Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W ostatnich stuleciach zakładano zarówno cmentarze tradycyjne w układzie kwaterowym, jak i, choć rzadziej, cmentarze parkowe, stanowiące fragment natury sprzyjającej melancholijnym przemyśleniom o przemijającym życiu. Zwraca się uwagę na aspekt przyrodniczy i powiązanie cmentarza z otaczającymi terenami zieleni, tworząc ciągi ekologiczne. Zaczęto wykorzystywać walory estetyczne roślin do poprawy wizerunku cmentarzy.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
59--61
Opis fizyczny
Bibliogr. 4 poz., fot.
Twórcy
autor
- Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Bibliografia
- 1. Długozima A.: Cmentarze jako ogrody żywych i umarłych. Wydawnictwo Sztuka ogrodu Sztuka krajobrazu. Warszawa 2011.
- 2. Mądry T., Słysz K.: Powierzchnie biologicznie czynne w planowaniu przestrzennym miast. „Problemy Rozwoju Miast” 3-4/2011, s. 93-104.
- 3. Pokorski J., Siwiec A.: Kształtowanie terenów zieleni. WSIP. Warszawa 1998.
- 4. Łaguna W.: Architektura cmentarzy jako zapomniane sacrum. „Teka Kom. Arch. Urb. Stud. Krajobr. – OL PAN” 82-93/2007
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-b833f727-2658-4aa1-8a60-f2644405eb34