Plany zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w miastach, a wyzwania transportu miejskiego

• Autorzy: Wyszomirski, O.

Warianty tytułu

EN

The plans of sustainable development of collective public transport in cities and the public transport challenges

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Głównym wyzwaniem transportu miejskiego w XXI wieku jest zrównoważony rozwój. Założenia takiego rozwoju zostały określone w Białej Księdze Unii Europejskiej z 2011 r. Do 2030 r. ma zmniejszyć się o połowę wykorzystanie w transporcie miejskim samochodów osobowych z obecnym konwencjonalnym napędem. Należy dążyć do zredukowania potrzeb podróżowania oraz do znacznych przesunięć w strukturze sposobów podróżowania w miastach na rzecz chodzenia pieszo, jeżdżenia rowerami oraz korzystania z transportu publicznego. 16 grudnia 2010 r. została uchwalona przez Sejm RP ustawa o publicznym transporcie zbiorowym, która nałożyła na samorządy lokalne obowiązek planowania zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w miastach. W ustawie tej określono wymaganą strukturę merytoryczną planu, pozostawiając poza jego zakresem kwestię zrównoważonej mobilności, w tym innych sposobów podróżowania opartych na indywidualnych środkach transportu. Analiza struktury i treści planów transportowych opracowanych dla wybranych miast wskazuje, że w zasadzie dotyczą one tylko transportu zbiorowego. Nie jest w nich kompleksowo zaplanowana kwestia oddziaływania w kierunku uzyskania zrównoważonej mobilności, w tym ograniczenia roli samochodów osobowych oraz wzrostu znaczenia przemieszczania się pieszo i rowerami. Obecnie uchwalane plany transportowe powinny stać się elementami szeroko rozumianych planów zrównoważonej mobilności w miastach. Plany takie powinno się opracować, wykorzystując doświadczenia i metodologię wypracowaną w przodujących pod tym względem krajach Unii Europejskiej.

EN

The main challenge standing in front of urban transport in the 21 Century is the sustainable development. Assumptions of such development were defined in the European Union’s White Paper in year 2011. Until year 2030 the usage of private cars with the present conventional drive is supposed to diminish by half in urban transport. It is essential to reduce the travelling needs as well as to make significant shifts in the travelling structure in cities towards walking on foot, riding bicycles and using public transport. 16th of December 2010 a law on public collective transport was passed by the Polish national Parliament. It imposed an obligation on local governments to plan public collective transport sustainable development. The act constitutes the required substantial structure of the plan leaving the matter of sustainable mobility including other ways of travelling based on private means of transport beyond its scope. The analysis of the structure and the contents of the transport plans developed for the chosen cities indicates that in fact they only touch upon the collective transport. They do not comprehensively cover the actions towards obtaining sustainable mobility including the limitation of the role of private cars and the growth in importance of foot and bicycle movement. The presently enacted transport plans should become elements of the broadly-taken sustainable mobility plans in cities. Such plans should be prepared with the use of the experience and the methodology elaborated by the European countries being in the forefront at this matter.

Słowa kluczowe

PL

zrównoważony rozwój transportu; transport publiczny; transport miejski; transport zbiorowy

EN

sustainable transport; public transport; urban transport

• Czasopismo: Logistyka
• Rocznik: 2014
• Tom: nr 2
• Strony: 399--408
• Opis fizyczny: Bibliogr. 12 poz., pełen tekst na CD

Twórcy

autor

Wyszomirski, O.

• Uniwersytet Gdański, Wydział Ekonomiczny, Sopot, ul. Armii Krajowej 119/121,

Bibliografia

• 1. Banister D., The Sustainable Mobility Paradigm “Transport Policy” 2008, nr 1.
• 2. Biała Księga. Europejska polityka transportowa w horyzoncie do 2010 r.: czas wyborów, COM (2001) 370, Komisja Europejska, Bruksela 2001.
• 3. Biała Księga. Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu-dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu, COM (2011) 144 Komisja Europejska, Bruksela 2011.
• 4. Cupryjak P., Wasiak H., Komputerowe wspomaganie modelowania ruchu w planach zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego – doświadczenia niemieckie, „Transport Miejski i Regionalny” 2014, nr 1.
• 5. Grzelec K., Wyszomirski O., Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego dla gmin i związków międzygminnych. Izba Gospodarcza Komunikacji Miejskiej, Warszawa 2011.
• 6. Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego dla miasta Gdańska na lata 2014-2030, Załącznik Nr 1 do Uchwały Rady Miasta Gdańska z dnia 27 lutego 2014 r.
• 7. Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego dla Gdyni oraz miast i gmin objętych porozumieniami komunalnymi, Załącznik Nr 1 do Uchwały Rady Miasta Gdyni z dnia 26 lutego 2014 r.
• 8. Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego dla miasta Wejherowa i gmin objętych porozumieniem komunalnym na lata 2013-2025, Załącznik Nr 1 do Uchwały Rady Miasta Wejherowa z dnia 5 listopada 2013 r.
• 9. Raport końcowy z przebiegu procesu przygotowania zrównoważonego planu mobilności dla Miasta Pruszcz Gdański, Miasto Pruszcz Gdański i Polska Unia Mobilności Aktywnej, Pruszcz Gdański 2013, maszynopis.
• 10. Transport publiczny dla zrównoważonej mobilności: oficjalne stanowisko Międzynarodowej Unii Transportu Publicznego (UITP), ,,Biuletyn Komunikacji Miejskiej nr 68”, Izba Gospodarcza Komunikacji Miejskiej, Warszawa 2002, s. 27.
• 11. Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, Dz.U. 2011, Nr 5, poz.13.
• 12. Zielona Księga. W kierunku nowej kultury mobilności w mieście, COM (2007) 551, Komisja Europejska, Bruksela 2007.