Data to the phytochemical evaluation of Moldavian dragonhead [Dracocephalum moldavica L., Lamiaceae]

• Autorzy: Kakasy A Z , Lemberkovics E. , Kursinszki L. , Janicsak G. , Szoke E.
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The moldavian dragonhead (Dracocephalum moldavica L., Lamiaceae) is an annual plant native in Central Asia and naturalized in Eastern and Central Europe where it is used in folk medicine as antiseptic and stimulating remedy. We carried out qualitative and quantitative phytochemical investigations on moldavian dragonhead herb and on its extracts (tincture and infusion). Plant samples were gathered in different stages of the ontogenesis from cultures in Hungary and Romania (Transylvania). In herb gathered during the reproductive stage of the ontogenesis we measured 0.83% (v/m) of essential oil, in which we identified by GC analysis five main components: geranyl acetate: 33.1%; geranial: 28.2%; neral: 19.8 %; geraniol: 8.2% and neryl acetate: 2.4%. In the essential oil distilled from tincture the geranyl acetate (58.2%) was the main component while in the volatile oil distilled from infusion, the major compound was geraniol (60.1%). A methanolic extract of the herb was investigated by HPLC. Following on-line analysis of spectra, five components were classified as flavonoids; rosmarinic acid was identified by addition of authentic standard. The amount of two phenol carboxylic acids (caffeic and rosmarinic acid) was measured by TLC-densitometry. High values of phenolic compounds were measured in samples gathered during the vegetative stage of the ontogenesis, such as: rosmarinic acid: 2.84 g%; caffeic acid: 50.3 mg%; total flavonoids: 0,58 g%; tannins: 12.9 g%.

PL

Lalemancja (fałdzistka) mołdawska (Dracocephalum moldavica L., Lamiaceae) jest roczną rośliną rosnącą w Azji Środkowej i aklimatyzowanej we Wschodniej i Środkowej Europie, gdzie jest używana w medycynie ludowej jako lek antyseptyczny i pobudzający. Autorzy przeprowadzili jakościowe i ilościowe badania fitochemiczne ziela lalemancji mołdawskiej i otrzymanych z niego wyciągów (nalewki i naparu). Próbki ziela zbierano w różnych stadiach rozwoju rośliny uprawianej na Węgrzech i w Rumunii (Siedmiogród). W zielu zbieranym podczas owocowania rośliny zawartość olejku wynosiła 0,83%. W olejku tym za pomocą chromatografii gazowej stwierdzono występowanie 5 głównych składników: octanu geranylu (33,1%), geranialu (28,2%), neralu (19,8%), geraniolu (8,2%) i octanu nerylu (2,4%). W olejku eterycznym oddestylowanym z nalewki głównym składnikiem był octan geranylu (58,2%), a w olejku oddestylowanym z naparu głównym składnikiem był geraniol (60,1%). Wyciąg metanolowy z ziela lalemancji był badany za pomocą HPLC. Stwierdzono występowanie 5 głównych składników flawonoidowych i kwasu rozmarynowego. Zawartość dwóch kwasów fenolowych (kawowego i rozmarynowego) oznaczono przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej i densytometrii. Wysoką zawartość związków fenolowych stwierdzono w próbkach zebranych w trakcie fazy rozwojowej rośliny, w tym kwasu rozmarynowego (2,84 mg%), kwasu kawowego (50,3 mg%), ogólnej puli flawonoidów (0,58 g%) i tanin (12,9 g%).

Słowa kluczowe

EN

Moldavian dragonhead; Lamiaceae; Dracocephalum moldavica; phytochemical evaluation; Siberia; Asia; plant

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 2002
• Tom: 48
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.112-119,fig.

Twórcy

autor

Kakasy A Z

• Semmelweis University, 1085 Budapest, Ulloi ut 26, Hungary

autor

Lemberkovics E.

autor

Kursinszki L.

autor

Janicsak G.

autor

Szoke E.

Bibliografia

• 1. SOÓ R.: A magyar flóra rendszertani-növényföldrajzi kézikönyve. Akadémiai Kiadó, Budapest 1968, p. 75.
• 2. TUTIN T. G., HEYWOOD V. H., BURGES W. A. et al.: Flora Europea, Vol. III. Cambridge University Press, Cambridge, 1972, p. 161.
• 3. FLORA Republicii Populare Romîne. Editura Academiei RPR, Bucureşti 1968, p. 138.
• 4. ENNET D.: Heilpflanzen und Drogen. Bibliographisches Institut, Leipzig 1990, p. 69.
• 5. CIULEI I., GRIGORESCU E., STĂNESCU U.: Plante medicinale, fitochimie şi fítoterapie. Editura Medicală, Bucureşti 1993, p. 78.
• 6. HOLM Y., GALAMBOSI B., HILTUNEN R.: Flav. Fragr. J. 1988, 3, 113.
• 7. HOLM Y., HILTUNEN R.: Flav. Fragr. J. 1988, 3, 109.
• 8. BUDANTZEV A. L., SHAVARDA A. L.: Rastit. Resur. 1987, 23, 287.
• 9. DEUTSCHER Arzneibuch (DAB 10). Deutscher Apotheker Verlag Stuttgart-Govi-Verlag GmbH Frankfurt a.m./Eschborn 1996.
• 10. EUROPEAN Pharmacopoea, IInd edition, Part II. Nineteenth fascicule. Maisonneuve S. A., Saint-Ruffine 1995, p. 289.
• 11. PHARMACOPOEA Hungarica, Ed. VII. Medicina Könyvkiadó, Budapest 1992, p. 391.
• 12. JANICSÁR G., MÁTHÉ I.: Chromatographia 1997, 46, 322.
• 13. LEMBERKOVICS É., CZINNERE., BALÁZS A., et al.: Acta Pharm. Hung. 2001, 71, 2, 187.
• 14. LEMBERKOVICS É., KÉRY Á., SIMÁNDI B. et al.: Int. J. Hort. Sci., 2001,7,78.
• 15. KÉRY Á., BLÁZOVICS A., FEJES S. et al.: Int. J. Hort. Sci. 2001, 7, 28.