Problem dysproporcji i przestrzeni w obszarze rozwoju regionalnego w Polsce

• Autorzy: Katarzyna Godek Katarzyna
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zróżnicowany rozwój poszczególnych regionów stanowi naturalny problem każdego państwa. Problem dysproporcji w rozwoju kraju dotyczy również Polski. W związku z tym powinno się dążyć do możliwie największego wykorzystania potencjału gospodarczego regionów i ich zasobów oraz poprawy ich konkurencyjności, aby uchronić je przed niebezpiecznym procesem marginalizacji, polepszyć standard życia ich mieszkańców, a także przyczynić się do rozwoju całej globalnej gospodarki. Kluczowym elementem analizy jest określenie pojęcia regionu, rozwoju regionalnego i polityki regionalnej. Pojęcie regionu, chociaż współcześnie często używane, jest trudne do jednoznacznego zdefiniowania. Pojęcie to może być rozumiane na wiele sposobów. Z jednej strony jest ono używane w odniesieniu do bardzo różnej skali przestrzennej. W klasycznym ujęciu można region rozumieć jako fragment Ziemi, wyodrębniony według określonej procedury. Natomiast w naukach ekonomicznych pojęcie regionu oznacza system społeczno-przestrzenny, wyodrębniony z otoczenia ze względu na określoną specyfikę gospodarczą. W związku z tym w badaniach ekonomicznych za region przyjmuje się jednostkę średniego szczebla, czyli województwo. W literaturze przedmiotu rozwój regionu bada się pod kątem jego rozwoju społecznego, gospodarczego, czy też pod względem aspektów środowiskowych, zadowolenia i satysfakcji z życia mieszkańców oraz rozwoju kapitału społecznego. Celem artykułu jest przedstawienie różnic w rozwoju regionalnym w tym zilustrowanie wyników analizy zróżnicowania poziomu rozwoju obszarów wiejskich i miejskich. W artykule wykorzystano takie metody badawcze jak analiza literatury, metodę opisowo-analityczną i analizę krytyczną. Artykuł zawiera również wyniki badań instytucji działających w zakresie omawianej tematyki. Na nierówności regionalne mają wpływ zarówno procesy długo trwające (np. ubóstwo, które występowało częściej na wschodzie), jak i te związane ze współczesnością (np. czynniki spontaniczne jak migracje lub czynniki planowane jak np. hamowanie zmian struktury rolnej). Istotnym jest weryfikowanie czynników oddziałujących na rozwój regionalny, ich monitoring oraz szybka reakcja przeciwdziałająca negatywnym skutkom pojawiających się zmian społeczno-gospodarczych.

Słowa kluczowe

PL

rozwój regionalny; regionalne dysproporcje; integracja europejska; globalizacja; dane regionalne

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne w Zielonej Górze
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze
• Rocznik: 2020
• Numer: 13
• Strony: 74-92

Daty

wydano

2020

Twórcy

autor

Katarzyna Godek Katarzyna

• Uniwersytet Wrocławski,

Bibliografia

• Borys, T. (2003), Rola zasad w kształtowaniu zrównoważonego rozwoju, Zeszyt NaukowyKatedry Zarządzania Jakością i Środowiskiem, nr 1, Jelenia Góra.
• Golinowska, S. (2019), Nasza Europa: 15 lat Polski w UE. Korzyści i wyzwania, Wyd. CASE,Warszawa.
• Kosiedowski, W. (red.) (2005), Samorząd terytorialny w procesie rozwoju regionalnego ilokalnego, Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa „Dom Organizatora”Toruń.
• Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010-2020: Regiony, Miasta, Obszary Wiejskie(2010), Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.
• Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2030 (2019), Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju,Warszawa.
• Krzyżanowska, K., Romana, M. (red.) (2015), Problemy rozwoju regionalnego i lokalnego wPolsce, Wydawnictwo Urzędu Miejskiego w Pułtusku, Pułtusk.
• Nowa encyklopedia powszechna PWN (1996), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, t. 5.
• Pająk, K, Dahlke, P., Kvilinskyi, O. (2016), Determinanty Rozwoju Regionalnego –Współczesne Odniesienie, Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej SzkołyWyższej w Bydgoszczy, Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy,Bydgoszcz.
• Podogrodzka, M. (2015), Nowe uwarunkowanie demograficzne wyzwaniem dla rynku pracy wPolsce, Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, nr 36, UniwersytetSzczeciński, Szczecin.
• Potoczek, A. (2003), Polityka regionalna i gospodarka przestrzenna, Wydawnictwo TNOIK,Toruń.
• Rocznik statystyczny województw 2014, GUS, Warszawa.
• Rocznik statystyczny województw 2019, GUS, Warszawa.
• Rozwój regionalny w Polsce, raport 2009 (2009), Ministerstwo Rozwoju Regionalnego,Warszawa.
• Strahl, D.(red.) (2006), Metody oceny rozwoju regionalnego, Wrocław.
• Szultka, S. (red.) (2016), Atrakcyjność inwestycyjna województw i podregionów Polski, 2016,Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Gdańsk.
• Tarkowski, M. (red.) (2015) Atrakcyjność inwestycyjna województw i podregionów Polski2015, Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Gdańsk.
• Tarnawa, A., P. Zadura-Lichota (2013): Raport o stanie sektora małych i średnichprzedsiębiorstw w Polsce w latach 2011-2012, Warszawa.
• Wojarska, M., Zielińska-Szczepkowska J. (2013), Polityka regionalna, w: PolitykaGospodarcza, Wyd. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Olsztyn.
• Wosiek, M (2012), Kapitał intelektualny w rozwoju regionów Polski Wschodniej,Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów.
• Wójtowicz, A. (2016), Zróżnicowanie rozwoju regionalnego w Polsce, w: Paszkowicz, M. A.,& Ślusarza, B, Nierówności społeczne a rozwój gospodarczy, Polskie TowarzystwoEkonomiczne w Zielonej Górze, Zielona Góra.
• http://stat.gov.pl/statystyka-regionalna/jednostki-terytorialne/klasyfikacja-nuts/(28.01.2018)
• http://www.europedirect.um.warszawa.pl/sites/europedirect.um.warszawa.pl/files/pozostale/publikacje/na0414857plc_002.pdf (09.10.2020)
• https://ec.europa.eu/regional_policy/pl/policy/what/glossary/n/nuts/ (09.10.2020)
• https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/inne-opracowania/miastawojewodztwa/regiony-polski-2020,6,14.html (15.10.2020)

Identyfikatory

DOI

10.26366/PTE.ZG.2020.180