Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Czasopismo
2008 | Vol. 53, No. 4 | 523-533
Tytuł artykułu

Choice of the optimum method for determination of stability of Heavy oils

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Warianty tytułu
PL
Wybór optymalnej metody do oznaczania trwałości olejów ciężkich
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
Asphaltenes present in heavy oils and residua strongly affect refining operations. When solution of heavy oil and residue is titrated with an asphaltene precipitant, asphaltenes start to precipitate with a specific volume of the precipitant added. The onset of asphaltene precipitation is frequently considered as an indicator of oil stability-. Three methods for determination of stability of heavy oil, residua, and crude oil samples were validated. The Pauli's method is the most accurate and repeatable, and requires shorter sample preparation time than the other two methods, but the analysis time is the longest. This method is particularly useful in the analysis of samples with a moderate stability. The Heithaus' method is the simplest and can be used for both unstable and very stable samples, but it is the least accurate and repeatable. The microscopic method is considered to be intermediately advantageous between the Pauli's and the Heithaus' methods. For all of the methods applied it is recommended to dissolve unstable samples in an appropriate solvent (e.g. THF).
PL
Asfalteny obecne w ciężkich olejach opałowych i pozostałościach wpływają w znacznym stopniu na przebieg procesów rafineryjnych. Jeśli będziemy miareczkować roztwór ciężkiego oleju opałowego lub pozostałości titrantem, w którym asfalteny nie ulegająrozpuszczeniu, to przy określonym dodatku titrantu zacznąsie one wytrącać. Początek wytrącania asfaltenów przyjmuje się jako wskaźnik stabilności badanego produktu. Oszacowano przydatność trzech metod do oceny stabilności różnych produktów naftowych (ciężkiego oleju opałowego, pozostałości) oraz ropy naftowej. Metoda Pauliego jest najdokładniejsza i daje najbardziej powtarzalne wyniki, a czas przygotowania próbek jest krótszy niż w pozostałych dwóch metodach, lecz czas wykonania analizy jest najdłuższy. Ta metoda jest szczególnie przydatna do analizy próbek o średniej stabilności. Metoda Heithausa jest najprostsza i nadaje się do analizowania zarówno próbek niestabilnych jak i bardzo stabilnych, jednak dokładność i powtarzalność wyników sąw tej metodzie gorsze niż w pozostałych metodach. Zalety i wady metody mikroskopowej sytuują ją na miejscu pośrednim między metodą Pauliego a Heithausa. W celu przygotowania próbki do analizy którąkolwiek z omówionych metod, poleca się rozpuścić ją w odpowiednim rozpuszczalniku (np. THF).
Wydawca

Czasopismo
Rocznik
Strony
523-533
Opis fizyczny
Bibliogr. 19 poz.
Twórcy
autor
  • Wroclaw University of Technology, Department of Fuels Chemistry and Technology, ul. Gdanska 7/9, Wroclaw, Poland Fax +48 71 322 15 80, piotr.biskupski@pwr.wroc.pl
Bibliografia
  • 1.Gawel I., Bociarska D. and Biskupski P., Appl Catalysis A: General, 295, 89 (2005).
  • 2.Andersen S.I. and Birdi K.S., J. ColloidInterface Sei., 141,497 (1991).
  • 3.Bartholdy J. and Andersen S.I., Energy Fuels, 14, 52 (2000).
  • 4.Speight J.G., The Desulfurization of Heavy Oils and Residua, Marcel Dekker Inc., 159, New York 2000.
  • 5.Leon O., Rogel E., Espidel J. and Torres G., Energy Fuels, 14, 6 (2000).
  • 6.Clarke P.F. and Pruden B.B., Fuel, 76, 607 (1997).
  • 7.Peramanu S., Clarke P.F. and Pruden B.B., J. Petr. Sci. Eng., 23,133 (1999).
  • 8.Gawel 1., Bagińska K., Czechowski F. and Bienia J., Evaluation of petroleum products stability from hydrodesulfurization installation of heavy residua and the possibilities of its improvement,Raport SPR Nr 01/2002, Instytut Chemii i Technologii Nafty i Węgla Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.
  • 9.Fotland P., Anfindsen H. and Fadnes F.H., Fluid Phase Equilib., 82,157 (1993).
  • 10.De Boer R., Leerlooyer K., Eigner R. and van Bergen A., SPE Production Faciclities, Feb., 55 (1995).
  • 11.Gawel I., Kalabińska M. and Pilat J., Paving Asphalts, WKL, Warszawa 2001.
  • 12.Yen T.F., Experimental Evidence Leading to Various Structural Orders of Asphaltenes, Proc. International Symposium Chemistry of Bitumens Vol. 1, Rome 1991, p. 382.
  • 13.Carrier H., Plantier F., Daridon J.L. andLagourette B., LuZ., J. Petr. Sci. Eng., 21, 111 (2000).
  • 14.Andersen S.I., Energy Fuels, 13,315 (1999).
  • 15.Heithaus J.J., J. Inst. Pet., 48,45 (1962).
  • 16.Carnahan N.F., Salager J.L., Anton R. and DavilaA., Energy Fuels, 13, 309 (1999).
  • 17.Asphaltenes (Heptane Insolubles) in Petroleum Products, British Standard BS 2000 Part 143: 1985.
  • 18. Pauli A.T., Prepr. Symposia Div. of Fuel Chemistry, 41,1276(1996).
  • 19. Oh K. and Deo M.D., Energy Fuels, 17,1407(2003).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPP1-0089-0015
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.