTROWSKI Ryszard (2012), Legislatywa w systemie parlamentarnym – zagrożenia i nadzieje, w: Tadeusz Mołdawa, Jarosław Szymanek, Michał Mistygacz (red.), Parlamentarny system rządów. Teoria i praktyka, Warszawa.
  • REGISTRY OF POLITICAL PARTIES (WWW), http://www.ippcc.gov.pg/parties.htm (17.02.2018).
  • REILLY Benjamin (2008), Ethnic conflict in Papua New Guinea, „Asia Pacific Viewpoint”, t. 49, nr 1.
  • REILLY Benjamin (2001), Democracy in Divided Societes: Electoral Engineering for Conflict Management, Cambridge.
  • SEPOE Orovu (2006), Democracy in Papua New Guinea: Challenges from a rights-based approach, w: Stewart Firth (red.), Globalisation and Governance in the Pacific Islands, Canberra.
  • SCHAARE Ben (2015), A Pacific Arc of Instability?, https://www.cogitasia.com/a-pacific-arc-of-instability (09.09.2015).
  • SIMPSON Brad (2004), Indonesia’s 1969 Takeover of West Papua Not By „Free Choice”, https://nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB128/index.htm (09.07.2004).
  • SINGH Bilveer (2008), West Irian and the Suharto Presidency: a Perspective, w: Pieter Drooglever (red.), Paper Presented at the Seminar on the Act of Free Choice, Hague.
  • STANDING ORDERS OF THE NATIONAL PARLIAMENT (2002), http://www.paclii.org/pg/Parliament/Parliamentary%20Standing%20Orders.htm#PART%20VII z 20.08.1975.
  • STANDISH Bill (2007), The dynamics of Papua New Guinea’s democracy: an essay, „Pacific Economic Bulletin”, t. 22, nr 1.
  • STANDISH Bill (2006), Limited preferential voting in Papua New Guinea: some early lessons, “Pacific Economic Bulletin”, t. 21, nr 1.
  • THE CODE OF CONDUCT FOR INTERNATIONAL ELECTION OBSERVERS (2005), https://cdn2-eeas.fpfis.tech.ec.europa.eu/cdn/farfuture/glAyOBolN2SUaUDOM8TuOxndeLxNoN9nWFRqdn1e7NU/mtime:1468510120/sites/eeas/files/dop-eng.pdf z 27.10.2018.
  • THE DECLARATION OF PRINCIPLES FOR INTERNATIONAL ELECTION OBSERVATION (2005), https://cdn2-eeas.fpfis.tech.ec.europa.eu/cdn/farfuture/glAyOBolN2SUaUDOM8TuOxndeLxNoN9nWFRqdn1e7NU/mtime:1468510120/sites/eeas/files/dop-eng.pdf z 27.10.2018.
  • THE NATIONAL PARLIAMENT OF PAPUA NEW GUINEA (2009), Manual of Practice and Procedure, Sydney.
  • TIME FOR PNG to reflect as no women elected to parliament (2017), http://www.pg.undp.org/content/papua_new_guinea/en/home/presscenter/pressreleases/2017/08/03/time-for-png-to-reflect-as-no-women (03.08.2017).
  • WHAT IS HANSARD? (WWW), https://www.parliament.nz/en/pb/hansard-debates/what-is-hansard/ (05.10.2018).
  • WOLFERS Edward P. (1976), Papua-New Guinea’s Politics and their implications for Australia, w: Edward P. Wolfers (red.), Australia’s Northern Neighbours: Independent or Dependent?, Melbourne.
  • WOOD Terence (2017), Papua New Guinea election results: trends and patterns 1972-2012, „Development Policy Centre Discussion Paper”, nr 55.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.desklight-137904c3-16ae-48c7-8397-94ab2c29eac9
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.