Zarys dziejow postepu biologicznego w polskim chmielarstwie

• Autorzy: Zaorski T
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

In the course of originating hop production dated from the early Middle Ages, systematic biological progress took place, which enabled to obtain the raw material of better quality characteristics. At frist the selection was practised and since the middle of 19th century, the methods of breeding were introduced, too. Aromatic hop cultivars of Czech origin were cultivated in Poland mainly till the seventieths of 20th century. As the result of breeding works performed after this period, 9 original hop cultivars were registered and 2 foreign alpha cultivars were selected. It is anticipated that the further breeding works would be related to increasing the contents of chemical components important for brewing technology as well as to obtaining dwarf hop cultivars.

Słowa kluczowe

PL

chmiel aromatyczny; hodowla roslin; chmielarstwo; chmiel karlowy; chmiel; nowe odmiany; chmiel goryczkowy; postep biologiczny; odmiany roslin

• Wydawca: -
• Czasopismo: Postępy Nauk Rolniczych
• Rocznik: 1999
• Tom: 46
• Numer: 4
• Strony: 35-48
• Opis fizyczny: s.35-48,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Zaorski T

• Instytut Uprawy Nawozenia i Gleboznawstwa, Pulawy

Bibliografia

• [1] Baranowski K. 1996. Ocena jakości chmielu na podstawie zawartosci α-kwasów oraz wpływ składników olejków chmielowych na aromat piwa. Rolnik-Chmielarz. Marzec: 6-7 kwiecień: 4-5, maj: 14.
• [2] Barth H.J., Klinke Ch., Schmidt C. 1994. Der grosse Hopfenatlas. Barth: 25, 87.
• [3] Barth J. & Sohn. 1998. Der Barth Bericht Hopfen 1997/1998. Nürberg: 21.
• [4] Bayerische Landesanstalt für Bodenkultur und Pflanzenbau Sondernkultur Hopfen. 1998. Hüll, Jahresbericht 1997: 39-41.
• [5] Fleszyński T. (red.). 1961. Chmielarstwo. PWRiL Warszawa: 13-14, 36.
• [6] Fruwirth C. 1889. Chmiel, jego uprawa i użycie. Warszawa: 112, 160.
• [7] Gawarecki Z. 1861. Uprawa chmielu. Warszawa: 10-12.
• [8] Godłowski K. 1960. Studia archeologiczne do dziejów rolnictwa w Polsce i stan ich opracowania. Studia z dziejów gospodarstwa wiejskiego. PWN Warszawa: 112-113.
• [9] Górski A. 1907. Proweniencja chmielu. Kraków: 5.
• [10] Hempel A. 1913. Uprawa chmielu i jej rentowność. Prace Centralnego Towarzystwa Rolniczego. Zeszyt 8 za kwartal IV: 4.
• [11] Kettner L. 1976. Hallertauer Hopfenbau: Mainburg: 50.
• [12] Kisgeci J. 1979. Chmellarskie Pochladnice. Novi Sad: 7.
• [13] Kisgeci J. (red.). 1984. Hmeljarstvo. Novi Sad: 7-8.
• [14] Kluk K. 1954. O rolnictwie .... t. III. Warszawa 1779 (Wrocław 1954): 232-236.
• [15] Knorr F., Kremkow C. 1972. Chemie und Technologie des Hopfens. Nürberg: 74, 94, 97.
• [16] Kwaśny F. 1987. Uprawa chmielu. Nowy Tomyśl: 22-23.
• [17] Lewandowski A. 1996. Chmiel. Syntezy wyników doświadczen odmianowych 1991-1995 COBORU Słupia Wielka. Zeszyt 1082, wrzesień: 11-16.
• [18] Lewandowski A. 1998. Charakterystyka krajowych i zagranicznych odmian chmielu. COBORU Słupia Wielka, (maszynopis).
• [19] Linke W. 1942. Der Hopfenbau. Berlin: 1-2.
• [20] Lompa J. 1854. Skazówka do korzystnego chodowania chmielu. Poznań: 8-9.
• [21] Münz J.F.K. 1829. O rozumowanej uprawie chmielu (tłumaczenie) Warszawa: 16-18.
• [22] Majewski E. 1893. Roślina i wyraz chmiel. Warszawa: 17-20.
• [23] Majewski K. 1950. Studia nad niektórymi cechami chmielu jako przyczynek do zagadnienia jego selekcji. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin, Vol. V, 1 Sectio E: 1-2.
• [24] Migdal J., Frydecka Z. 1996. Wpływ czynników genetycznych i środowiskowych na jakość chmielu. Rolnik-Chmielarz, czerwiec: 13-15.
• [25] Migdal J., Frydecka Z., Surowiecka A. 1997. Polskie odmiany chmielu. Rolnik-Chmielarz, styczeń: 15.
• [26] Migdal J. 1997. Polskie odmiany chmielu. Rolnik-Chmielarz, luty: 12, kwiecień: 10-11, maj: 8-9, czerwiec: 12-13, lipiec: 12-13.
• [27] Milczak M. 1974. O hodowli nowych odmian chmielu na które czekamy. Rolnik. Wyd. AB nr 2: 19-20.
• [28] Piasecki W. 1903. Chmielarstwo. Warszawa: 42-43.
• [29] Migdal J., Zaorski T. (red.). 1996. Poradnik plantatora chmielu. IUNG Puławy: 29-34.
• [30] Rossman L. 1876. Cmiel. W: Encyklopedia Rolnicza: 514-515.
• [31] Rybaček V. (ved.), Frič V., Havel J., Libich V., Kři_ J., Makovec K., Petrik Z., Sahl J., Srp A., Šnobl J., Vancura M. 1980. Chmelařstvi S.z.n. Praha: 86-97.
• [32] Saher V. 1861. Praktyczna uprawa chmielu. Poznań: 4.
• [33] Zaorski T. 1984. Słownik chmielarski. IUNG Puławy R 194: 10-12.