Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Czasopismo
2020 | Nr 3 | 5--27
Tytuł artykułu

Wiarygodność środków dowodowych na tle naruszeń art. 45 ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym

Warianty tytułu
EN
Reliability of evidence against infringement of Act on Road Traffic Art. 45 Para. 2
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
W artykule skupiono się na opracowaniu sposobu dotyczącego oceny wiarygodności środków dowodowych, pod kątem ich rzetelności, wszechstronności i bezpośredniości. Zamiarem autora pracy jest wykazanie, że całościową ocenę dowodów można dokonać jedynie na ostatecznym etapie przez pryzmat zasady in dubio pro reo. W pracy przedstawiono ogólne założenia związane z oddziaływaniem zasady swobodnej oceny, których celem jest wykazanie ustaleń konkluzywnych dążących do uzyskania jednolitej rekonstrukcji stanu faktycznego, tak aby pozostawała ona w bezpośredniości z zasadą in dubio pro reo. Podniesiona argumentacja prowadzi do wniosków, że zasada in dubio pro reo ma równoważny wpływ na wynik nieskrępowanej weryfikacji wersji zdarzeń. W uproszczeniu przy dokonaniu analizy środków dowodowych dla ustalenia stanu faktycznego, korzysta się w końcowym etapie z ujednoliconej wersji zdarzeń występującej w zgodzie z zasadą in dubio pro reo. Rozważania przeprowadzono głównie na przykładzie literatury i orzecznictwa związanego z trzymaniem telefonu w ręku podczas jazdy samochodem.
EN
The author focuses on the development of a method of the assessment of evidence credibility, covering its reliability, comprehensiveness and directness in particular. The author’s aim is to demonstrate that an overall assessment can be done only at the final stage, against the principle of in dubio pro reo. The author presents general assumptions related to acting upon the principle of free assessment, which is aimed at conclusive fact-finding whose target is to reach homogeneous reconstruction of the actual state so that it remains in the immediate agreement with the principle of in dubio pro reo. The arguments offered lead to the conclusion that the principle of in dubio pro reo has an equivalent impact on the result of free verification of the version of events. In simple terms, in the analysis of evidence in order to establish the factual state, at the final stage a homogeneous version of events in agreement with the principle of in dubio pro reo is employed. In his considerations the author refers to the literature and law courts’ decisions in cases of drivers holding the telephone receiver in their hands while driving.
Wydawca

Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
5--27
Opis fizyczny
Bibliogr. 90 poz., fot.
Twórcy
  • doktorant na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Bibliografia
  • 1. Bafia J., Egierska D., Śmietanka I. (red.). (1974). Kodeks wykroczeń. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
  • 2. Cieślak, M. (1973). Polska procedura karna, Warszawa.
  • 3. Cieślak, M. (1971). Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne, Warszawa.
  • 4. Cieślak, M. (1964). Przegląd orzecznictwa SN, Nowe Prawo, Nr 11.
  • 5. Cieślak, M., Doda, Z. (1975). Przegląd orzecznictwa SN, Palestra, Nr 3.
  • 6. Cieślak M., Doda, Z. (1980). Przegląd orzecznictwa SN, Palestra, Nr 11-12.
  • 7. Cieślak M. (1958). O domniemaniach w procesie karnym, Sprawozdanie Wydziału Nauk Społecznych PAN, nr 7.
  • 8. Daniluk P. (red.). (2019). Kodeks wykroczeń. Komentarz do art. 86 KW, Warszawa, Wyd. 2, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 9. Doda Z., Grajewski J. (1996). Węzłowe problemy, Przegląd Sądowy, Nr 5.
  • 10. Drabik L., Sobol E. (2007). Akademia Języka Polskiego PWN. 1 Słownik Języka Polskiego a-poc, Warszawa.
  • 11. Gaberle A. (2007). Dowody w sądowym procesie karnym, Kraków.
  • 12. Gostyński Z., Zabłocki S., Stefański R., Zabłocki S. (2003). Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. I, Warszawa.
  • 13. Grzegorczyk T., Tylman J. (2012). Polskie postępowanie karne, LexisNexis.
  • 14. Grzegorczyk T., Tylman J. (2007). Polskie postępowanie karne, Warszawa.
  • 15. Kaczor R. (2009). Stopnie prawdopodobieństwa a ocena dowodów w postępowaniu karnym, Przegląd Sądowy, nr 7-8.
  • 16. Kalinowski S., Siewierski M. (1966). Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa.
  • 17. Kotarbiński T. (1961). Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków.
  • 18. Kotowski W., Kodeks wykroczeń. Komentarz do art. 86 KW, Lex, 2003, teza 1, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98ty81f5.han.amu.edu.pl/#/commentary/,587271927/69367 (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 19. Kruszyński P. (1983). Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa.
  • 20. Marek A. (2012). Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa.
  • 21. Marszał K. (2013). Proces karny. Zagadnienia ogólne, Katowice.
  • 22. Murzynowski A. (1994). Istota i zasady procesu karnego, Warszawa.
  • 23. Nelken J. (1970). Dowód poszlakowy w procesie karnym, Warszawa.
  • 24. Nowacki J. (1976). Domniemania prawne, Katowice.
  • 25. Papierkowski Z. (1933). Dowód poszlakowy w postępowaniu karnem: studjum procesowo-prawne, Lublin.
  • 26. Pawelec K.J. (red.). (2005). Prawo o ruchu drogowym. Komentarz do art. 3 Prawa o ruchu drogowym, Warszawa, Wyd. 1, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 27. Pawelec K.J. (2011). Dowody w sprawach przestępstw i wykroczeń drogowych, Lexis Nexis 2011, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98z51250.han.amu.edu.pl/#/monograph/369242249/97 (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 28. Pawelec K.J. (2003). Wypadek drogowy, Warszawa.
  • 29. Pawelec K.J. (2007). Metodyka pracy adwokata w sprawach wypadków drogowych, Warszawa.
  • 30. Robert K. (2009). Stopnie prawdopodobieństwa a ocena dowodów w postępowaniu karnym, Przegląd Sądowy, nr 7-8.
  • 31. Skorupka J. (red.). (2020). Kodeks Postępowania Karnego. Komentarz do art. 7, Warszawa, wyd. 32, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 32. Skorupka J. (red.). (2020). Kodeks Postępowania Karnego. Komentarz do art. 5, Warszawa, wyd. 32, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 33. Skowron A. (2004). Zasady bezpieczeństwa ruchu a należyta ostrożność i zagrożenie bezpieczeństwa ruchu jako znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 KW, Paragraf na Drodze, Nr 5.
  • 34. Stefański R.A. (2011). Wykroczenia drogowe. Komentarz, Lex, wyd. II, teza 3.3.3, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98ty81f5.han.ainu.edu.p1/#/commentary/587233820/106952 (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 35. Szymczak M. (red.). (1978-1981). Słownik języka polskiego, t. 2, Warszawa.
  • 36. Świda-Łagiewska Z. (1978). Zasada swobodnej oceny dowodów na tle systemu zasad procesu karnego, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, Nr 2.
  • 37. Świda-Łagiewska Z. (1983). Zasada swobodnej oceny dowodów w polskim procesie karnym, Wrocław.
  • 38. Świecki D. (2012). Bezpośredniość czy pośredniość w polskim procesie karnym, Lexis Nexis, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98z51250.han.amu.edu.pl/#/monograph/369273842/4 (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 39. Świecki D. (2018). Czynności procesowe obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych, Wolters Kluwer, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98z51250.han.amu.edu.p1/#/monograph/369444723/4 (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 40. Tęcza-Paciorek M. (2012). Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Wolters Kluwer, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98z51250.han.amu.edu.pl/#/monograph/369243128/5, (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 41. Waltoś S. (2008). Proces karny. Zarys systemu, Warszawa.
  • 42. Wójcik K. (2004). Telefony komórkowe w samochodach a bezpieczeństwo ruchu, Paragraf na Drodze, nr 2.
  • Judykatura
  • 1. Wyrok SA w Białymstoku z 21 marca 1991 r., II AKr 4/91, LexPolonica nr 311776, Orzecznictwo Sądu Najwyższego 1991, nr 3, poz. 16;
  • 2. Wyrok SA w Katowicach z 28 grudnia 2011 r., II AKa 382/11, Krakowskie Zeszyty Sądowe 2011, Nr 7-8, poz. 91.
  • 3. Wyrok SA w Katowicach z 8 marca 2007, II AKA 33/07, Prokuratura i Prawo, 2007, Nr 11, poz. 23.
  • 4. Wyrok SA w Krakowie z 11 czerwca 1992 r., II AKr 57/92, LexPolonica nr 419139, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 1992, nr 3-9, poz. 94.
  • 5. Wyrok SA w Krakowie z 12 grudnia 1991 r., II AKr 110/91, LexPolonica nr 417532, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 1992, nr 1, poz. 9.
  • 6. Wyrok SA w Krakowie z 23 czerwca 1994 r., II AKr 56/94, LexPolonica nr 412403, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 1994, nr 6-8, poz. 53.
  • 7. Wyrok SA w Krakowie z 29.12.2006 r., II AKa 234/06, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 2007, Nr 2, poz. 32.
  • 8. Wyrok SA w Krakowie z 4 kwietnia 1991 r., II AKz 27/91, LexPolonica nr 1490722, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 1991, nr 4, poz. 17.
  • 9. Wyrok SA w Łodzi z 14 listopada 2001 r., II AKa 204/2000, LexPolonica nr 358250, Prokuratura i Prawo - dodatek 2002, nr 10, poz. 20.
  • 10. Wyrok SA w Łodzi z 6 kwietnia 1994 r., II AKr 49/94, LexPolonica nr 305332, Orzecznictwo Sądów Administracyjnych, 1994, nr 7, poz. 47.
  • 11. Wyrok SA w Rzeszowie z 26 stycznia 1995 r., 11 AKr 5/95, LexPolonica nr 354778, Prokuratura i Prawo - dodatek 1995, nr 7-8, poz. 20.
  • 12. Wyrok SA we Wrocławiu z 31 stycznia 2012 r., II AKa 403/11, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 13. Wyrok SA we Wrocławiu z 9 maja 2012 r., II AKa 113/12, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 14. Wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu z 22 listopada 2016 r., VI Ka 451/16, Legalis Nr 2008824, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 15. Wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu z 29 grudnia 2015 r., IV Ka 437/15, http://orzeczenia.eIblag.so.gov.pl/content/$N/151010000003006_VI_Ka_000437_2015_Uz_2015-12-29_001 (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 16. Wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 10 września 2013 r. VI Ka 332/13, Legalis Nr 2005888, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 17. Wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 22 listopada 2016 r., VI Ka 451/16, Legalis Nr 2008824, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 18. Wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 7 listopada 2014 r., VI Ka 423/14, Legalis Nr 2151382, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 19. Wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 7 listopada 2014 r., VI Ka 423/14, Legalis Nr 2151382, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 20. Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z 5 września 2013 r., VII Ka 762, http://orzeczenia.olsztyn.so.gov.pl/details/$N/150515000003506_VII_Ka_000762_2013_Uz_2013-09-05_003 (dostęp: 08.04. 2020 r.).
  • 21. Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 5 września 2017 r., IV Ka 683/17, Legalis Nr 2111698, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 22. Wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 26 października 2016 r., II Ka 426/16, Legalis Nr 2106518, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 23. Wyrok Sądu Okręgowego w Tarnowie z 16 kwietnia 2008 r., II Waz 32/08, Legalis Nr 108513, www.legalis.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 24. Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z 1 października 2013 r., IX Ka 485/13, Legalis Nr 2020032, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 25. Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z 11 grudnia 2018 r., VI Ka 566/18, Legalis Nr 2142420, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp 08.04.2020 r.).
  • 26. Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 12 listopada 2013 r., IV Ka 1088/13, Legalis Nr 2174248, www.orzeczenia.ms.gov.pl (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 27. Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 16 marca 2017 r, III K 319/16, LEX nr 2280390, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98br00d7.han.amu.edu.pl/#/jurisprudence/522374086/1/iii-k-319-16-wyrok-sadu-okregowego-we-wroclawiu?keyword=LEX%20nr%202280390&cm=SFIRST (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 28. Wyrok SN z 11 października 2000 r., IV KKN 250/00, Prokuratura i Prawo, 2001, nr 4, poz. 19.
  • 29. Wyrok SN z 16 stycznia 1974 r., III KR. 315/73, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 1974, Nr 5, poz. 97.
  • 30. Wyrok SN z 19 listopada 2008 r., V KK 74/08, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 2009, Nr 3, Poz. 21, s. 71.
  • 31. Wyrok SN z 21 lutego 1962 r., III K 1170/60, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 1963, Nr 2, poz. 32.
  • 32. Wyrok SN z 21 października 2002 r., V KKN 283/2001, LexPolonica nr 366546, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 2003, nr 12, poz. 11.
  • 33. Wyrok SN z 23 lipca 1992 r., II KRN 102/92, LEX nr 22075, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98br00d7.han.amu.edu.pl/#/jurisprudence/520115771/1/ii-krn-102-92-wyrok-sadu-najwyzszego?keyword=LEX%20nr%2022075&cm=SREST (dostęp: 8 kwietnia 2020 r.).
  • 34. Wyrok SN z 24 czerwca 1994 r., WO 68/94, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Wojskowa, 1994, Nr 11-12, poz. 73.
  • 35. Wyrok SN z 24 kwietnia 1975 r., II KR 364/74, LexPolonica nr 305884, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Wojskowa, 1975, nr 8, poz. 111.
  • 36. Wyrok SN z 25 czerwca 1991 r., WR 107/91, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 1992, Nr 1-2, poz. 14.
  • 37. Wyrok SN z 28 czerwca 2001 r., II KKN 550/98, LexPolonica nr 393756, Krakowskie Zeszyty Sądowe, 2003, nr 12, poz. 11.
  • 38. Wyrok SN z 28 kwietnia 1983 r., II KR 78/83, LEX nr 21980, http://lex-1amu-1edu-1pl-1015e98br00d7.han.amu.edu.pl/#/jurisprudencc/520115676/1/ii-kr-78-83-wyrok-sadu-najwyzszego?keyword=LEX%20nr%2021980&cm=STOP (dostęp: 08.04.2020 r.).
  • 39. Wyrok SN z 29 kwietnia 2003 r., III KK 61/03, Orzeczniczo Sądu Najwyższego w Sprawach Karnych, 2003, Nr 1, poz. 886.
  • 40. Wyrok SN z 3 października 1974 r., I KR 174/74, LexPolonica nr 306473, Orzeczniczo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 1975, nr 3-4, poz. 40.
  • 41. Wyrok SN z 31 stycznia 1949 r., K 1068/48, Orzeczniczo Sądu Najwyższego, 1949, Nr 1, poz. 20.
  • 42. Wyrok SN z 7 czerwca 1979 r., I KR 115/79, Orzeczniczo Sądu Najwyższego, Wydawniczo Prokuratury Generalnej, 1979, Nr 11, poz. 155.
  • 43. Wyrok SN z 25 czerwca 1991 r., WR 107/91, Orzeczniczo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 1992, Nr 1, poz. 14.
  • 44. Wyrok SN: z 28 czerwca 2001 r., II KKN 550/98, LexPolonica nr 393756, oraz z 3 października 1974 r., I KR 174/74, LexPolonica nr 306473, Orzeczniczo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa, 1975, nr 3-4, poz. 40.
  • Akty prawne
  • 1. Art. 6 Dyrektywy Parlamentu i Rady 2016/34.
  • 2. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości grzywien nakładanych w drodze mandatów karnych za wybrane rodzaje wykroczeń z 24 listopada 2003 r. (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 1624, z późn. zm.).
  • Strony internetowe
  • 1. https://sjp.pl/telefon
  • 2. https://sjp.pwn.pl/slowniki/tablica%20rejestracyjna.html (dostęp: 29.03.2020 r.).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-5375bd5c-a7b1-4287-9a0f-a8d0842934cf
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.