Czasopismo
2003
|
R. 8/70, nr 3
|
134-142
Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Warianty tytułu
Cement i beton - od roku 7000 p.n.e. do 1900
Języki publikacji
Abstrakty
The origins of cement and concrete - from lime-based cement and gypsum plaster in antiquity, through pozzolanic cement and Roman cement to Portland cement with gypsum addition, recognised as compatible with definition of what Portland cements now are have been presented. The earliest known concrete is that of a floor found at Yiftah El. Southern Galilee (ca. 7000 BC). Important events and figures in cement and concrete are depicted, as Roman architect Vitruvius (around 13 BC), Caesar Augustus' decree which had a considerable effect on construction in the Roman Empire, and Augustinus Aurelius better known as St. Augustine of Hippo. After the Roman period a gradual decline in the quality of mortar used in building continued through the Middle Ages, till the 14th century, when the quality of lime started again to improve. Major advances began to arise in the 18th century. In 1756 John Smeaton built a lighthouse using slaked lime with the pozzolanic trass and some copper slag. Rev. James Parker developed a cement that he patented in 1796 under the name of Roman cement. However the main event in the construction was the appearance of Portland cement in 1824, when a patent was granted to Joseph Aspdin.
Przedstawiono pochodzenie cementu i betonu - od cementu wapiennego i gipsu w starożytności, poprzez cement pucolanowy i romański do cementu portlandzkiego produkowanego z dodatkiem gipsu, który już odpowiadał definicji tego, czym cementy portlandzkie są obecnie. Najdawniejszy znany beton to posadzka odkryta w Yiftah El w południowej Galilei (około 7000 p.n.e.). Opisano ważne postacie i wydarzenia, które odegrały rolę w rozwoju cementu i betonu, jak rzymski architekt Witruwiusz (rok 13 p.n.e.), dekret Oktawiana Augusta mający poważny wpływ na budownictwo w Cesarstwie Rzymskim i dzieło Augustinusa Aureliusa, znanego jako św. Augustyn z Hippo. Po okresie rzymskim stopniowy spadek jakości zaprawy używanej w budownictwie trwał przez Średniowiecze, do wieku czternastego, kiedy jakość wapna znów zaczęła się poprawiać. Większy postęp nastąpił w wieku osiemnastym. W 1756 John Smeaton do budowy latarni morskiej użył gaszonego wapna z dodatkiem trasu i żużla miedziowego. Wielebny James Parker opracował cement opatentowany w roku 1796 pod nazwą cement romański. Największym wydarzeniem w budownictwie było jednak pojawienie się w cementu portlandzkiego, w roku 1824, w którym patent uzyskał Joseph Aspdin.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
134-142
Opis fizyczny
Bibliogr. 30 poz., il.
Twórcy
autor
- University of Greenwich, Chathman, Kent, U.K.
autor
- University of Greenwich, Chathman, Kent, U.K.
Bibliografia
- 1. British Cement Association: Concrete through the ages from 7000BC to AD 2000. Crowthome: British Cement Association (1999).
- 2. J. Bensted: Inaugural Lecture Series, University of Greenwich - Cements: past, present and future, 23'" January 1997. Dartford, Greenwich University Press (1997).
- 3. RG. Blezard: Reflections on the history of the chemistry of cement. Society of Chemical lndustry Lecture Paper Series No. 104, 28pp. (2000).
- 4. RG. Blezard: History of calcareous cements in Lea's chemistry of cement and concrete. 4th edition, P.C. Hewlett (ed), pp 1-23. London: Arnold Publishers (1998).
- 5. F.M. Lea: The history of calcareous cements, in The chemistry of cement and concrete, 3rd edition, pp 1-10. London: Edward Arnold (Publishers) Ltd. (1970).
- 6. M. Vitruvius Pollo: De Architectura. Rome: (ca. 13 BC).
- 7. The Holy Bible: The Gospel according to St. Luke, Chapter 2, Verse 1.
- 8. Pliny: Historium Naturae, Liber 37, (ca. 70 AD).
- 9. W. Ryboticki: Rersonal cornmunication (1985).
- 10. S. Chandra: History ot architecture and ancient building materials in India, Parts I and II. New Delhi: Tech Books International (2002).
- 11. E.E. Viollet-Ie-Duc: Dictionnaire raisonné de l'architecture française, vol. vi, P 402. Paris (1863).
- 12. Bartholomew Anglicus: De Proprietatibus Rerum, Engl. translation by J. Trevisa (1397).
- 13. J. Smeaton: A narrative of the building of the Eddystone lighthouse, 2nd edition, London (1793).
- 14. A.J. Loriot: Mémoire sur une découverte dans l'art de bâtir, Paris (1774).
- 15. M. de la Faye: Recherche sur la préparation que les Romains donnaient à la chaux dont ils se servient pour leurs constructions, et sur la composition et l'emploi de leurs mortiers. Paris (1777).
- 16. Faujas de Saint-Fond: Recherche sur la pouzzolane sur la théorie de la chaux, et sur la cause de la dureté mortier, Grenoble (1778).
- 17. J. Rondelet: L'art de bâtir, Paris (1805).
- 18. J. Parker: British Patent No. 2120, Cement or tarras to be used in aquatic and other buildings and stucco work (1796).
- 19. L.J. Vicat: Recherches expérimentales. Paris (1818).
- 20. L.J. Vicat: Mortiers et ciments calcaires, Paris (1828).
- 21. J. Aspdin: British Patent No. 5022, Producing an artificial stone (1824).
- 22. J. Bensted: Aspdin vs. Johnson, Concrete 21, No. 7, 14 (1980).
- 23. H. Le Chatelier: Recherches experiméntales de la constitution des mortiers hydrauliques, Paris (1887).
- 24. W. Michaëlis: Ueberden Portlandcement. J. Prakt. Chem. 100,257 (1867).
- 25. A.E. Törnebohm: Ueber die Petrographie des Portlandcements. Stockholm: Verein Skandinavischer Portlandcement-Fabrikanten (1897).
- 26. H.F.W. Taylor: Cement chemistry, 2nd edition. London: Thomas Telford Publishing (1997).
- 27. J. Bensted: Cement science -Is it simple?/Czy nauka o cemencie jest nauka prosta? Cement-Wapno-Beton No. 4,133-142 (2001).
- 28. J. Bensted and P. Barnes (Eds): Structure and performance of cements, 2nd edition. London: Spon Press (2002).
- 29. S.N. Ghosh (Ed): Advances in cement technology- chemistry, manufacture and testing, 2nd edition. New Delhi: Tech Books International (2002).
- 30. M. Candlot: Ciments et liants hydrauliques, Paris (1906).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BTB2-0019-0015