Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Czasopismo
2003 | 49 | 3-4 |
Tytuł artykułu

Phenolic constituents of centaury [Centaurium erythraea Rafn.] herb

Warianty tytułu
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
In the centaury herb collected from natural sites in eastern Poland the total content of flavonoids (0.28%), phenolic acids (2.50%) and tannins (1.25%) were determined. From the methanol extract of the raw material four flavonoid compounds were isolated and identified as quercetin 3,3'-dimethylether, kaempferol 3-0-neohesperidoside, isorhamnetin 3-0-glucoside and kaempferol 3-0-rhamnoside-7-0-rutinoside. The last-mentioned compound seems to be a unique one. On the basis of GC of isolated fractions of free phenolic acids and those revealed after alkaline and acid hydrolysis, thirteen phenolic acids were identified. In the fraction of free phenolic acids the main compounds were: protocatechuic, vanillic, p-hydroxybenzoic, m-hydroxybenzoic and syringic acids. In the fraction obtained after alkaline hydrolysis the dominant acids were p-hydroxybenzoic and p-coumaric one. The first one was also the principal acid among those revealed after acid hydrolysis.
PL
W zielu tysiącznika zebranym ze stanowisk naturalnych w rejonie Siemiatycz oznaczono ogólną zawartość flawonoidów (0,28%), fenolokwasów (2,50%) i garbników (1,25%). Z metanolowego ekstraktu z surowca wyizolowano i określono strukturę czterech związków flawonoidowych: 3,3'-dimetyloeteru kwercetyny, 3-0-neohesperydozydu kemferolu, 3-0-glukozydu izoramnetyny oraz 3-0-ramnozydu-7-0-rutynozydu kemferolu. Ostatni z wymienionych związków został po raz pierwszy oznaczony w sposób jednoznaczny. W wyodrębnionych frakcjach kwasów fenolowych - wolnych oraz uwolnionych w wyniku hydrolizy zasadowej i kwaśnej - zidentyfikowano 13 związków. Wśród wolnych fenolokwasów występowały m.in. kwasy: protokatechowy, waniliowy, p- i m-hydroksybenzoesowy oraz syryngowy. We frakcji uzyskanej po hydrolizie alkalicznej dominowały kwasy: p-hydroksybenzoesowy i p-kumarowy. Pierwszy z nich był również głównym składnikiem frakcji otrzymanej w wyniku hydrolizy kwaśnej.
Wydawca
-
Czasopismo
Rocznik
Tom
49
Numer
3-4
Opis fizyczny
p.174-179,fig.,ref.
Twórcy
autor
  • National Research Centre, El-Dokki 12311, Cairo, Egypt
autor
autor
Bibliografia
  • 1. BOWN D.: Encyclopedia of herbs and their uses. Doling Kindersley, London 1995.
  • 2. GERDERS R.: Scented flora of the world. Robert Hale, London 1994.
  • 3. KOHLMÜNZER S.: Farmakognozja. Podręcznik dla studentów farmacji. PZWL, Warszawa 1998.
  • 4. OŻAROWSKI A., JARONIEWSKI W.: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie. IWZZ, Warszawa 1987.
  • 5. BERKAN T. et al.: Planta Med. 1991, 57, 34.
  • 6. VALENTAO P. et al.: J. Agrie. Food. Chem. 2001, 49, 3476.
  • 7. VINSON J.A.: Adv. Exp. Med. Biol. 1998, 439, 151.
  • 8. RICE-EVANS C.A., MILLER N.J., PAGANGA G.: Free Radie. Biol. Med. 1996, 20, 933.
  • 9. KUMARASAMY Y. et al.: Phytomedicine 2003, 10, 344.
  • 10. KUMARASAMY Y., NAHAR L., SARKER S.D.: Fitoterapia 2003, 74, 151.
  • 11. VALENTAO P. et al.: J. Agrie. Food Chem. 2002, 50, 460.
  • 12. SCHIMMER O., MAUTHNER H.: Planta Med. 1996, 62, 561.
  • 13. STRZELECKA H., KAMIŃSKA J„ KOWALSKI J., WALEWSKA E.: Chemiczne metody badań roślin­nych surowców leczniczych. PZWL, Warszawa 1982.
  • 14. POLSKA NORMA: PN-91/R-87019.
  • 15. FARMAKOPEA POLSKA V. Suplement I. PTF, Warszawa 1995.
  • 16. MARKHAM K., CHARI M.: In: The Flavonoids: Advances In Research (Harborne J. and Mabry T. eds). Chapman &¡ Hall, London 1982.
  • 17. AGRAWAL K.: Carbon-13NMR of Flavonoids. Elsevier, New York 1989.
  • 18. MARKHAM K.R.: Techniques of Flavonoid Identification, Academic Press, London 1982.
  • 19. MABRY T.J., MARKHAM K.R., THOMAS M.B.: The Systematic Identification of Flavonoids. Sprin­ger, Berlin 1970.
  • 20. HAKOMORI S.: J. Biochem. 1976, 55, 205.
  • 21. OSTERDAHAL B.G.: Acta Chem. Scand. 1976, B30, 867.
  • 22. SCHMID R.D.: Tetrahedron 1976, 28, 3259.
  • 23. KAMERLING J.P., BIE M.J.A., VL1EGENLHART J.F.G.: Tetrahedron 1972, 28, 3037.
  • 24. OSTERDAHAL B.C., LINDBERG G.: Acta Chem. Scand. 1979, B31, 293.
  • 25. NASR C. et al.: Phytochemistry 1986, 25, 770.
  • 26. MARKHAM K.R., GEIGER H. JAGGY H.: Phytochemistry 1992, 31, 1009.
  • 27. KRZACZEK T.: Farm. Pol. 1984, 40, 475.
  • 28. EL-NEGOMEY S.I., EL-SAYED N.H.: Rev. Latinoam. Quirn. 1987, 18, 88.
  • 29. ABD-EL-MAWLA A.M.A., SCHMIDT W„ BEERHUES L.: Planta 2001, 212, 288.
  • 30. BARILLAS W„ BEERHUES L.: Planta 1997, 202, 112.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.agro-article-7068e354-310d-4483-994e-aa7cf5ed0b82
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.