Metoda ilościowego oznaczania tomatyny w liściach i zielonych owocach pomidora

• Autorzy: Ostrzycka J.

Warianty tytułu

EN

Quantitative estimation of tomatine in the leaves and in the green fruits of tomato

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zaproponowana metoda oznaczania tomatyny polega na określeniu glukozy wchodzącej w skład glikozydowej części związku po uprzednim jego wytrąceniu i kwaśnej hydrolizie. Najwyższy procent wydzielonej hydrolitycznie glukozy stwierdzono, gdy hydrolizę prowadzono w 2 N kwasie siarkowym, przez 2 godziny na łaźni wodnej w temperaturze 90-100 C. Do określenia glukozy zastosowano metodę Hugetta i Nixona z udziałem oksydazy glukozowej, peroksydazy i ortodwuanizydyny w buforze fosforanowym. Metoda autorki daje zbliżone wyniki z metodą antronową. Błąd względny metody waha się od 0,47 do 10,5%, mniejszy jest przy większych zawartościach tomatyny w próbce.

EN

New method of tomatine estimation is based on designation of glucose being in the content of glucoside part of compound after former precipitation of tomatine and acid hydrolysis. The highest percentage of glucose has been found when the hydrolysis has been in 2N sulfuric acid through 2 hours on water bath in temperature from 90 to 100°C. Hugett and Nixon’s method with contribution of glucose oxidase, peroxidase and o-dianisidine in phosphate buffer has been used for glucose designation. The above method gives approximate results with anthrone metod. Relative error of this method is from 0,47 to 10,5%. It is less when there is higher content of tomatine in the sample

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 1989
• Tom: 35
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.17-24,bibliogr.

Twórcy

autor

Ostrzycka J.

• Zakład Biologii Warzywnictwa w Skierniewicach, ul.22 Lipca 1/3, Skierniewice

Bibliografia

• 1. HEFTMANN E., SCHWIMMER S.: 1973. Phytochem. vol 12. 2661-2663.
• 2. HUGGETT A.G., NIXON D.A.: 1957. The Lancet, 368-370.
• 3. PROKOSZEW S.M., PIETROCZENKO E.J., BARANOWA W.Z.: 1952. Biochimija 17, 3, 362-367.
• 4. RODDICK i BUTCHOR: 1972. Phytochemistry 11, 2019.
• 5. SANDER H.: 1956. Planta, 47, 374-400.
• 6. SOČIC H.: 1971. Planta Medica 19, 6-9.
• 7. WIM M.J., GELDER: 1984. J. Sci Food Agric. 35. 487-494.