Odpowiedzialność karna za niebezpieczne hamowanie. Studium trzech przypadków

• Autorzy: Małecki, M. , Kwiatkowski, D.

Warianty tytułu

EN

Criminal responsibility for dangerous braking. A study of three cases

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł porusza problematykę zachowania przez kierującego wymaganej przepisami prawa ostrożności przy manewrze hamowania. Na przykładzie trzech stanów faktycznych autorzy wskazują, że w pewnych sytuacjach winnym zdarzenia drogowego (wypadku lub kolizji) może być wyłącznie lub częściowo osoba podejmująca manewr hamowania w sposób nieprzewidywalny i sprzeczny z regułami postępowania w ruchu lądowym, nawet jeśli drugi uczestnik zdarzenia – kierujący pojazdem jadącym z tyłu – naruszył inne, lecz mniej istotne w danych okolicznościach, zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

EN

The article discusses the problem of compliance by the driver with the precautionary measures required in the braking manoeuvre. On the example of three cases the authors point out that in some situations a person undertaking a braking manoeuvre in a way unpredictable and incompatible with the precautionary principle may be partially or wholly guilty of a traffic incident (misdemeanour or offence), even if the other participant of the incident – the driver of the second vehicle – has violated rules, which was less important in the circumstances of traffic safety.

Słowa kluczowe

PL

hamowanie; odstęp; pojazd; uczestnik ruchu; obiektywne przypisanie skutku

EN

braking; distance; vehicle; road traffic participant; objective imputation of a criminal result

• Czasopismo: Paragraf na Drodze
• Rocznik: 2018
• Tom: Nr 1
• Strony: 17--33
• Opis fizyczny: Bibliogr. 44 poz., fot.

Twórcy

autor

Małecki, M.

• Katedra Prawa Karnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków

autor

Kwiatkowski, D.

• student Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków

Bibliografia

• 1. Bielski, M. (2004). Naruszenie reguł ostrożności czy nadmierna ryzykowność zachowania jako właściwe kryterium prawnokarnego przypisania skutku, Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych, nr 1.
• 2. Bielski, M. (2012). Kryteria obiektywnego przypisania skutku na tle współczesnej polskiej dogmatyki prawa karnego, (w:) Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla, t. II, red. P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel, Warszawa.
• 3. Bogdan, G. (2013). (w:) Kodeks karny. Część szczególna, t. II, Komentarz do art. 117-277 k.k., red. A. Zoll, Warszawa.
• 4. Budyn-Kulik, M., (2009). (w:) Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszwa.
• 5. Byczyk, M. (2016). Normy ostrożności w prawie karnym, Poznań.
• 6. Giezek, J. (2004). Zgodne z prawem zachowanie alternatywne jako kryterium przypisania skutku, (w:) Kwartalnik Prawa Publicznego, Podstawy odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe, red. J. Majewski, Warszawa.
• 7. Konieczniak, P. (2016). O nowelizacji, do której nie doszło, czyli blaski i cienie obiektywnego przypisania skutku, Studia Iuridica, t. 65.
• 8. Kuranowski, A. (2004). Najechanie na tył pojazdu poprzedzającego. Dyskusja nad jednolitym sposobem opiniowania, (w:) Problemy rekonstrukcji wypadków drogowych. IX Konferencja, zbiór referatów, Zakopane-Kościelisko.
• 9. Majewski, J. (1997). Prawnokarne przypisanie skutku przy zaniechaniu, Kraków.
• 10. Małecki, M. (2013). Z problematyki obiektywnego przypisania skutku (przypadek płonącego anioła), Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych, nr 2.
• 11. Małecki, M. (2016). Zbiegi i kolizje przypisania skutku, (w:) Obiektywne oraz subiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej, red. J. Giezek, P. Kardas, Warszawa.
• 12. Piórkowska-Flieger, J. (2016). (w:) Kodeks karny. Komentarz, red. T. Bojarski, Warszawa.
• 13. Stefański, R.A. (2014). Bezpieczny odstęp między pojazdami, Paragraf na Drodze, nr 12.
• 14. Stefański, R.A. (2016). (w:) Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Warszawa.
• 15. Stefański, R.A. (2015). O bezpiecznym odstępie raz jeszcze (i miejmy nadzieję ostatni), Paragraf na Drodze, nr 4.
• 16. Stefański, R.A. (2011). (w:) Wykroczenia drogowe. Komentarz, Warszawa.
• 17. Szmidt, K. (2002). Wielkość wymagań oraz granica obowiązku ostrożności w ruchu drogowym w teorii i praktyce prawa karnego, Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych, nr 1.
• 18. Tarapata, S. (2013). Głos w sprawie „niebezprawnego naruszenia reguł postępowania z dobrem prawnym” (o przypadku tzw. „płonącego anioła”), Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych, nr 2.
• 19. Zahorski, R. (2014). Hamować gwałtownie, czy uderzyć w zagradzający drogę inny pojazd?, Paragraf na Drodze, nr 7.
• 20. Zahorski, R. (2015). Logika działania gatunku homo sapiens i jej znaczenie w procesie myślenia. Artykuł polemiczno-dydaktyczny, Paragraf na Drodze, nr 3.
• 21. Zoll, A. (1990). Karalność i karygodność czynu jako odrębne elementy struktury przestępstwa, (w:) Teoretyczne problemy odpowiedzialności karnej w polskim oraz niemieckim prawie karnym, red. T. Kaczmarek Wrocław.
• 22. Zoll, A. (1991). O normie prawnej z punktu widzenia prawa karnego, Krakowskie Studia Prawnicze, nr 23.
• Orzecznictwo związane
• 1. Postanowienie składu siedmiu sędziów SN z dnia 7 grudnia 1962 r., sygn. RwNw 10/62, OSNKW 1963, nr 7-8, poz. 122.
• 2. Postanowienie SN z dnia 11 marca 2003 r., sygn. III KKN 94/01, KZS 2003 nr 9, poz. 14.
• 3. Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2007 r., sygn. III KK 233/07, KZS 2008, nr 4, poz. 20.
• 4. Postanowienie SN z dnia 24 stycznia 2007 r., sygn. II KK 260/06, Prokuratura i Prawo 2007, nr 5, poz. 9.
• 5. Postanowienie SN z dnia 25 października 2001 r., sygn. IV KNN 405/99, LEX nr 491402.
• 6. Postanowienie SN z dnia 3 grudnia 1962 r., sygn. Rw 1237/62, OSNKW 1963 nr 7-8, poz. 139.
• 7. Postanowienie SN z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. V KK 162/14, KZS 2015, nr 4, poz. 13.
• 8. Postanowienie SN z dnia 3 grudnia 1962 r., sygn. Rw 1237/62, OSN 1963, nr 7-8, poz. 139.
• 9. Postanowienie SN z dnia 6 października 2016 r., sygn. V KK 94/16, OSNKW 2017, nr 1, poz. 3.
• 10. Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. II AKa 67/16, OSAW 2016, nr 2, poz. 338.
• 11. Wyrok SN z dnia 19 października 2005 r., sygn. IV KK 244/05, WPP 2006, nr 2.
• 12. Wyrok SN z dnia 7 listopada 1996 r., sygn. II KKN 90/96, MoP 2000 nr 10, s. 662.
• 13. Wyrok SN z dnia 10 lutego 1976 r., sygn. III KRN 70/75, OSNPG 1976, nr 4, poz. 34.
• 14. Wyrok SN z dnia 20 kwietnia 1970 r., sygn. Rw 185/70, OSNKW 1970, nr 7-8, poz. 95.
• 15. Wyrok SN z dnia 22 marca 1989 r., sygn. V KRN 52/89, OSNPG 1990, nr 1, poz. 8.
• 16. Wyrok SN z dnia 25 maja 1995 r., sygn. II KRN 52/95, OSNKW 1995, nr 11-12, poz. 82; Prok. i Pr. 1995, dodatek „Orzecznictwo”, nr 10, poz. 5.
• 17. Wyrok SN z dnia 3 czerwca 1961 r., sygn. I K 92/61, OSN 1961, nr 4, poz. 56.
• 18. Wyrok SN z dnia 3 grudnia 1962 r., sygn. Rw 1237/62, OSNKW 1963, nr 7-8, poz. 139.
• 19. Wyrok SN z dnia 3 sierpnia 1976 r., sygn. VI KRN 166/76, SMO 1978, nr 1, poz. 132.
• 20. Wyrok SN z dnia 3 sierpnia 1976 r., sygn. VI KRN 166/76, SMO 1978, nr 1, s. 132.
• 21. Wyrok SN z dnia 3 grudnia 1999 r., sygn. II KKN 377/97, KZS 2000, nr 5, poz. 18.
• 22. Wyrok SN z dnia 4 lipca 2013 r., sygn. III KK 33/13, OSNKW 2013, nr 11, poz. 94.