Współczesne przestrzenie dziedzińców klasztornych i ich innowacyjne rozwiązania

• Autorzy: Pudelska, Krystyna , Mirosław, Anna

Warianty tytułu

EN

Contemporary monastic cloisters and its modern design

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Dziedziniec klasztorny był najważniejszym miejscem konwentu, miejscem ciszy i spokoju, gdzie łączył się świat duchowy z ziemskim. Było to „serce klasztoru”. Czy dzisiaj można odnaleźć wirydarze o tradycyjnym charakterze? – „ogród zamknięty” przeznaczony dla zakonników i niedostępny dla ludzi z zewnątrz. Na terenie Polski, zwłaszcza po drugiej wojnie światowej wiele zespołów klasztornych zmieniło zarówno swoje pierwotne przeznaczenie, jak i sposób użytkowania. Ale spotyka się takie, które pozostają w rękach zakonników, zachowując dawną lub w niewielkim stopniu zmienioną formę przestrzenną . Są i takie, których współczesne wykorzystanie jest całkowicie zmienione w stosunku do pierwotnego. W pracy przedstawiono przykłady przeobrażeń zabytkowych dziedzińców, czasami inspirowanych średniowiecznymi regułami zakonnymi.

EN

Monastic cloister was the most important part of the convent, a place of peace and tranquillity. It was “the heart of monastery”. Can traditional cloisters be found nowadays? – “closed gardens” only for monks and inaccessible for others. In Poland, after Second World War the use of a great number of monastic complexes was changed. Today there are still many monasteries that belong to monks where traditional character of space is preserved and some complexes that have been radically changed. This paper presents examples of contemporary character of selected cloisters.

Słowa kluczowe

PL

klasztory; wirydarz; nowoczesne rozwiązania

EN

monasteries; cloister; contemporary design

• Czasopismo: Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
• Rocznik: 2012
• Tom: T. 8, nr 1
• Strony: 46--54
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz., ryc.

Twórcy

autor

Pudelska, Krystyna

• Instytut Roślin Ozdobnych i Architektury Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Mirosław, Anna

• Instytut Roślin Ozdobnych i Architektury Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Bibliografia

• 1. Kostynowicz R., Chmarzyński G., 1991. Katedra św. Jana Chrzciciela w Kamieniu Pomorskim, Art.-Print, Kamień Pomorski.
• 2. Kuśnierz-Krupa D., Krupa M., 2008. Nowe życie średniowiecznych kościołów w Maastricht, Wiad. Konserwatorskie, nr 24, s. 103–106.
• 3. Majdecka-Strzeżek A., 2003. Zieleń obiektów sakralnych w Polsce – tradycja i współczesność. Seminarium naukowe „Ogrody przyświątynne i klasztorne – rekonstrukcja, rewaloryzacja, pielęgnacja”. Wrocław, 18 VI 2003, s. 97–101.
• 4. Majdecki L., 2010. Historia ogrodów, t. 1, Od starożytności po barok, PWN, Warszawa.
• 5. Pudelska K., 2006. Wirydarz – klasztorny ogród ozdobny, Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., Warszawa, z. 510, s. 523–530.
• 6. http://www.garnek.pl/nadia77/6578005/klasztorny-wirydarz
• 7. http://www.historiasztuki.com.pl/022_OGRODY_02_SRED.html
• 8. http://www.oocities.org/rmackall/Italy/Cassino.html
• 9. http://www.chateauhotels.nl/default.aspx?sc=7
• 10. http://www.ogrodowisko.pl/watek/177-ogrody-historyczne-we-wroclawiu

Identyfikatory

DOI

10.35784/teka.2492