Trasa Łazienkowska w Warszawie jako zabytkowa miejska arteria komunikacyjna

• Autorzy: Rymsza, J.

Warianty tytułu

EN

Łazienkowska Traffic Route as the antique urban artery in Warsaw

• Konferencja: REW-INŻ'2011 (9 ; 2011 ; Kraków, Polska)
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Trasa Łazienkowska w Warszawie została oddana do użytku w 30 rocznicę PRL. Budowa trasy, zrealizowana w trzy lata, w centrum miasta, w znacznej części przebiegająca z wykorzystaniem konstrukcji inżynierskich, stanowi największe przedsięwzięcie drogowo-mostowe w okresie Polski Ludowej. W drugiej połowie wieku XX zbudowano siłami polskich inżynierów miejską arterię porównywalną do tych zbudowanych w XIX w. Paryżu przez barona Haussmana. Obecnie trasa podlega stopniowemu niszczeniu. Intensywne użytkowanie Trasy Łazienkowskiej, a także odkładanie decyzji o wymianie uszkodzonych powierzchni i izolacji, doprowadziło do złego stanu technicznego jej obiektów inżynierskich. Wielka szkoda, że nowe pokolenia inżynierów nie są w stanie utrzymać tego, co wybudowali ich poprzednicy.

EN

Łazienkowska Traffic Route was put into operation in XXX anniversary of the uprising of Polish People's Republic. Building of the route within three years in the centre of Warsaw in the large portion after engineering structures is the biggest road-bridge undertaking into the Polish Republic. In the second-half the 20th century, in Socialist Poland, they built with strength of Polish engineers urban artery to the measure of arteries built in the half 19th century by the baron Haussman in Paris. The route is undergoing the precipitated degradation. The intensive use of the Route and putting off a decision about the exchange of the destroyed surface and dampproof insulation led Routes to the bad technical condition of its engineering structures. It is a pity that the new generation of civil engineers isn't able to hold of what the diverging generation of their predecessors built.

Słowa kluczowe

PL

miejska arteria komunikacyjna; obiekty inżynierskie

EN

engineering structures; urban artery

• Czasopismo: Czasopismo Techniczne. Budownictwo
• Rocznik: 2011
• Tom: R. 108, z. 3-B
• Strony: 289-304
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz.,

Twórcy

autor

Rymsza, J.

• Instytut Badawczy Dróg i Mostów w Warszawie

Bibliografia

• [1] Buchner A., Marzyński S., Niewiadomski S.: Architektura Mostu Łazienkowskiego, Architektura czerwiec 1974, s. 259.
• [2] Chwaściński B., Mosty na Wiśle i ich budowniczowie, Fundacja rozwoju nauki w zakresie inżynierii lądowej im. A. i Z. Wasiutyńskich, Warszawa 1997.
• [3] Dobrodziej M., Warszawskie mosty, Bezpieczne drogi 12/2002, s. 9-13.
• [4] Mazur J., Most Łazienkowski i wiadukty przymostowe, Architektura, czerwiec 1974, s. 257-258.
• [5] Podstawski A., Węzeł Wawelska- Niepodległości, Architektura, czerwiec 1974, s. 254-255.
• [6] Radoszewski A., Trochymiak W., O "warszawskich czterdziestkach" – kablobetonowych wiaduktach dojazdowych do mostu Łazienkowskiego, Inż. i Bud. 1/2002, s. 9-14.
• [7] Rybak M., Wyniki badań wiaduktów betonowych Trasy Łazienkowskiej, Prace Instytutu Badawczego Dróg i Mostów 1-2/84, s. 103-139.
• [8] Sigalin J., Trasa Mostowa Łazienkowa, Architektura, czerwiec 1974, s. 235-253.
• [9] Trochymiak W., Borończyk-Płaska G., Stolarczyk M., Estakady węzłów Trasy Łazienkowskiej w Warszawie po 30 latach eksploatacji (na przykładzie obiektów 31Ł i 32Ł), Inżynieria i Budownictwo 1-2/2004, s. 73-77.
• [10] Umański J., Wiadukt Agrykola, Architektura, czerwiec 1974, s. 256.