Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Wstęp: Dopuszczalność eutanazji budzi wiele dylematów moralnych, dzieląc opinię publiczną na jej zwolenników i przeciwników. Wśród determinantów postaw wobec eutanazji wyróżnia się czynniki społeczno-kulturowe (przekonania, wiek) oraz indywidualne (cechy osobowości, wykonywanie zawodów medycznych).
Cel pracy: Celem prezentowanych badań było ustalenie postaw wobec eutanazji oraz poziomu lęku przed śmiercią u osób mających stały kontakt z osobami z niedowładami. Przyjęte hipotezy zakładały, że kontakt z chorymi niepełnosprawnymi, którzy wymagają stałej opieki, oraz rodzaj tego kontaktu modyfikuje odczuwany lęk przed śmiercią i postawy wobec eutanazji.
Materiał i metody: W badaniach wzięły udział dwie grupy kliniczne: fizjoterapeuci zajmujący się na co dzień rehabilitacją chorych po udarach mózgowych i bliscy chorych po udarach mózgowych, którzy sprawują nad nimi stałą opiekę. Wyniki obu grup porównywano w wynikami grupy kontrolnej, którą stanowiły osoby niemające żadnych doświadczeń osobistych w opiece nad pacjentami z niedowładami. Postawy wobec eutanazji mierzono w trzech wymiarach: wsparcia informacyjnego, postawy liberalnej oraz postawy konserwatywnej.
Wyniki: Uzyskane rezultaty wykazały brak różnic międzygrupowych w dwóch wymiarach: postawy liberalnej oraz lęku przed śmiercią. Najmniej konserwatywną wobec eutanazji grupą okazali się fizjoterapeuci, oni także bardziej niż badani z grupy kontrolnej doceniali znaczenie wsparcia informacyjnego.
Wnioski: Osiągnięte wyniki pozwoliły wnioskować, że codzienny kontakt z obłożnie chorymi może wzmacniać konserwatywne postawy wobec eutanazji, ale tylko w grupie opiekunów.
Cel pracy: Celem prezentowanych badań było ustalenie postaw wobec eutanazji oraz poziomu lęku przed śmiercią u osób mających stały kontakt z osobami z niedowładami. Przyjęte hipotezy zakładały, że kontakt z chorymi niepełnosprawnymi, którzy wymagają stałej opieki, oraz rodzaj tego kontaktu modyfikuje odczuwany lęk przed śmiercią i postawy wobec eutanazji.
Materiał i metody: W badaniach wzięły udział dwie grupy kliniczne: fizjoterapeuci zajmujący się na co dzień rehabilitacją chorych po udarach mózgowych i bliscy chorych po udarach mózgowych, którzy sprawują nad nimi stałą opiekę. Wyniki obu grup porównywano w wynikami grupy kontrolnej, którą stanowiły osoby niemające żadnych doświadczeń osobistych w opiece nad pacjentami z niedowładami. Postawy wobec eutanazji mierzono w trzech wymiarach: wsparcia informacyjnego, postawy liberalnej oraz postawy konserwatywnej.
Wyniki: Uzyskane rezultaty wykazały brak różnic międzygrupowych w dwóch wymiarach: postawy liberalnej oraz lęku przed śmiercią. Najmniej konserwatywną wobec eutanazji grupą okazali się fizjoterapeuci, oni także bardziej niż badani z grupy kontrolnej doceniali znaczenie wsparcia informacyjnego.
Wnioski: Osiągnięte wyniki pozwoliły wnioskować, że codzienny kontakt z obłożnie chorymi może wzmacniać konserwatywne postawy wobec eutanazji, ale tylko w grupie opiekunów.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
15-20
Opis fizyczny
Daty
wydano
2017-10-03
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ceon.element-f5d263c5-c86d-36d1-9c8b-939694adb581
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.