Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2012 | 68 | 12 |
Tytuł artykułu

Występowanie zmian chorobowych i odchyleń jakościowych w tuszach zwierząt łownych w Polsce w latach 2000-2011

Warianty tytułu
EN
Occurrence of lesions and qualitative changes in game carcasses in Poland in 2000–2011
Języki publikacji
PL
Abstrakty
EN
The aim of the study was to analyse the results of post-mortem examinations of game carcasses conducted in Poland in 2000-2011 by the Veterinary Inspectorate. During that period, nearly 6 million game animals were shot, including mostly wild boars, roe deer and game birds. However, only 3 442 257 of them were examined post mortem by veterinarians. Lesions and qualitative changes were found in 65 970 carcasses (i.e. in 1.92% of the total number examined), of which 16 788, i.e. 25.45% (or 0.52% of all carcasses examined), were judged unfit for human consumption. The most lesions were found in boar carcasses (2.79%), and the least in deer carcasses (1.94%). The most common qualitative change, in both boar and deer carcasses (53.31% and 50.10%, respectively), was putrefaction, which was also the most frequent reason for qualifying carcasses as unfit for consumption (40.10% and 76.45% for boars and deer, respectively). The second most important group of lesions were parasitic diseases. In deer carcasses, the most frequent of these diseases was fascioliasis (14.63%), which, however, was not considered sufficient grounds for declaring meat unfit for consumption. In the muscle tissue of wild boars, trichinosis was found, constituting 15.38% of all lesions. In 2000-2011 trichinosis was detected in the muscle tissue of 3,748 boars (0.33%), and - after putrefaction - this disease was the second most important cause for rejecting boar carcasses as unfit for consumption. About 20% of boar and deer carcasses were judged unfit for consumption because of extreme emaciation. In 2000-2011, there was a considerable increase in the number of big game that were shot and presented for post-mortem examination, whereas the number of small game, especially hares, steadily decreased. The percentage of carcasses in which post mortem changes were found remained at a relatively constant level. An exception was 2007, when a marked increase in the number of carcasses with lesions was noted among both wild boars and deer. On the other hand, a notable decrease in the percentages of lesions and qualitative changes in deer carcasses was observed in 2008-2011, although the number of carcasses submitted to veterinary inspection did not change importantly. A vast majority of these changes resulted in deer carcasses being judged unfit for consumption. These facts may be explained by an improvement in the health status of deer combined with a rigorous performance of post-mortem examinations by official veterinary surgeons.
Wydawca
-
Rocznik
Tom
68
Numer
12
Opis fizyczny
s.755-761,rys.,tab.,bibliogr.
Twórcy
autor
  • Katedra Higieny Żywności Zwierzęcego Pochodzenia, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul.Akademicka 12, 20-033 Lublin
autor
autor
Bibliografia
  • 1. Bertolini R., Zgrablic G., Cuffolo E.: Wild Game Meat: Products, Market, Legislation and Processing Controls. Veterinary Res. Comm. 2005, 29 (Supl. 2), 97-100.
  • 2. Budny M., Kamieniarz R., Kolanoś B., Mąka H., Panek M.: Sytuacja zwierząt łownych w Polsce w latach 2008-2009. Biul. Stacji Badawczej w Czempiniu 2010, 6, 23-25.
  • 3. Cabaj W., Moskwa B., Pastusiak K., Bień J.: Włośnica u zwierząt wolno żyjących stałym zagrożeniem zdrowia ludzi w Polsce. Kosmos. Prob. Nauk Biol. 2005, 54, 95-103.
  • 4. Gołąb E., Sadkowska-Todys M.: Współczesne problemy epidemiologii i diagnostyki włośnicy w krajach Unii Europejskiej i w Polsce. Przegl. Epidemiol. 2003, 57, 561-570.
  • 5. Górecka J., Szymańko T.: Walory żywieniowe dziczyzny. Mag. Przem. Mięsn. 2010, nr 1-2, 20-21.
  • 6. Leonkiewicz J.: Czy Polska jest krajem bezpiecznej żywności? Bezp. i Hig. Żywności 2009, 11, 36-41.
  • 7. Meldunki epidemiologiczne Państwowego Zakładu Higieny za lata 2000-2010.
  • 8. Rawa Ł.: Rynek Spożywczy. Min. Rol. i Rozw. Wsi., ARR i IER i GŻ, nr 6-7, 2011.
  • 9. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 marca 2005 r. - w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych. Dz. U. Nr 45, poz. 433.
  • 10. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 r. - w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz. Dz. U. Nr 61, poz. 548.
  • 11. Rozporządzenie M.R.iR.W. z dn. 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny. Dz. U. Nr 207, poz. 1370.
  • 12. Rozporządzenie M.R.iR.W. z dn. 29 grudnia 2007 r. w sprawie przeprowadzania szkoleń myśliwych. Dz. U. Nr 5, poz. 39.
  • 13. Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 2075/2005 z dn. 5 grudnia 2005 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące urzdęowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichinella) w mięsie - Dz. Urz. WE L 338 z 22.12.2005 r., str. 60, 320 z 18.11.2006 r., str. 46, 281 z 25.10.2007 r., str. 19.
  • 14. Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 853/2004 z dn. 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego - Dz. Urz. WE L 139 z dn. 30.04.2004 r., str. 55.
  • 15. Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 854/2004 z dn. 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi - Dz. Urz. WE L 139 z dn. 30.04.2004 r., str. 206.
  • 16. RRW - 6. Sprawozdania z wyników urzędowego badania zwierząt rzeźnych mięsa, drobiu, dziczyzny, królików i zwierząt akwakultury za lata 2000-2011.
  • 17. Statystyka Łowiecka Polskiego Związku Łowieckiego za lata 2000-2010.
  • 18. Tropiło J., Kiszczak L.: Badanie i ocena sanitarno-weterynaryjna zwierząt łownych i dziczyzny. Wyd. Wieś Jutra, Warszawa 2007.
  • 19. Werpachowski M., Zalewski D.: Dziczyzna - mięso niedoceniane przez polskich konsumentów. Przegl. Hod. 2012, 80, 29-31.
  • 20. Ziembińska A., Krasnowska G.: Zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego w obrocie tuszami zwierząt łownych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. 2007, 1, 16-25.
  • 21. Zin M., Znamirowska A., Stanisławczyk R.: Znaczenie dziczyzny. Gosp. Mięsna 2002, nr 4, 28-30.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.agro-b43dd531-05b8-4c67-b3f5-6f7a5a21815c
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.