Ilustracje Lebensteina do opowiadań Herlinga – obraz wierny literze czy duchowi słowa?

• Autorzy: Bielska-Krawczyk Joanna

Warianty tytułu

EN

Jan Lebenstein’s Illustrations to Gustav Herling-Grudziński’s Short Stories – an Image Faithful to the Letter or to the Spirit of Word?

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

EN

Gustaw Herling-Grudziński was a writer interested in visual arts – specially in painting. His writings have often been analysed by critics dealing with so called correspondence of arts. The author of his text tries to remind that his literary texts also inspired a great Polish painter – Jan Lebenstein, who illustrated his stories. The author analyses the relationship between literature and painting, pointing out the ways Lebenstein shows important thoughts from Herling’s stories in his drawings.

Słowa kluczowe

EN

Jan Lebenstein, illustrations, Gustaw Herling-Grudziński, short stories, Polisch literature, Polish art

• Wydawca: Uniwersytet Bielsko-Bialski
• Czasopismo: Świat i Słowo
• Rocznik: 2011
• Tom: Świat i Słowo 2011, nr 1 (16)
• Strony: 109-118

Daty

wydano

2011-07

Twórcy

autor

Bielska-Krawczyk Joanna

• Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń ,

Bibliografia

• J. Zieliński, Gustaw Herling-Grudziński w roli historyka sztuki, [w:] Etos i artyzm. Rzecz o Herlingu-Grudzińskim, red. S. Wysłouch, R. Przybylski, Poznań 1991; I. Furnal, Gustaw Herling-Grudziński – (auto) portrecista, [w:] O Gustawie Herlingu-Grudzińskim. Materiały II sesji, red. I. Furnal, Kielce 1995; W. Karpiński, Proza Herlinga-Grudzińskiego, [w:] Herling-Grudziński i krytycy. Antologia tekstów, wybór i oprac. Z. Kudelski, Lublin 1997, s. 27; D. Kudelska, Herling-Grudziński a sztuka, [w:] tamże; E. Bieńkowska, Pisarz i los. O twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Warszawa 2002, s. 76-84; J. Bielska-Krawczyk, Między widzialnym a niewidzialnym. Widzenie, kolor, światłocień i dzieła sztuki w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Kraków 2004; A. Dębska-Kossakowska, Jan Józef Szczepański, Gustaw Herling-Grudziński wobec sztuki, Warszawa 2009. Na ten temat zob. np.: G. Herling-Grudziński, W. Bolecki, Rozmowy w Dragonei, Warszawa 1997, s. 378; J. Bielska-Krawczyk, Kolorowe pisanie (paleta Herlinga-Grudzińskiego), Acta Universitatis Nicolai Copernici, Toruń 2005, z. 373, s. 175-194.J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986, s. 13. M. Głowiński, Świadectwa i style odbioru, [w:] Problemy teorii literatury, red. H. Markiewicz, seria 3, Wrocław 1988, s. 431.M. Głowiński, Don Ildebrando, [w:] tenże, Don Ildebrando. Opowiadania, Warszawa 1997, s. 39.G. Herling-Grudziński, Wieża, [w:] tenże, Opowiadania zebrane, red. Z. Kudelski, Warszawa 1999, t.1, s. 9. J. Bielska-Krawczyk, Lebenstein i Grudziński – kultura spotkania (Od duchowego pokrewieństwa do współpracy artystycznej), [w:] Paryż, Londyn Monachium, Nowy Jork – miejsce Emigracji Powrześniowej na mapie kultury nie tylko polskiej, red. V. Wejs-Milewska, Białystok 2009, s. 739-754.K. Mazurowska, Jestem rozkawałkowany, [w:] Jan Lebenstein. Rozmowy o sztuce własnej, o tradycji i współczesności, wybór i oprac. A. Wat, D. Wróblewska, Warszawa 2004, s. 124.G. Herling-Grudziński, Dziennik pisany nocą 1971–1972, Pisma zebrane pod red. Z. Kudelskiego, t. 3, Warszawa 1995, s. 87). Rysunek ten jest więc nie tylko wynikiem znajomości ilustrowanych przez malarza opowiadań Herlinga, ale także dowodem i efektem dobrej znajomości całego dzieła pisarza.G. Herling-Grudziński, Don Ildebrando. Opowiadania, Warszawa 1997.K. Clark, Akt. Studium idealnej formy, przeł. J. Bomba, Warszawa 1998, s. 243.

Identyfikatory

ISSN

1731-3317