Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W instalacjach tzw. wody lodowej prowadzonych wewnątrz budynków czynnikiem chłodniczym może być woda, jednak przy zewnętrznej lokalizacji jednostek wytwarzających chłód układy te powinny być wypełnione płynem niezamarzającym zimą. W Polsce najczęściej stosuje się w tym celu wodny roztwór glikolu etylenowego lub propylenowego o stężeniu 30–40%. Gęstość roztworu glikolu jest nieznacznie większa niż wody, a kinematyczny współczynnik lepkości jest w przypadku glikolu znacznie wyższy. Specyficzne właściwości fizyczne roztworu glikolu należy uwzględnić przy doborze elementów układów chłodzenia: rurociągów, pomp, zaworów regulacyjnych, zaworów bezpieczeństwa i przeponowych naczyń wzbiorczych.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
66-68
Opis fizyczny
Bibliogr. 5 poz., rys., tab.
Twórcy
autor
- Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy
Bibliografia
- 1. Żarski K., Mechanika płynów. Wybrane zagadnienia w ujęciu komputerowym, Ośrodek Informacji „Technika Instalacyjna w Budownictwie”, Warszawa 2007.
- 2. Żarski K., Obiegi wodne i parowe w kotłowniach, Ośrodek Informacji „Technika Instalacyjna w Budownictwie”, Warszawa 2000.
- 3. CAS200 – program doboru wymienników Alfa Laval.
- 4. Programy do obliczeń układów chłodzenia pośredniego, opracowanie autora.
- 5. PN-EN ISO 12831:2006 Instalacje ogrzewcze w budynkach. Metoda obliczania projektowego obciążenia cieplnego.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPW8-0018-0061