Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2001 | 39 | 195-204
Tytuł artykułu

Badania czestosci populacji owadow i pajeczakow powodujacych wyrosla na lisciach buka pospolitego Fagus sylvatica L. w poludniowej Polsce

Autorzy
Warianty tytułu
Języki publikacji
PL
Abstrakty
EN
In 2000 the analytical studies were conducted on the species composition of galls occurring on the leaves of Fagus sylvatica L. in three localities: the Wolski Forest - near an urban agglomeration of Kraków, the Ojców National Park and the Andrychów Forest District. A total of 3,391 galls, including 2,458 in the Andrychów FD, were found. The galls represented 5 maker-species. The species composition of galls was similar in all three localities. Acerria nerviscqua nervisequa (Canestrini) was the most abundant species. The index of occurrence frequency and the Agrell's index of species co-existence have been calculated.
Wydawca
-
Rocznik
Tom
39
Strony
195-204
Opis fizyczny
s.195-204,fot.,tab.,bibliogr.
Twórcy
  • Akademia Rolnicza, Al. 29 Listopada 46, 31-425 Krakow
Bibliografia
  • Bąk J. 2000. Przyczynek do znajomości owadów wywołujących miny i wyrośla na liściach buka Fagus sylvatica L. w Córach Świętokrzyskich- Sylwan 144, 9; 113-118.
  • Buhr H. 1964-1965. Bestimmungstabellen der Gallen (Zoo- und Phytocecidien) an Pflanzen Mittel­lund Nordeuropas. Bd. I, II. VEB Gustav Fischer, Jena.
  • Csóka Gy. 1987. Gubacsok. Plant galls. Erdészeti Tudomanyos Intézet. Forest Research Institute. AGROINTORM Kiado es Nyomda Kft., Budapest.
  • Ćwikliński L., Kozioł M, 1987. Garnusznica bukowa (Mikiola fagi Hartig) mało znany szkodnik buka. Las Polski 21: 8-9.
  • Madziara-Borusiewicz K. 1982 Galasówkowate (Cynipidae Hym.) jako szkodniki dębu (Querсus sp.). Sylwan 126, 4: 21-30.
  • Nunberg M. 1964. Uszkodzenia drzew i krzewów leśnych wywołane przez owady. PWN, Warszawa.
  • Postner M. 1982. Familienreihe Mycetophilifornia, Cecidomyiidae (=Itonididae), Gallmücken. [in]: W. Schwenke ed. Die Forstschädlinge Europas. Bd. 4. Haulflügler und Zweiflügler. P. Parey, Hamburg u. Berlin.
  • Schnaider Z. 1976, Atlas uszkodzeń drzew i krzewów powodowanych przez owady i pajęczaki. PWN, Warszawa,
  • Segebade R., Schaefer M. 1979. Zur Ökologie der Arthropoden fatum einer Stadtlandschaft und ihrer Umgebung. 11. Pfianzengallen und Pflanzenminien. Anz. Schädlingskunde, Pflanzenschutz, Umweltschutz 52: 117-121.
  • Skrzypczyńska M. 1983. Wstępne badania gęstości populacji gatunków wywołujących wyrośla i mi­ny na liściach buka pospolitego Fagus silvatica L. w Polsce. Pol. Pismo Entom. 53: 425-429.
  • Skrzypczyńska M. 1990. Wstępne badania muchówek pryszczarkowatych (Diptera, Cecidomyiidae) w Ojcowskim Parku Narodowym. Prądnik 1: 87-94.
  • Skrzypczyńska M. 1993. Badania owadów i pajęczaków powodujących wyrośla na liściach buka pos­politego Fagus silvatica L., w Ojcowskim Parku Narodowym. Pol. Pismo Entom. 62: 133-138.
  • Skrzypczyńska M. 1996. Masowe występowanie pryszczarka Hartigiola annulipes (Hartig) w Oj­cowskim Parku Narodowym. Wszechświat 2: 46.
  • Skuhravá M., Skuhravý V. 1992. Atlas of galls induced by gall midges. Desktop Publishing by T-SOFT Ltd. Academia, Praha.
  • Skuhravý V., Skuhravá M. 1993. Zur Verbreitung und Schädlichkeit der Pflanzenschutz, Umwelt­schutz 66: 134-140.
  • Skuhravý V., Skuhravá M. 1998. Bejlomorky lesních stromu a keřu. Matice lesnická, s.r.o., Písek.
  • Trojan P. 1975. Ekologia ogólna. PWN, Warszawa.
  • Urban J. 2000. Beech gall midge (Mikiola fagi Htg.) and its natural enemies. J. For. Sci. 46: 13-30.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.agro-article-6d62a164-436f-4162-a9fc-dae5264c267f
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.