Szybowanie autorotacyjne śmigłowca

• Autorzy: Jaremek, J. , Jóźwik, A.

Warianty tytułu

EN

Autorotational gliding of a helicopter

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Autorotacją nazywamy samoczynne obracanie się wirnika nośnego pod działaniem napływającego od dołu strumienia powietrza, umożliwiającego powstanie na łopatach sił aerodynamicznych. Powstający ciąg równoważy część ciężaru śmigłowca i zabezpiecza zniżanie się ze stałą prędkością. Podczas zniżania śmigłowca na zakresie autorotacji, wirnik nośny napędzają siły aerodynamiczne, powstające w wyniku oddziaływania na łopaty wirnika przepływającego od dołu strumienia powietrza. W opadaniu bezsilnikowym, wymuszony przepływ jest źródłem mocy poprzez zamianę energii potencjalnej śmigłowca w energię ruchu WN, która tworzy siłę ciągu dającą około 70% siły ciężkości śmigłowca. Lot szybowy z samoobracającym się w prawo wirnikiem nośnym jest normalnym, dokładnie obliczonym i bezpiecznym lotem. Aby jednak mógł być bezpiecznie wykonany, pilot musi dokładnie poznać sens fizyczny szybowania i lądowania autorotacyjnego.

EN

Autorotation is an automatic rotation of a rotor caused by the air flow from below which creates aerodynamic forces on the blades. Thrust thus created balances the part of a helicopter weight and provides descending with constant speed. While in autorotational descent, the rotor is driven by aerodynamic forces created by the impact of the airflow from below on the rotor blades. In power-off landing, the forced flow is the source of power by converting potential energy of a helicopter into kinetic energy WN, which creates thrust equal to 70% of gravitational force of an aircraft. Autorotational flight with a rotor turning to the right is a normal, precisely calculated and safe type of flight. However, to be perform it safely, the pilot must be familiar with the physical sense of autorotational flight and landing.

Słowa kluczowe

PL

śmigłowiec; aerodynamika śmigła; autorotacja

EN

helicopter; propeller aerodynamics; autorotation

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych
• Rocznik: 2012
• Tom: Nr 2
• Strony: 67--78
• Opis fizyczny: Bibliogr. 12 poz., rys., wykr.

Twórcy

autor

Jaremek, J.

• Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie

autor

Jóźwik, A.

• 25 Brygada Kawalerii Powietrznej

Bibliografia

• 1. Bełcik J.: Podstawy mechaniki lotu śmigłowca. Ministerstwo Obrony Narodowej (Dowództwo Wojsk Lotniczych). Poznań 1978.
• 2. Instrukcja użytkowania w locie śmigłowca SW-4. WSK „PZL-Świdnik”. Świdnik 2005.
• 3. Juriew B.: Aerodynamika śmigieł i śmigłowców. Ministerstwo Obrony Narodowej. Warszawa 1959.
• 4. Krzyżanowski A.: Mechanika lotu śmigłowców. Wojskowa Akademia Techniczna. Warszawa 2010.
• 5. Piotrowski E.: Aerodynamika śmigłowców. Cz. I. Wojskowa Akademia Techniczna. Warszawa 1963.
• 6. Polak Z., Rypulak A., Sarnowski W., Smykla I.: Śmigłowiec PZL SW-4. Ośrodek Szkolenia Lotniczego PZL-Świdnik SA. Świdnik 2005.
• 7. Sieroń M.: Zasada pracy wirnika nośnego śmigłowca. Wyższa Oficerska Szkoła Lotnicza (Cykl Szkolenia Lotniczego). Dęblin 1987.
• 8. Śmigłowiec Mi-14. Praktyczna aerodynamika. Dowództwo Wojsk Lotniczych. Poznań 1984.
• 9. Śmigłowiec Mi-2. Metodyka Szkolenia Lotniczego. Cz. I. Technika pilotowania. Dowództwo Wojsk Lotniczych. Poznań 1979.
• 10. Śmigłowiec Mi-24A i Mi-24D. Praktyczna aerodynamika. Dowództwo Wojsk Lotniczych. Poznań 1980.
• 11. Witkowski R.: Budowa i pilotaż śmigłowców. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1986.
• 12. Witkowski R.: Wiropłaty w Polsce. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1986.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).