Vocational education and training for sustainable development

• Autorzy: Esra Kabaklarli , Ayten Yağmur

Warianty tytułu

PL

Relacje pomiędzy biurami podróży a ich interesariuszami na przykładzie DİDİM

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Sustainable development is an approach to manufacturing and the transportation of goods and services in ways that respond to basic human needs and bring a better quality of life, while minimizing the use of natural resources, toxic materials and emissions of waste and pollutants over a life cycle. Changes that occur in the production period of goods due to the influence of technological developments make linear relationships between vocational education and sustainable development more important. Education and training relationships between sustainable developments is a process. It is a process of incorporating considerations that impact the long-term future of the economy, ecology and society into vocational education and training. In this paper we aim to define sustainable development and vocational education . By focusing on the Turkish vocational educational system and its contribution to sustainable development. This paper points the differences of vocational education structures in European Union Nations And Turkey during the period of 2000-2009. According to results of this comparison; vocational education is most widespread in Germany, United Kingdom and Denmark. Turkey has the lowest rate in vocational education student enrollments. In a conclusion the sustainability of vocational training in Turkey is likely to continue to be problematic. Governments can do more to support the sustainability of these skills development systems and need to pay attention to both public and private vocational training and education . In terms of theoretical literature vocational education is vital for combatting the youth unemployment .Turkish politicians must invest on vocational education centers to improve youth peoples employment.

PL

Zrównoważony rozwój stanowi podejście do wytwarzania oraz transportowania dóbr i usług w sposób odpowiadający podstawowym potrzebom ludzkim oraz zapewniający lepszą jakość życia, przy minimalizowaniu wykorzystania zasobów naturalnych oraz produkcji materiałów toksycznych, odpadów i emisji zanieczyszczeń w trakcie całego cyklu życia produktu. Zmiany pojawiające się podczas produkcji dóbr i wynikające z wpływu postępu technologicznego sprawiają, że coraz istotniejsza staje się liniowa zależność pomiędzy edukacją zawodową a zrównoważonym rozwojem. Zależności na styku edukacja, szkolenia i zrównoważony rozwój to proces uwzględniający rozważania oddziałujące na długoterminową przyszłość gospodarki, środowiska i społeczeństwa. W niniejszym artykule starano się zdefiniować zrównoważony rozwój oraz edukację i szkolenia zawodowe, między innymi poprzez koncentrację na tureckim systemie szkolenia zawodowego i jego wpływie na zrównoważony rozwój. Przedstawiono różnice pomiędzy strukturami edukacji zawodowej w Unii Europejskiej, Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Turcją w latach 2000-2009. Zgodnie z wynikami porównania, edukacja zawodowa jest najbardziej rozwinięta w Niemczech, Zjednoczonym Królestwie oraz Danii. Turcja ma najniższe wskaźniki rekrutacji na szkolenia zawodowe. W rezultacie podtrzymywalność szkoleń zawodowych w Turcji może być problematyczna. Rząd może w większym stopniu wspierać system rozwijania umiejętności zawodowych, zarówno w sektorze publicznym, jak też prywatnym. Z teoretycznego punktu widzenia edukacja zawodowa jest bardzo istotna dla przeciwdziałaniu bezrobociu wśród młodzieży. Turecka polityka musi uwzględnić inwestowanie w centra edukacji zawodowej w celu wspierania zatrudnienia młodych osób.

Słowa kluczowe

PL

edukacja zawodowa; zrównoważony rozwój; turecki system edukacji

EN

vocational education; sustainable development; Turkish education system

• Wydawca: Uniwersytet Opolski, Wydział Ekonomiczny
• Czasopismo: Economic and Environmental Studies
• Rocznik: 2013
• Tom: 13
• Numer: 4(28)
• Strony: 415-424

Daty

online

2013-12

Twórcy

autor

Esra Kabaklarli

• Selçuk University, Konya, Turkey

autor

Ayten Yağmur

• Selçuk University, Konya, Turkey

Bibliografia

• Akkaya, Meral and Kılınç, Nurgül (2009) .A Survey on Coordinator Instructors Involved in Industrial Practices of Students in Vocational Training High Schools Offering Clothing Education in Turkey, Procedia Social and Behavioral Sciences , 1(1),2768–2775
• Becker G.S. (1964). Human Capital, New York, National Bureau of Economic Research.
• Bennell, P., Segerstrom, J., (1998). Vocational education and training in developing countries: has the World Bank got it right? International Journal of Educational Development 18 (4), 271–287.
• Çınar, Hamza, Döngel Nihat, Söğütlü Cevdet (2009), A case study of technical and vocational education in Turkey, Procedia Social and Behavioral Sciences 1 160–167
• Dresner, S., 2010. The Principles of Sustainability. Earthscan, London
• King, K., Martin, C., (2002). The vocational school fallacy revisited: education, aspiration and work in Ghana 1959–2000. International Journal of Educational Development 22 (1), 5–26.
• King, K., (2009). Education, Skills, Sustainability and Growth: Complex Relations.International Journal of Educational Development 29 (2), 175–181
• King, K., McGrath, S., Rose, P., (2007). Beyond The Basics: Educating and Training Out of Poverty. International Journal of Educational Development 27 (4), 349–357
• .Little, Angela W and Green, Andy (2009), Successful globalisation, education and s ustainable development, International Journal of Educational Development, Volume 29, Issue 2, March 2009, Pages 166-174
• McGrath, S., Akoojee, S., (2007). Education and skills for development in South Africa: Reflections on the accelerated and shared growth initiative for South Africa.International Journal of Educational Development 27 (4), 421–434.
• McGrath, S., Akoojee, S., (2009). Vocational education and training for sustainability in South Africa: the role of public and private provision. International Journal of Educational Development 29 (2), 149–156
• McGrath, S., (2011). Where to now for vocational education and training in Africa? International Journal of Training Research 9 (1–2), 35–48.
• Federal Institute for Vocational Education and Training (2009), Vocational Education and Training for Sustainable Development: Backgrounds, Activities, Initial Results ,BWP Special Edition 2009,p.54
• Mellahi ,Kamel, (2000): Human Resource Development Through Vocational Education in Gulf Cooperation Countries: The Case Of Saudi Arabia, Journal of Vocational Education & Training, 52:2, 329-344
• Mincer, J. (1974). Schooling, Experience, and Earnings. New York: Columbia University Press.
• Neave, G. (1978) Polytechnics: A Policy Drift? . Studies in Higher Education, 3/1, p. 105.
• Palmer, R., (2007). Skills for work? From skills development to decent livelihoods in Ghana’s rural informal economy. International Journal of Educational Development 27 (4), 397–420
• Ryan, Paul (2001). The School-to-work transition: A cross-national perspective. Journal of Economic Literature 39, no. 1: 34-92.
• Williams, G. (1985) Graduate Employment and Vocationalism in Higher Education. European Journal on Education 20/2/3, pp.181-192.
• Yazçayır, N and Yağcı, E (2009).Vocational and technical education in Eu nations and Turkey, Procedia Social and Behavioral Sciences, 1(1) , 138-142.

Identyfikatory

ISSN

2081-8319