Kobiety w otorynolaryngologii polskiej

• Autorzy: Bruzgielewicz, Antoni , Bartoszewicz, Robert , Kaczmarczyk, Dariusz , Niemczyk , Kazimierz

Abstrakty

PL

Pierwszą kobietą z dyplomem lekarza, która praktykowała na ziemiach polskich, była Anna Tomaszewicz-Dobrska (1854–1918). Na podstawie zachowanego piśmiennictwa polskiego trudno ustalić nazwisko kobiety lekarki, która jako pierwsza zajmowała się chorobami z zakresu otorynolaryngologii. Pionierkami w specjalności otorynolaryngologii mogły być kobiety, które ukończyły studia medyczne i odbyły „specjalizację” w klinikach poza Polską lub w Krakowie, gdzie powstała pierwsza katedra otolaryngologii na ziemiach polskich i kobiety po raz pierwszy uzyskały możliwość studiowania medycyny. W Polsce, w 1925 roku na 738 kobiet-lekarzy chorobami obejmującymi zakres otorynolaryngologii zajmowały się 4; w 1938 roku na 2018 kobiet – 21; w 2020 roku na 90 435 kobiet-lekarzy było 1991 otolaryngologów. Stanowiło to większość wśród 3378 wszystkich lekarzy tej specjalności. W Polsce najprawdopodobniej pierwszą kobietą otorynolaryngologiem, która uzyskała habilitację w 1947 roku i tytuł profesora nadzwyczajnego w 1954 roku, była Aleksandra Salomea Mitrinowicz-Modrzejewska. Udało się ustalić, że 28 kobiet w Polsce związanych z otorynolaryngologią uzyskało tytuł profesora.

Słowa kluczowe

PL

Historia medycyny; Otorynolaryngologia; Kobiety w medycynie

• Wydawca: Index Copernicus International
• Czasopismo: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
• Rocznik: 2021
• Tom: 10(2)
• Strony: 59-64

Daty

wydano

2021-04-29

Twórcy

autor

Bruzgielewicz, Antoni

autor

Bartoszewicz, Robert

autor

Kaczmarczyk, Dariusz

autor

Niemczyk , Kazimierz

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0014.8604