Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Żywotnikowiec japoński (Thujopsis dolabrata Sieb. et Zucc.) należy do gromady nagozalążkowych (Gymnospermatophyta) i rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), czyli do roślin drzewiastych ogólnie nazywanych iglastymi. W stanie naturalnym jest endemicznym gatunkiem Japonii, występującym w górach wysp Hokkaido, Honsiu, Sikoku i Kiusiu, na wysokości 150–2400 m n.p.m. Żywotnikowiec osiąga tam wysokość 20–25 m. Pierwsza introdukcja tego drzewa w Europie w Holandii w 1853 r. zakończyła się niepowodzeniem. Ponowne introdukcje w latach 1859 i 1861 w Anglii, a potem w innych krajach Europy dały wynik pozytywny. Do Polski, do Arboretum Kórnickiego, żywotnikowiec wprowadzili Jan i Tytus Działyńscy w 1876 r. Obecnie znajduje się w zbiorach nieomal wszystkich polskich ogrodów botanicznych i arboretów oraz w wielu parkach w zachodniej części kraju. Na przykład w parku pałacowym w Kłaninie w powiecie puckim okaz odmiany pstrolistnej (T. dolabrata ‘Variegata’) ma wysokość 12 m i obwód 99 cm, a pień drugi wyrosły na wysokości 20 cm strzały pierwotnej ma obwód 51 cm.
Twórcy
autor
- Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Bibliografia
Uwagi
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2021).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-fe0b4213-af25-4712-ae35-aa098b6a1017
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.