Poliole poliestrowe na bazie alkoholi aromatycznych

• Autorzy: Lewandowski, Marek , Biniecka, Paulina

Warianty tytułu

EN

Polyester polyols based on aromatic alcohols

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przemysł budowlany wymaga od producentów certyfikowanych komponentów i wyrobów budowlanych spełniania norm o coraz wyższych wymaganiach. Aby sprostać tym wymaganiom, podjęto badania w kierunku opracowania nowych polioli poliestrowych o zwiększonej odporności ogniowej. W tym celu przeprowadzono syntezy w skali laboratoryjnej, wprowadzając do składu surowcowego alkohole aromatyczne. Wytworzono piany poliuretanowe, które poddano badaniom kalorymetrycznym oraz testowi SBI (single burning item). Zbadano wpływ wprowadzenia alkoholi aromatycznych oraz uniepalniacza bromowego do cząsteczki poliolu poliestrowego na właściwości palne otrzymywanych z niego płyt poliuretanowych.

EN

Polyester polyols based on phthalic anhydride or a mixt. of carboxylic acids and resorcinol were obtained, and then polyurethane foams were prepared from them. To modify the flammability properties, the addn. of tetrabromophthalate diol (PTH-diol) was used at the stage of foam production or at the stage of polyester polyol synthesis, incorporating the PTH-diol molecule into the polyester polyol chain. The simultaneous use of aromatic alc. and Br flame retardant for the synthesis of polyester polyol allowed to maintain or reduce the single burning item indexes SBI of the polyurethane foam produced from it, while creating a favorable scale on the surface of the burnt sample. The obtained polyurethane foams were characterized by reduced maximum rate of heat emission, MARHE and heat release rate, HRR and increased heat of combustion.

Słowa kluczowe

PL

poliole poliestrowe; alkohole aromatyczne; płyta poliuretanowa; odporność ogniowa

EN

polyester polyols; aromatic alcohols; polyurethane boards; fire resistance

• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2023
• Tom: T. 102, nr 2
• Strony: 152--155
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz., tab.

Twórcy

autor

Lewandowski, Marek

• Purinova Sp. z o.o., Bydgoszcz

autor

Biniecka, Paulina

• Purinova Sp. z o.o., ul. Fordońska 74, 85-719 Bydgoszcz,

Bibliografia

• [1] Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, Dz.U. 1994, nr 89, poz. 414 z późn. zm.
• [2] PN-EN 13823, Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych. Wyroby budowlane, z wyłączeniem posadzek, poddane oddziaływaniu termicznego pojedynczego płonącego przedmiotu.
• [3] R. von Mierlo, B. Sette, HERON 2007, 50, nr 4, 191.
• [4] J. Teslik, Materials 2021, 14, nr 15, 4336.
• [5] B. Sundstrom, The development of a European fire classification system for building products. Test methods and mathematical modelling, praca doktorska, Lund University, Sweden, 2007.
• [6] T. Morimoto, Y. Fujita, A.J. Takeda, J. Polym. Sci. A Polym. Chem. 1968, 6, 1044.
• [7] B.J. Holland, J.N. Hay, Polymer 2002, 43, 1797.
• [8] P. Biniecka, M. Pieńkowska, A. Opalska, Polimery 2019, 64, nr 3, 199.
• [9] Pat. Eur. 2 718 340 B1 (2012).
• [10] C.A. Lukey, Encyclopedia of materials: science and technology, Elsevier, 2001, 9209.
• [11] J. Czech-Polak, R. Oliwa, M. Oleksy, G. Budzik, Polimery 2018, 63, nr 2, 115.
• [12] A. Lisiak, B. Tkacz, Przem. Chem. 2012, 91, nr 10 ,1912.
• [13] B. Łukasiewicz, I. Zarzyka, Przetwórstwo Tworzyw 2014, 20, nr 4,305.
• [14] T. Hirano, Sanyo Chem. News 2014, nr 487, 1.
• [15] P. SooLee, S. MoonGeun Jung, J. Appl. Polym. Sci. 2021, 139, nr 17, 5 2010.
• [16] ISO 5660-1:2015,Reaction-to-fire tests. Heat release, smoke production and mass loss rate.
• [17] Karta oceny bezpieczeństwa produktu dla PHT4 i PHT4-diol, Lanxess, 2017.
• [18] Przewodnik ogniowy PU Europe, Palność produktów izolacyjnych, https://highperformanceinsulation.eu/wp-content/uploads/2016/09/PU-Europe-Fire-Handbook-PL-Palnosc-produkt%C2%A2w-izolacyjnych. pdf.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2023.2.1